Υπάρχουν «κακά» σκυλιά/ ράτσες ή μόνο κακοί άνθρωποι;

Πολλά πράγματα έχουν γραφτεί για τη θανατηφόρα επίθεση των Ροτβάιλερ στο 5χρονο αγοράκι στην Κοζάνη. Δυστυχώς πολλοί λένε την απόψή τους και κυρίως αυτοί που δεν γνωρίζουν ούτε από σκυλιά ούτε από ανθρώπους.

Ένα κείμενο που ανέβηκε στο Facebook από τον εκπαιδευτή σκύλων Θωμά Αναστασιάδη είναι αρκετά κατατοπιστικό, ψύχραιμο και εξηγεί κάποια από τα πράγματα που πρέπει να γνωρίζουν όσοι εμπλέκονται με σκύλους, ανεξαρτήτως ράτσας και χαρακτήρα.

Το κείμενο ως έχει…

Με αφορμή το τραγικό συμβάν του θανάτου του πεντάχρονου αγοριού στην Κοζάνη από την επίθεση σκύλων Ροτβάιλερ, κρίνω σκόπιμο να καταθέσω την δική μου γνώση και εμπειρία και να απαντήσω στην ερώτηση εάν τελικά υπάρχουν ‘’κακά’’ σκυλιά, ‘’κακές’’ ράτσες ή υπάρχουν μόνο κακοί άνθρωποι.

Όλες αυτές τις ημέρες διάβασα άρθρα και άκουσα γνώμες και απόψεις ειδικών και μη, οι οποίες κατά πλειοψηφία αθωώνουν σε κάθε περίπτωση τον σκύλο και θεωρούν ότι αποκλειστικά υπεύθυνος για τον χαρακτήρα ενός σκύλου είναι ο άνθρωπος.

Σαν επαγγελματίας εκπαιδευτής σκύλων, έχουν περάσει από τα χέρια μου περισσότερα από 300 σκυλιά διαφόρων φυλών και ηλικίας. Από 15 χρονών έχω μεγαλώσει 8 δικά μου σκυλιά και έχω ζήσει 7 γέννες δικών μου σκυλιών με περίπου 40 κουτάβια να έχουν μεγαλώσει στο σπίτι μου τις πρώτες 60 ημέρες της ζωής τους.

Υπάρχουν κακά σκυλιά; Η απάντηση είναι ότι υπάρχουν σκυλιά που έχουν την προδιάθεση να γίνουν επιθετικά, Υπάρχουν σκυλιά που από την φύση τους έχουν κυριαρχικότητα. Τα γονίδια και η κληρονομικότητα, τα έμφυτα δηλαδή χαρακτηριστικά, είναι μια πραγματικότητα που δεν πρέπει κανείς να παραβλέψει.

Αρκεί κανείς να παρατηρήσει έστω μια γέννα με 4-5 κουτάβια, από οποιαδήποτε ράτσα σκύλου. Θα δει ότι τα κουτάβια από τις πρώτες κιόλας ημέρες της ζωής τους εμφανίζουν στοιχεία τους χαρακτήρα τους. Θα δει το πιο δυναμικό-κυριαρχικό κουτάβι που θα διεκδικήσει και θα ‘’αρπάξει’’ την καλύτερη θηλή της μαμάς με το περισσότερο γάλα.

Θα δει το κουτάβι που θα βγει πρώτο για αναζήτηση μακριά από την φωλιά της μαμάς του, θα δει το πιο φοβισμένο κουτάβι, το πιο υποτακτικό, το πιο φιλικό, το πιο αντικοινωνικό κτλ Αυτή είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι σφάλλουν, όσοι βιάζονται να μηδενίσουν τελείως την σημασία των έμφυτων χαρακτηριστικών. Δεν πρέπει καμιά κακώς εννοούμενη ‘’φιλοζωία’’ να μας κλείνει τα μάτια στην πραγματικότητα που λέγεται έμφυτα – γενετικά χαρακτηριστικά.

Όταν λοιπόν ένα κυριαρχικό σκυλάκι πέσει σε λάθος χέρια, ή κάποιος ιδιοκτήτης σκύλων δεν ασχοληθεί με την εκπαίδευση του και την κατάλληλη κοινωνικοποίησή του, είναι προφανές ότι θα υπάρξει πρόβλημα. Σαφώς και η ευθύνη βαρύνει τον ιδιοκτήτη και μόνον αυτόν.

Υπάρχουν κακές ράτσες;

Η απάντηση είναι ότι υπάρχουν φυλές οι οποίες χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής και εκπαίδευσης. Όσο λάθος είναι η άποψη ότι όλα τα Ροτβάιλερ είναι ‘’κακά’’ και επικίνδυνα, άλλο τόσο λάθος είναι κάποιος που έχει ένα Ροτβάιλερ να μην ασχοληθεί με την εκπαίδευση του γιατί όλα τα Ροτβάιλερ είναι ''καλά''. Η πραγματικότητα είναι ότι κάθε φυλή έχει τα χαρακτηριστικά της. 

Δεν είναι δυνατόν να παραδέχονται οι πάντες την φιλικότητα των Λάμπραντορ, την ανάγκη εκτόνωσης των Μαλινουά, την καλή σχέση των Μπόξερ με τα παιδιά, την θορυβώδη προδιάθεση των Γερμανικών ποιμενικών και να μην λέμε για την κατά πλειοψηφία κυριαρχικότητα των Ακίτα, τους ‘’ανεξάρτητους’’ χαρακτήρες των Χάσκι, την προσοχή που χρειάζεται στην κοινωνικοποίηση των Ντόγκο Αρτζεντίνο κτλ  Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι αν απαιτείται μια φορά η εκπαίδευση και η κοινωνικοποίηση ενός Γκόλντεν Ριτρίβερ, απαιτείται 10 φορές σε ένα Ντόγκο Αρτζεντίνο για παράδειγμα.

Τι έγινε στην Κοζάνη;
Είναι λάθος να κάνουμε υποθέσεις και να κρίνουμε πράγματα για τα οποία δεν έχουμε γνώση σε βάθος. Ας μείνουμε όμως σε αυτά που ξέρουμε σίγουρα. Ένας ηλικιωμένος κύριος 72 ετών είχε στην κατοχή του 8 Ροτβάιλερ.

Αυτό από μόνο του είναι ένα εγκληματικό λάθος. Είναι αδύνατο ακόμα και για έναν επαγγελματία, να διαχειριστεί έναν τόσο μεγάλο αριθμό σκύλων όταν μάλιστα μιλάμε για μεγαλόσωμες φυλές.

Σε όλους όσοι έχουν εμπιστευτεί την σχολή μου για την εκπαίδευση του σκύλου τους, λέω μονότονα ένα πράγμα. Δεν αφήνουμε ποτέ το παιδί μας με τον σκύλο χωρίς επίβλεψη. Είναι λάθος να εμπιστευτούμε ακόμα και τον πιο φιλικό σκύλο, τον άρτια εκπαιδευμένο σκύλο, μόνο του με ένα παιδί. Υπάρχει το ΑΠΡΟΟΠΤΟ. Δεν υπάρχει πάντα μια λογική εξήγηση για όλα όσα μπορεί να κάνει ένας σκύλος. Για να το πω καλύτερα δεν μπορεί κανένας να προβλέψει την συμπεριφορά του σκύλου του 100%.

Και εδώ έρχεται ένα βασικό πρόβλημα που μαστίζει την χώρα μας και λέγεται ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ. Εάν είχαμε σοβαρό κράτος θα αρκούσε μία μόνο καταγγελία ότι κάποιος 72 χρόνος έχει στην κατοχή του 8 Ροτβάιλερ με επιθετική συμπεριφορά. Ήμαστε η χώρα της πλάκας όπου ο κάθε απαίδευτος έχει στην κατοχή του ένα Πιτ Μπουλ και βγαίνει βόλτα για να ‘’κανονίσει’’ κανένα αδέσποτο σκυλάκι και αντί να συλληφθεί ο ιδιοκτήτης, καταδικάζεται στην συνείδηση του κόσμου μια ολόκληρη ράτσα σκύλων.

Όταν θα πέσουν τα φώτα της δημοσιότητας για το τραγικό συμβάν της Κοζάνης, ο μόνος που θα έχει πληρώσει αυτό το φονικό θα είναι ο πεντάχρονος και η οικογένεια του. Θα συνεχίσουν πάλι να υπάρχουν ασυνείδητοι ιδιοκτήτες σκύλων που έχουν στην κατοχή τους είτε εν γνώση τους, είτε από άγνοια, σκύλους ‘’φονιάδες’’, θα συνεχίσουν κάποιοι ‘’εκπαιδευτές’’ σκύλων να εκπαιδεύουν σκύλους ‘’φύλακες’’ και να τους δίνουν σε ανθρώπους που δεν μπορούν να ελέγξουν, να συντηρήσουν και να ισορροπήσουν έναν τέτοιο σκύλο.

     Θωμάς Αναστασιάδης
       Πτυχιούχος Εκπαιδευτής Σκύλων
       Athens Voice