Πολλοί συγκρίνουν τους υπέρμαχους του Brexit (Brexiteers)
με τον Ντόναλντ Τράμπ. Μια πιο ταιριαστή όμως σύγκριση θα ήταν αυτή με τους Αλέξη
Τσίπρα και Γιάνη Βαρουφάκη.
Οι πρωτεργάτες του αποσχιστικού στρατοπέδου της Βρετανίας,
Boris Johnson και Michael Gove,
μοιράζουν υποσχέσεις δεξιά και αριστερά, που όμως δεν μπορούν να τηρήσουν, όπως
ακριβώς έκανε και ο Τσίπρας πριν γίνει πρωθυπουργός της Ελλάδας τον Ιανουάριο
του 2015. Οι Brexiteers θα ξυπνήσουν κι αυτοί απότομα, όπως ξύπνησε ο Τσίπρας,
αν τυχόν κερδίσουν το επερχόμενο δημοψήφισμα…
Ο Τσίπρας εξαπάτησε τους ψηφοφόρους του λέγοντας
πως η χώρα μπορεί να ξεφύγει από την λιτότητα, και να μειώσει τα χρέη της, αν απλώς
τον εξέλεγαν πρωθυπουργό. Ανακοίνωνε μάλιστα με ύφος, ότι η Γερμανία και οι
υπόλοιποι εταίροι θα έκαναν ότι τους έλεγε
η Αθήνα, διότι αλλιώς θα κινδύνευε ολόκληρη η ευρωζώνη αν διαλύονταν η Ελλάδα.
Μάλιστα όρισε ως υπουργό Οικονομικών τον
Βαρουφάκη, έναν οικονομολόγο με εξειδίκευση στη «θεωρία των παιγνίων». Μόνο που
η θεωρία του Βαρουφάκη είχε ένα βασικό κενό. Η Γερμανία και οι υπόλοιποι της ευρωζώνης
είχαν ήδη πάρει κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίσουν το ευρώ σε περίπτωση εξόδου
της χώρας από την ΟΝΕ. Και όσο διάστημα ο Βαρουφάκης το έπαιζε σκληρός, υπήρχαν
αρκετοί Ευρωπαίοι πολιτικοί που φλέρταραν με την ιδέα ενός Grexit, σκεπτόμενοι
πως «αν θέλετε, και αν πρέπει να ανατιναχτείτε, κάντε το»!
Με την διαθέσιμη ρευστότητα της Αθήνας στα
κόκκινα, ο Τσίπρας θα έπρεπε αμέσως να κάνει στροφή 180 μοιρών. Αυτό όμως ήταν
αδύνατο, με δεδομένες τις υποσχέσεις που είχε δώσει στον λαό του. Μόνο όταν λίγο
αργότερα η Ελλάδα αντίκρισε την άβυσσο, μόνο τότε έκανε πίσω ο Τσίπρας,
προχώρησε σε κωλοτούμπα, και παραιτήθηκε
και ο Βαρουφάκης.
Ας δούμε λοιπόν τους Brexiteers. Λένε στους ψηφοφόρους
πως αν η Βρετανία βγει από την ΕΕ, τότε θα εξασφαλίσει μια καλή εμπορική
συμφωνία μαζί της. Πιστεύουν πως η Γερμανία θα θέλει απεγνωσμένα να συνεχίσει
να μας πουλάει τις BMW της, και άρα θα μας δώσει ότι ζητήσουμε.
Ο Gove παρουσίασε και μια δική του εκδοχή της σκληρής
πολιτικής του Βαρουφάκη. Γράφοντας στους Times, υποστήριξε πως θα πρέπει να
εκβιάσουμε την ΕΕ μέχρι να ενδώσει στα αιτήματά μας. «Οι άλλες χώρες θα ξέρουν
ότι μέχρι να επιτευχθεί μια συμφωνία που θα μας βολεύει, θα διατηρούμε το
δικαίωμα βέτο, και άρα εμείς θα έχουμε
τα καλά φύλλα της τράπουλας»!
Και σε αυτή τη θεωρία όμως υπάρχει ένα κενό. Η Βρετανία εξαρτάται από τις εξαγωγές προς την ΕΕ για το 13% του ΑΕΠ της, ενώ οι εξαγωγές της ΕΕ προς αυτήν είναι μόλις το 3% του συνολικού ΑΕΠ της ΕΕ. Αν λοιπόν το παίξουμε σκληροί, οι Γερμανοί και οι υπόλοιποι θα συσπειρωθούν, θα δεχτούν το χτύπημα, και στη συνέχει θα κάτσουν πίσω αραχτοί, παρακολουθώντας μας να ιδρώνουμε…
Και σε αυτή τη θεωρία όμως υπάρχει ένα κενό. Η Βρετανία εξαρτάται από τις εξαγωγές προς την ΕΕ για το 13% του ΑΕΠ της, ενώ οι εξαγωγές της ΕΕ προς αυτήν είναι μόλις το 3% του συνολικού ΑΕΠ της ΕΕ. Αν λοιπόν το παίξουμε σκληροί, οι Γερμανοί και οι υπόλοιποι θα συσπειρωθούν, θα δεχτούν το χτύπημα, και στη συνέχει θα κάτσουν πίσω αραχτοί, παρακολουθώντας μας να ιδρώνουμε…
Βέβαια, η Βρετανία δεν είναι στην ίδια απελπιστική
κατάσταση που είναι η Ελλάδα. Όμως δεν υπάρχουν και πολλά ζητήματα στα οποία
μπορούμε να ασκήσουμε βέτο, καθώς οι περισσότερες αποφάσεις λαμβάνονται κατά
πλειοψηφία. Παράλληλα θα πρέπει να συνεχίσουμε να συμμετέχουμε με πληρωμές στον
προϋπολογισμό της ΕΕ. Αλλιώς, θα ανακληθεί το δικαίωμα ψήφου που έχουμε.
Κάτω από τέτοιες συνθήκες, ο Johnson, ή όποιος
τυχόν είναι πρωθυπουργός, θα πρέπει να κάνει μια κωλοτούμπα αλά Τσίπρα. Πως όμως
θα εξηγήσει στους ψηφοφόρους ότι οι υποσχέσεις του ήταν φρούδες; Ότι δεν
μπορείς να έχεις και την πίτα ολόκληρη, και τον σκύλο χορτάτο; Έτσι, αυτό που
μάλλον θα γίνονταν θα ήταν μια μητέρα όλων των μαχών, ένα σκληρό διαζύγιο
δηλαδή, που θα έπληττε την βρετανική οικονομία και επιρροή για πάρα πολλά
χρόνια…
Hugo Dixon
Απόδοση: S.A.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου