Η επανάσταση συνεχίζεται…

Αυτοί οι άνθρωποι κοντεύουν δυο χρόνια στην εξουσία και ακόμα νομίζουν πως είναι σε διαδήλωση. Είχαν διδαχτεί εν τοις πράγμασι ότι το να είσαι γενικώς «αντί» και «ενάντια» (αυτή η γελοία λέξη που αντικατέστησε το «εναντίον») έχει ψωμί.  Σου εξασφαλίζει θέση, κονομάς, γίνεσαι κάπου πρόεδρος, καθοδηγητής, αρχηγός, βρίσκεις και καμιά επαναστάτρια για σου τρίβει την πλάτη. Κι έχεις και το φωτοστέφανου του εξεγερμένου, του ανυπότακτου και του Ζορρό που σώζει τους φτωχούς απ’ τον ιμπεριαλισμό και τα μονοπώλια.

Είναι καλή, προσοδοφόρα δουλειά η επανάσταση, άσχετα αν είμαστε στην Ευρώπη και μάλιστα του 2016, εφόσον πάντα υπάρχουν κορόιδα που ανακάλυψαν τον Λένιν με χρονοκαθυστέρηση, κι άλλοι τον Μάο, όταν στην ίδια την Κίνα έχει ξεπεραστεί εδώ και κοντά μισόν αιώνα – αν και ήταν ξεπερασμένος απ’ την αρχή, εφόσον ο ίδιος είχε ακυρώσει τον εαυτό του με τα 20 εκ. νεκρούς της λεγόμενης κατά τα άλλα «Πολιτιστικής Επανάστασης». Τώρα που ήταν ο Πολιτισμός δύσκολο να πεις – διαβάστε το βιβλίο «Αγριόκυκνοι» για να καταλάβετε...

Και συνεχίζουν λοιπόν, ενώ κυβερνούν και έχουν υποταχτεί στα πάντα και στους πάντες, έχουν μοντάρει επικύψεις βαθιές σαν τις μετάνοιες του Φίλη, να επικαλούνται την εξέγερση, ότι θέλουνε να αλλάξουν την Ευρώπη, όταν δεν μπορούν καν να βγάλουνε έναν δικό τους καναλάρχη (βαριά η καλογερική του Καλογρίτσα) και να αλλάξουνε τα θρησκευτικά στα σχολεία, (αυτό είναι το πρόβλημα της χώρας) και όταν δεν μπορούν να σώσουνε ούτε το νερό, το «κοινωνικό αγαθό»,  διότι, πλέον, προτιμούν το κοινωνικό αγαθό της καρέκλας. Βλέπετε απ’ την εποχή των διαδηλώσεων και των δημοψηφισμάτων για την ΕΥΑΘ, κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι και τους αυλάκωσε και τους ζαβλάκωσε.

Κατά τα άλλα συνεχίζουμε την επανάσταση. Γιατί όχι; Μήπως θέλει λεφτά; Όχι, αλλά φέρνει λεφτά.

Εξάλλου το να την επικαλείσαι είναι πάντα μια παρηγοριά, σου θυμίζει κάτι απ’ τα μακρινά νιάτα σου, τις ταβέρνες με ρετσίνα Μαλαματίνα, τυρί σαχανάκι, λυρισμό  και Μίκη, και ενώ πάντα θα υπάρχουν παλαιοί φανατικοί και νέοι αφελείς για να σε πιστέψουν, να πιστέψουν ότι ψηφίζεις μεν δεξιά μνημόνια, αλλά με βαριά καρδιά (ενώ οι προηγούμενοι βλέπεις το φχαριστιόντουσαν να χάνουν τους ψηφοφόρους τους) ότι ιδιωτικοποιείς τα πάντα εν πλήρει συχγύσει αλλά αθώος, υποφέροντας και με όμβρους δακρύων στα κροκοδείλια μάτια.

Πάντα  θα υπάρχουν κορόιδα – κάθε μέρα γεννιούνται καινούργια.  Γι’ αυτό και πάντα η επανάσταση θα συνεχίζεται χωρίς να έχει συμβεί ποτέ, χωρίς να έχει πετύχει ποτέ, αλλ’ αυτό δεν έχει καμιά σημασία, σημασία έχει να βρίσκει κάποιος ένα νόημα στη ζωή του, να αποκτάει ένα πρόσωπο γλιτώνοντας την κατάθλιψη, και να βγάζει και λεφτά άμα έρθει ή ώρα, εφόσον τα λεφτά, όπως και το νερό, είναι κοινωνικό αγαθό. Και το ρεύμα είναι κοινωνικό αγαθό, αν και το πιο σημαντικό κοινωνικό αγαθό είναι το ψωμί, αλλά από δεκαετίες ιδιωτικοποιημένο.

Άρα;

Άρα η επανάσταση συνεχίζεται, έστω νοερά, κόβοντας τις συντάξεις, πολεμώντας την επιχειρηματικότητα και βάζοντας γκαουλάιτερς δίπλα στους εκλεγμένους δημάρχους – αλλά πως το λέει ο Αλεξανδρινός; Τέλος πάντων, να, τραβούμε εμπρός.

Εμπρός, πίσω, δεν έχει σημασία, διότι σημασία έχουν μόνο οι προθέσεις κι όχι το αποτέλεσμα.  Μπορείς να συνεχίζεις να κυβερνάς πιστεύοντας ακόμα ότι κάνεις διαδήλωση κατά του ιμπεριαλισμού και των μονοπωλίων, εφόσον γεύεσαι τα μπερεκέτια της εξουσίας, σε περιποιούνται στο αεροπλάνο και πάντα βρίσκονται πρόθυμοι στον περίγυρο για να σε επαινούν – αφήνονται εύκολα αυτά εφόσον η επανάσταση έτσι κι αλλιώς συνεχίζεται και τελικά ο καπιταλισμός θα πέσει μόνος του, από τις αντιφάσεις του; Πότε; Σήμερα, αύριο. Μπορεί να μην έπεσε τόσες χιλιάδες χρόνια αλλά κάποτε θα έρθει μόνος του ο Ιεχωβάς και η Δευτέρα Παρουσία.

Οι βουλευτικοί μισθοί μπαίνουν, η επανάσταση, νοερά, συνεχίζεται.

Γιώργος Σκαμπαρδώνης

Μακεδονία