Ηταν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου.
Το δυστύχημα που, μόνο από θαύμα, δεν είχε συμβεί μέχρι τώρα, έγινε το βράδυ
της Πέμπτης στο hotspot της Μόριας, στη Λέσβο. Μια γιαγιά και το εγγόνι της,
ένα εξάχρονο αγοράκι, δεν θα ζήσουν ποτέ σε κάποια φιλόξενη καινούργια πατρίδα,
αφού έχασαν τη ζωή τους όταν εξερράγη φιάλη υγραερίου την ώρα που μαγείρευε η
66χρονη γυναίκα, κουρδικής καταγωγής.
Οι δύο διπλά άτυχοι άνθρωποι κάηκαν ζωντανοί
μέσα στην πλαστική σκηνή τους, ενώ η φωτιά μεταδόθηκε ταχύτατα παντού, με
αποτέλεσμα να καεί μεγάλο μέρος του καταυλισμού, να τραυματιστούν σοβαρά άλλοι
δέκα άνθρωποι και να ακολουθήσουν γενικευμένα επεισόδια…
Η ειρωνεία είναι ότι το πρωί της ίδιας ημέρας, ο
υπουργός Γιάννης Μουζάλας αντιδικούσε με τον δήμαρχο, αλλά και τους
ταλαιπωρημένους πολίτες της Χίου, επιρρίπτοντάς τους ευθύνες για την απαράδεκτη
κατάσταση των καταυλισμών.
Τι ντροπή,
τι δειλία, κοντζάμου κυβέρνηση αριστερών ανθρωπιστών, που καθύβριζε όποιον
τολμούσε να μιλήσει για οργανωμένους καταυλισμούς, τώρα να κλαψουρίζει γιατί
δεν την αφήνουν τάχα να πραγματοποιήσει ό,τι καταριόταν. Ποιοι παρακαλώ; Η
Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι πολίτες και η Νέα Δημοκρατία! Ο πάντα κουλ υπουργός
Μεταναστευτικής Πολιτικής απείλησε μάλιστα τους Χιώτες ότι, αν δεν
συμμορφωθούν, θα καταρρεύσει η συμφωνία με την Τουρκία και θα κατακλυσθούν τα
νησιά από πρόσφυγες.
Υπόδειγμα αξιοσύνης και υπευθυνότητας ο πρώην
ακτιβιστής της κυβέρνησης. Αφού με την αμφιθυμία, τις απαράδεκτες
καθυστερήσεις, την αδυναμία λήψης αποφάσεων δημιουργούνται εκρηκτικές συνθήκες,
επεισόδια, ξυλοδαρμοί, μαχαιρώματα, καταστροφές περιουσιών, που οδηγούν τους
νομοταγείς πρόσφυγες και τους κατοίκους των νησιών σε απόγνωση, η κυβέρνηση,
αντί να κυβερνά και να λύνει προβλήματα, τολμά να λέει ότι φταίνε οι άλλοι.
Ας θάψει τώρα τη γιαγιά και το εγγόνι κι ας εκφωνήσει κάποιος από όλους αυτούς έναν επικήδειο περί ευαισθησίας και ανθρωπισμού, σαν αυτούς που εκφωνούσε ο πρωθυπουργός την εποχή που η κυρία Χριστοδουλοπούλου διαλαλούσε το δόγμα «λιάζονται». Με φροντίδα και οργάνωση κανονικών κυβερνητών, οι δύο δύστυχοι δεν θα καίγονταν.
Ας θάψει τώρα τη γιαγιά και το εγγόνι κι ας εκφωνήσει κάποιος από όλους αυτούς έναν επικήδειο περί ευαισθησίας και ανθρωπισμού, σαν αυτούς που εκφωνούσε ο πρωθυπουργός την εποχή που η κυρία Χριστοδουλοπούλου διαλαλούσε το δόγμα «λιάζονται». Με φροντίδα και οργάνωση κανονικών κυβερνητών, οι δύο δύστυχοι δεν θα καίγονταν.
Σωκράτης Τσιχλιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου