Το παρελθόν και το μέλλον της Νέας Δημοκρατίας…

Μπορεί η χώρα να υπονομεύεται καθημερινά και συστηματικά από την Πρώτη Φορά Αριστερά κυβέρνηση που βολοδέρνει κουτσαίνοντας με δεκανίκι της τον καπετάν συγκαμένο… μπορεί ο πλανήτης να ετοιμάζεται για τεκτονικές ανακατατάξεις σε παγκόσμιο γεωπολιτικό επίπεδο λόγω της εκλογής του Ντόναλντ Τραμπ ως νέου πλανητάρχη… όμως εμείς εδώ, στο γαλατικό μας χωριό, που αντιστέκεται σθεναρά σε κάθε τι το ορθολογικό, ασχολούμαστε με … τρίχες.

Όπως π.χ. το αν θα ορθοποδήσει ξανά η κεντροαριστερά με φάρο της τον κυρ Φώτη, αν η Φώφη θα συγκλίνει τελικά με τους φλαμπουράρηδες για την προκοπή του τόπου, αν  η Αχτσιόγλου θα επαναφέρει την 13^η σύνταξη (καταργώντας την 11^η και την 12^η),  αν θα τρομοκρατηθεί ο φονιάς των λαών Ομπάμα από την απαγόρευση που εξέδωσε προς το πρόσωπό του ο Δήμος Καισαριανής (και αυτός της Πάτρας), όπως επίσης και από την καταδίκη των πολιτικών του Αμερικανού προέδρου από κάποιον … σύλλογο δασκάλων, που αντί να μαθαίνει στα παιδιά γράμματα τα θέλει στους δρόμους με πλακάτ και σφυροδρέπανα, ή τέλος αν θα αντέξει η Μακρυπούλια έναν νέο οδυνηρό χωρισμό…

Έτσι λοιπόν έχει η κατάσταση γενικώς, με την χώρα να πελαγοδρομεί, πλην όμως το διήμερο που πέρασε έκρυβε και κάποια νεοδημοκρατικά (παρα)πολιτικά τεκταινόμενα, άξια σχολιασμού. Με δυο εκδηλώσεις (σημαδιακές) που αν τις αναγνώσουμε σωστά, κρύβουν κάποια ξεκάθαρα μηνύματα για τα μέλλον του εν λόγω κόμματος (και της χώρας, αφού μάλλον η ΝΔ πάει για επόμενη κυβέρνηση).

Την ώρα λοιπόν που ο Σύριζα καταρρέει, τόσο δημοσκοπικά, όσο και σε επίπεδο καθημερινότητας, με αποτέλεσμα όπου σταθεί κανείς κι όπου βρεθεί να ακούει κατάρες για τον Αλέξη και την παρέα του, κάποιοι νεοδημοκράτες ονειρεύονται συναίνεση, αν όχι και συγκυβέρνηση, με τους σαμποτέρ της χώρας. Πως και γιατί; Διαβάστε παρακάτω…

Σύμφωνα λοιπόν με δημοσιεύματα, περισσότεροι από 1.500 άνθρωποι παρευρέθηκαν σε εκδήλωση προς τιμήν της Μαριέττας Γιαννάκου, που έγινε στη Λαμία. Το δε κλου της υπόθεσης είναι ότι στην εκδήλωση παρευρέθηκε και ο πρώην πρωθυπουργός, ο «στυλοβάτης και η ψυχή της παράταξης», σύμφωνα με πολλούς, Κώστας Καραμανλής (ο άφωνος). Μάλιστα έτυχε θερμότατης υποδοχής, αν και απ ότι μαθαίνω ούτε κι αυτή τη φορά άνοιξε το στόμα του. Στην εκδήλωση μίλησαν και δυο ακόμη κολώνες της δημοκρατίας μας, ο Ν. Κακλαμάνης και ο Ε. Στυλιανίδης, στέλνοντας το μήνυμα της … συναίνεσης με το θηρίο, και με ουκ ολίγες θετικές αναφορές στην περίοδο διακυβέρνησης του Μπελούσι της Ραφήνας, και δατς ολ. Για το αν τοποθετήθηκε κι ο Αντώναρος, δεν γνωρίζω.

Σε αυτό το σημείο όμως, εγώ ο ερασιτέχνης παρατηρητής της πολιτικής καθημερινότητας, βλέπω μια σύμπτωση απόψεων των ομιλητών της Λαμίας με τον συγκαμένο υπουργό Άμυνας, ο οποίος στο πρόσφατο συνέδριο των πσαικαζμένων του μίλησε περισσότερο για τα καλά του Κωστάκη παρά για  εκείνα του Αλέξη, με τον οποίο συγκυβερνά! Ποιος ξέρει άραγε τι παίζει; Και άντε το κόμμα του συγκαμένου είναι ήδη μια άτυπη συνιστώσα του Σύριζα (κι ας διαφωνεί ο Πάντζας που γι αυτό δεν βλέπει υπουργείο), οι καραμανλικοί όμως… που ακριβώς στοχεύουν;

Από την άλλη μεριά, στην ακριτική Ξάνθη πήγε και μίλησε ο Αντώνης Σαμαράς, προσκεκλημένος της ΓΣΕΒΕΕ και ΟΕΒΕ, με μια ομιλία σταθμό, που στους 500 περίπου παρευρισκόμενους θύμισε τον παλιό καλό μαχητικό Σαμαρά, ο οποίος έδειξε για μια ακόμη φορά από τι είναι φτιαγμένος, σφυροκοπώντας ανελέητα την κυβέρνηση Τσίπρα, την οποία χαρακτήρισε ως την «χειρότερη που γνώρισε ποτέ ο τόπος», η οποία, όπως είπε, έχει κατασπαταλήσει κάθε εθνικό κεφάλαιο, έχει καταστρέψει την οικονομία, έχει εξασθενήσει την διεθνή θέση της Ελλάδας, και έχει παραδώσει την χώρα στους λαθρομετανάστες και στις ΜΚΟ της κυρά Τασίας, καθώς και στους μπαχαλάκηδες των Εξαρχείων που αποθρασύνονται όλο και περισσότερο χάρη στα στραβά μάτια που κάνει η κατ’ όνομα κυβέρνηση.

Τόνισε μάλιστα δυο πράγματα, τα οποία τα λέω κι εγώ αλλά ποιος με ακούει: Ότι πρώτα χρεοκοπήσαμε και μετά ήρθε το μνημόνιο μπας και συνεχίσουμε να λειτουργούμε στοιχειωδώς ως δυτικοευρωπαϊκή χώρα, και όχι το ανάποδο, όπως διατείνονται οι διάφοροι εμμονικοί αγαναΧτιστές, και δεύτερον ότι ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία ξεκίνησε το 2011, και όχι το 2015 όπως ισχυρίζονται ψευδόμενα  τα διάφορα παπαγαλάκια του Σύριζα, προσπαθώντας να πείσουν τους ζαλισμένους πολίτες για την ορθότητα της πολιτικής ανοικτών συνόρων που έφεραν, και η οποία έχει αποτύχει παταγωδώς, αφού σήμερα ακόμη και οι άλλοτε επικριτές (Ευρωπαίοι εταίροι) της πολιτικής Σαμαρά στο μεταναστευτικό ακολουθούν τις δικές του μεθόδους στις δικές τους χώρες. 

Όσον αφορά στην συναίνεση με το τσίρκο των Συριζανέλ, που προωθούν κάποιοι, είπε: «Κάθε σκέψη για συνεργασία μαζί του, διασπά την ενότητα του λαού, ενθαρρύνει την αλαζονεία του Τσίπρα, και δίνει συγχωροχάρτι στα τεράστια σφάλματά του. Κι αυτό δεν μπορούμε και δεν πρόκειται να το κάνουμε»! Καταλήγοντας στην προτροπή: «κύριε Τσίπρα σήκω και φύγε τώρα»!

Σχολίασε ακόμη τόσο την νίκη του Τραμπ στις ΗΠΑ (εμμέσως πλην σαφώς) όσο και την κατάρρευση του Μαδούρο (το ίνδαλμα του Αλέξη) στη Βενεζουέλα, λέγοντας χαρακτηριστικά: «H Ελλάδα δεν πρόκειται να δεχθεί ποτέ να γίνει κράτος-Μαδούρο! Οι ακραίες ιδεοληψίες του κρατισμού και της «πολιτικής ορθότητας», γκρεμίζονται σήμερα παντού! Όλα αυτά ταυτίστηκαν με τυραννίες ή οδηγούν σε τυραννία. Αλλάζουν οι εποχές. Παντού στον κόσμο! Κι είναι καιρός να αλλάξουν και στην Ελλάδα».

Είπε πάρα πολλά και ουσιώδη ο Σαμαράς, τονίζοντας για μια ακόμη φορά την διαφορά του από τον Κωστάκη Καραμανλή, ο οποίος δεν μιλάει για τίποτα ακόμη κι αν τον τσιμπήσεις στο μάγουλο… ακόμη κι αν η μπριζόλα του είναι κακοψημένη. Και το κυριότερο; Έβαλε στην άκρη τις διάφορες φήμες που τον θέλουν να αποστασιοποιείται από την αντιπολιτευτική γραμμή του Κ. Μητσοτάκη, κάνοντας επανειλημμένες αναφορές στον φίλο του Κυριάκο, τον οποίο στηρίζει αναφανδόν.

Έκλεισε δε την ομιλία του, εν μέσω χειροκροτημάτων, με στίχους του Ελύτη:

Λένε, είπε,  πως το πιο πυκνό σκοτάδι είναι λίγο πριν ξημερώσει...

Μπορεί, λοιπόν, τώρα τα πράγματα να μοιάζουν πολύ δύσκολα…

Πάντως, να είστε σίγουροι: Το ξημέρωμα δεν αργεί!

Κι όπως μας παραγγέλνει ο μεγάλος Ελύτης:

Να ’μαστε έτοιμοι κάθε στιγμή!

Με «τα πανιά μας πάντα ανοιχτά και τις άγκυρες μας πάντα ανεβασμένες»…

Δυο διαφορετικές εκδηλώσεις, δυο διαφορετικά μηνύματα. Που έχουν να κάνουν με το παρελθόν αλλά και το μέλλον της Νέας Δημοκρατίας. Κι ο καθένας ας επιλέξει αυτό που του ταιριάζει. Ας ελπίσουμε όμως  πως θα επικρατήσει το δεύτερο… αλλιώς μαύρο φίδι που μας έφαγε όλους, δια μίαν ακόμη φοράν.

Strange Attractor

ΥΓ- Πολλοί διαβλέπουν εκλογές την άνοιξη του 2017. Προσωπικά δεν το βλέπω. Όσο ο Σύριζας καταρρέει δημοσκοπικά, τόσο πιο πολύ γαντζώνεται στην εξουσία. Εκλογές θα είχαμε αν ο Αλέξης κέρδιζε κάτι στο χρέος ή και αλλού, που το θεωρώ απίθανο. Η μόνη περίπτωση πρόωρων αιφνίδιων  εκλογών είναι αν με την νίκη Τραμπ επικρατήσει ολοκληρωτικά η πολιτική Σόιμπλε όσον αφορά στην αξιολόγηση κλπ, να μπει δηλαδή σε πάγο ο Αλέξης και η «ποσοτική του χαλάρωση»… να αγχωθεί, να τρομάξει, και να παραδώσει την καυτή πατάτα σε κάποιον άλλο. Μόνο έτσι.