13.12.16

Ή απατεώνες ή άσχετοι. Σίγουρα, πάντως, τυχοδιώκτες…



Αφού τελείωσαν οι αγκαλιές με τον Μουγκάμπε, τον Ορτέγα και τον Ραούλ Κάστρο, ο έλληνας πρωθυπουργός επέστρεψε και τηλεφώνησε στη Μέρκελ για να της ζητήσει να συμμαζέψει τον Ερντογάν και τον Κιλιντσάρογλου.

 
Ολο λεβεντιά το βλέμμα του!

Σωστά! Όταν τα πράγματα σοβαρεύουν, δεν θα σε βοηθήσουν οι γραφικοί τριτοκοσμικοί δικτάτορες. Αυτοί είναι μόνο για γιορτές και πανηγύρια. Θα σε βοηθήσουν η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Αμερικάνοι. Η “λυκοσυμμαχία” και οι “φονιάδες των λαών”.



Αλλά, για στάσου λίγο! Πάτα stop, rewind, pause. Τι διαφορετικό έκανε το ’96 ο Σημίτης, όταν δεν είχε απλώς απειλές, αλλά τούρκους στρατιώτες πάνω στα Ίμια; Έπρεπε να στείλει κανένα τάγμα πεζοναυτών για να θρηνήσουμε θύματα; Τηλεφώνησε στον Κλίντον και του ζήτησε να μεσολαβήσει. Και μετά, όπως επιβάλλουν η ευγένεια και οι διπλωματικοί κανόνες, ευχαρίστησε τους Αμερικάνους για τη συμβολή τους στην αναίμακτη εκτόνωση της κρίσης.
Ο Σημίτης δεν ήταν τζάμπα μάγκας. Δεν παρίστανε τον επαναστάτη τις μονές μέρες και το καλό παιδί τις ζυγές. Και επί δικτατορίας, έβαζε βόμβες μαζί με τον Καράγιωργα και το Νοταρά, αλλά δεν το διαλάλησε στο πολιτικό παζάρι. Δεν προέκυψε στην πολιτική από τις καταλήψεις της Γκράβας και τις σιγουρατζίδικες πορείες κατά της αμερικανικής πρεσβείας. Και όμως, για εκείνο το “ευχαριστώ”, τον σταύρωσαν οι αριστεροδέξιοι “υπερπατριώτες”. Οι ίδιοι, που τώρα στεγάζονται στο εθνικολαϊκιστικό μόρφωμα που κυβερνά τη χώρα και οι άλλοι, που έστησαν την “Παράγκα” μέσα στη Νέα Δημοκρατία. Ο αφανής κυβερνητικός εταίρος.
Βάλε λίγο fast forward και πάτα πάλι stop. Eδώ! Ποια είναι η Μέρκελ στην οποία τηλεφωνεί ο Τσίπρας κάθε τρεις και λίγο, μια για να “διευθετήσει” το χρέος, μια για να μεσολαβήσει στο ΔΝΤ, μια για να δει τι θα κάνει με το προσφυγικό; Είναι η γνωστή “μαντάμ Μέρκελ”, η κυρία του “go back mrs Merkel”, που ο Αλέξης είχε κηρύξει ανεπιθύμητη στην Αθήνα, η αιτία όλων των δεινών του ελληνικού λαού ή πρόκειται για απλή συνεπωνυμία; Γιατί, αν είναι η ίδια Μέρκελ, τότε δύο πράγματα ισχύουν: είτε το δούλεμα πέφτει σύννεφο, είτε ο άνθρωπος που διεκδικούσε με τόσο πάθος το δικαίωμα να κυβερνήσει τη χώρα, δεν είχε ιδέα ποιος είναι ποιος στον διεθνή συσχετισμό δυνάμεων. Διαλέγετε και παίρνετε. Ή είναι απατεώνες ή είναι άσχετοι. Ό,τι από τα δύο και αν ισχύει, είναι επικίνδυνοι. Όχι μόνο επειδή έκαναν εχθρούς εκεί που δεν έπρεπε, αλλά και επειδή έσπειραν το μίσος στην ελληνική κοινωνία. Στα χρόνια της αντιμνημονιακής υστερίας, “μερκελιστής” σήμαινε προδότης και δοσίλογος.
Κυρίως, όμως, είναι τυχοδιώκτες! Οι +53 διαμαρτύρονται για τα καμώματα του Καμμένου στη Ρω και λένε στον Τσίπρα ότι αν είναι να ντρέπονται, ας χωρίσουν τα τσανάκια τους. Και η “Αυγή” λέει ότι δεν θέλει να χρεώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ τον Καμμένο.
Ωραία! Αν οι +53 πράγματι ντρέπονται, παίρνουν το καπελάκι τους και φεύγουν. Η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ δεν είναι τι φαγητό έχουμε το μεσημέρι. Είναι θεμελιώδης για τη φυσιογνωμία της κυβέρνησης -αν, βέβαια, θεωρήσουμε ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, πράγμα εξαιρετικά αβέβαιο. Και υπήρξε συνειδητή επιλογή, όχι λύση ανάγκης, γι’ αυτό δεν τηρήθηκαν ούτε τα προσχήματα στις διαβουλεύσεις. Όσοι μένουν, τον χρεώνονται μέχρι τις λεπτομέρειες. Κι αυτόν, και τον άλλο Καμμένο και τη Χρυσοβελόνη και τον Κουίκ και τον Παπαχριστόπουλο. Και τον Ζουράρι που έκαναν υφυπουργό Παιδείας.

Μάκης Βοϊτσίδης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου