Γκέι φιλί, πρόσφυγες, ποινικοί, ο «φερετζές του Συριζαίου»…

Αναζητώντας τα θετικά πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ για το 2015 καταλήγεις στο εξής ένα... με το ζόρι: Το... σύμφωνο συμβίωσης που αφορά τους γκέι συνανθρώπους μας, έστω κι αν ήρθε κάπως αργά. Μια που τώρα πια έχεις δεν έχεις σύμφωνο για τα κληρονομικά, δεν κινδυνεύεις τόσο από τους... στρέιτ συγγενείς του αγαπημένου σου, αλλά από την αμφισεξουαλική Εφορία.

Μόλις συνειδητοποιήσουν οι συμπαθείς γκέι πόσο θα τους έρθει ο φόρος κληρονομιάς, κατοχής, πολυτελείας θα επαναστατήσουν σε τέτοιο βαθμό που θα φωνάζουν: «Εγώ ομοφυλόφιλος; Σας διαβεβαιώ, κύριε έφορε, είμαι πιο γυναικάς κι απ’ τον Σπαλιάρα. Τόσο που δεν θα μ’ έβαζε σε έργο του ούτε ο Παπακαλιάτης!».

Υπ’ αυτή την έννοια, ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε ακόμη και το κάτι θετικό να έχει μια πλευρά τόσο αρνητική, ώστε να ισχύει το ΟΥΔΕΝ ΚΑΚΟΝ ΑΜΙΓΕΣ ΚΑΚΟΥ. Από καλό... καλάμια. Εκτός από το ότι... κατά λάθος ανακηρυχθήκαμε ο πιο φιλόξενος και φιλάνθρωπος λαός του κόσμου, καθώς, ενώ οι κακοί πλούσιοι Φινλανδοί κλείνουν τα σύνορά τους σε μερικές εκατοντάδες πρόσφυγες, εμείς τους υποδεχόμαστε κατά χιλιάδες μες στην καλή χαρά φορώντας -για το welcome!- και χριστουγεννιάτικα σκουφάκια μαζί με τα μαγιό…

Οι χαρακτήρες δεν αλλάζουν…

Ο​​ι χαρακτήρες των ανθρώπων δεν αλλάζουν έπειτα από μία ορισμένη και πάντως τρυφερή ηλικία, το πολύ πολύ να αποκτούν εμπειρίες με το πέρασμα του χρόνου και να γίνονται αυτό που λέμε πιο ώριμοι, δηλαδή πιο έμπειροι.

Αυτή τη γενική διαπίστωση την επιβεβαιώνουν κατά το πρώτο σκέλος οι σημερινοί κυβερνώντες –και μάλλον και στο σύνολό της η πολιτική τάξη της χώρας, μαζί με την κοινωνία πάντα–, ενώ διαψεύδουν το δεύτερο. Κάποιοι θα πρόσθεταν «πανηγυρικά», αλλά καλό είναι να αποφεύγονται οι υπερβολές, ειδικά μέρες που είναι. Αν και αυτοί δεν μας αφήνουν να αγιάσουμε...

Στερνή μου γνώση…

Ο λαός λέει ότι όταν χάσεις κάτι τότε το εκτιμάς. Όταν το έχεις το βρίζεις, το χλευάζεις, το απομακρύνεις, κάνεις τα πάντα για να το απωθήσεις. Και μόλις… ξεμπερδεύεις από αυτό, λίγο μετά το αναζητάς.

Στην πολιτική η παραπάνω κατάσταση είναι περισσότερο έντονη από ποτέ. Όταν έχεις μια κυβέρνηση που κάνει τη δουλειά της με τα όποια λάθη, που αγωνίζεται να σώσει την κατάσταση, έστω κι αν αυτή είναι δραματική. Που ρισκάρει το μέλλον των πολιτικών της και δίνει και την τελευταία ικμάδα της για να κάνει το σωστό, έ κάποια στιγμή θα την αναζητήσεις. Αφού πρώτα φας το στραπάτσο της ζωής σου…

Ο φασισμός των εύπορων…

Υπάρχει μια ανησυχητική μετατόπιση προς τα δεξιά, ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού, που συνδέεται με την διαρκή ενίσχυση κάποιων σοβινιστικών πολιτικών κομμάτων και προσώπων: Ο Donald Trump στις ΗΠΑ, και η  Marine Le Pen στη Γαλλία. Υπάρχουν και άλλοι, όπως ο Ούγγρος πρωθυπουργός Victor Orbán που υποστηρίζει την «ανελεύθερη δημοκρατία», ή ο Jarosław Kaczyński με το ημιαπολυταρχικό του κόμμα που κυβερνά την Πολωνία.

Τέτοια εθνικιστικά, ξενοφοβικά κόμματα έχουν σημειώσει άνοδο εδώ και καιρό σε πολλά κράτη μέλη της ΕΕ, πολύ πριν γιγαντωθούν οι αριθμοί των Σύρων προσφύγων. Υπήρχε ο Geert Wilders στην Ολλανδία, το Vlaams Blok (σήμερα Vlaams Belang) στο Βέλγιο, το κόμμα Ελευθερίας στην Αυστρία, οι Δημοκράτες της Σουηδίας, το κόμμα των Φιλανδών, και το Λαϊκό Κόμμα στη Δανία, μεταξύ άλλων…

Tο ταγκό ενός γελοίου: Από τον Βαρουφάκη στον Λεβέντη!

Το 2015 άνοιξε με το δίδυμο Τσίπρας-Βαρουφάκης και κλείνει με το δίδυμο Τσίπρας-Λεβέντης!

Όπως τότε καθημερινά βλέπαμε τον Βαρουφάκη στα «κανάλια», σήμερα βλέπουμε τον Λεβέντη. Και ο βαθμός έκπτωσης αυτής της χώρας προσμετράται ακριβώς από το δίλημμα που θέτουν οι «αναλυτές», αλλά δυστυχώς και η πραγματικότητα: Άραγε, το πρώτο δίδυμο, το «ηρωικό» ή το δεύτερο, το «κωμικό», είναι  χειρότερο! Και η απάντηση είναι προφανής: το πρώτο!

Το δίδυμο Τσίπρας-Βαρουφάκης κατέστρεψε τη χώρα, έκλεισε τις τράπεζες, μας φόρτωσε ένα ανυπολόγιστο κόστος, 80 ή 90 δισεκατομμύρια ευρώ, άνοιξε διάπλατα την μεγάλη πληγή του προσφυγικού-μεταναστευτικού, μας έφερε μια παρέα Φλαμπουράρηδων που στρογγυλοκάθισαν στο σβέρκο του ελληνικού λαού. Το δεύτερο, το κωμικό είναι μάλλον θεραπευτικό για τη βλακεία των Ελλήνων. Διότι αποκαλύπτει την πραγματική φύση του πρώτου συνθετικού του διδύμου: «΄Ομοιος-ομοίω, αεί πελάζει». Και επί τέλους μπορεί να προκαλέσει και ολίγο γέλιο στο πικρό χειλάκι των Ελλήνων...