Sheep...

Pink Floyd

Κρανίου τόπος…

Χθες πήγα στη Βέροια. Η εικόνα της χώρας είναι άθλια και θλιβερή. Αυτοκίνητα και νταλίκες να σέρνονται μέσα στη Χαλάστρα, στα Κύμινα και στα Μάλγαρα και δίπλα ο αυτοκινητόδρομος να χάσκει άδειος. Δρόμοι χωρίς διαγράμμιση, χωρίς κράσπεδο, με τέλειωμα που νωχελικά δένει την άσφαλτο με το χώμα και την χλωρίδα.

Βρώμικες και εν μέρει δυσδιάκριτες πινακίδες τοποθετημένες από υποχρέωση, δίχως να τηρούνται κανόνες λειτουργικότητας και ομοιογένειας.

Στη Βέροια ο ένας ανέφερε τις αναπηρικές συντάξεις που μοιράστηκαν σε υγιείς ανθρώπους στον κάμπο και στις επιδοτήσεις που κατασπαράχτηκαν από επιτήδειους και κατέληξε ότι οι πολιτικοί φάγαν, φάγαν, φάγαν και μας καταστρέψαν. Το είπε δίχως να καταλαβαίνει την αντίφαση. Όταν επεσήμανα οτι τα λεφτά μοιράστηκαν στο λαό και άντε να φαγώθηκε (κλάπηκε) το 1% του χρέους, οι αντιρρήσεις ήταν άμεσες. Όχι, οι πολιτικοί τα φάγανε...

Είχαν δίκιο σοφέ μου ψηφοφόρε…

Ψηφοφόρε μου. Αγαπημένε μου ψηφοφόρε. Εσύ που στήριξες την εθνοσωτήριο Α’ για αξιοπρέπεια, για περηφάνεια, για πόλεμο στη διαπλοκή, για λήξη της λιτότητας, για αλλαγές στην υγεία και την παιδεία.

Εσύ που στήριξες την εθνοσωτήριο Α’ για να τελειώνεις με το παλιό, τη διαφθορά, τη διαπλοκή και τους προδότες των εθνικών (βλ. συντεχνιακών) σου συμφερόντων.

Ένα προς ένα, τα έπραξε η εθνοσωτήριος Α’. Τελείωσε την τρόικα (της άλλαξε όνομα), χάρη στο asset της, το Γιάνη. Το ίδιο asset σου έκλεισε τις τράπεζες και σου έφερε capital controls. Όταν τρομοκρατήθηκες, τα παπαγαλάκια της εθνοσωτηρίου Α’ (λέγε με και Δελαστίκ) σε είπαν προσκυνημένο και Γερμανοτσολιά. Έσφιξες τα δόντια και στήριξες, πιστός στο διαμορφωθέν εθνικό δόγμα της υπερηφάνειας και της αξιοπρέπειας, ΌΧΙ στο δημοψήφισμα του Ιουλίου...

Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός… χικ!

Από τότε που η χώρα αποφάσισε, εκείνη την αποφράδα μέρα, να μας κυβερνά η σαλεμένη  παρέα του Τσε Παπάρα, για να περάσουμε επιτέλους κι εμείς (αναδρομικά) στον «σοσιαλιστικό» μετασχηματισμό της κοινωνίας, είναι σαν να είμαστε μονίμως ανεβασμένοι σε τρενάκι του τρόμου. Και μάλιστα με μηχανοδηγό μια μεθυσμένη μαϊμού.

Αυτό που ζούμε έναν και πλέον χρόνο, μόνο σαν σκοτσέζικο ντους μπορεί να χαρακτηριστεί. Τη μια κρύο, και την άλλη ζέστη. Μένουμε δεν μένουμε στο ευρώ, χρεοκοπούμε δεν χρεοκοπούμε, καταρρέουν δεν καταρρέουν οι τράπεζες, και ούτω καθ εξής…

Δεν είναι - απεργία ... είναι ομηρία!

Κανένας δεν διασκεδάζει πιο πολύ από εμένα τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ λούζεται τον άθλιο συνδικαλισμό και την ανομία που επί 20 χρόνια καλλιεργούσε. 

Δεν μπορώ όμως και να μην είμαι έξαλλος για άλλη μια φορά από την εφαρμογή της συλλογιστικής: "δίκιο είναι ... το δίκιο το δικό μου".
 

Δεν με ενδιαφέρει αν οι αγρότες έχουν δίκιο ή άδικο. Δεν μου καίγεται καρφί. 

Θες να απεργήσεις κύριε? Πολύ ευχαρίστως. Αλλά θα το κάνεις χωρίς να ενοχλήσεις κανέναν άλλο άνθρωπο. Η απεργία δεν γίνεται για να πάρεις εσύ, όμηρο την κοινωνία και να την χρησιμοποιήσεις σαν μοχλό πίεσης. 

Διότι αν το σκέφτεσαι έτσι, τότε δεν αγωνίζεσαι για τα δίκαια αιτήματά σου. Είτε σωστά είτε άδικα είναι τα αιτήματά σου, εσύ μέσω του εκβιασμού θα πετύχεις αυτό που θες. Πάρε λοιπόν και ένα παιδάκι όμηρο με το τουφέκι αν είναι έτσι. Αυτό δεν είναι αγώνας. Είναι εκβιασμός.

Σαν τους κλέφτες …

«Ο Τσίπρας καθ’ όλο το διάστημα της διαπραγμάτευσης διαπραγματευόταν με εμάς και όχι με τους δανειστές, εξερευνώντας τα όρια ή τις αδυναμίες του καθενός, ρίχνοντας δολώματα ή συσκοτίζοντας την κατάσταση, και εκμεταλλευόμενος την εμπιστοσύνη μας και το αίσθημα καθήκοντος».

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, στην οποία ανήκουν τα παραπάνω, λέει μόνο τη μισή αλήθεια. Πράγματι, το πρώτο εφτάμηνο του 2015, οι Τσιπραίοι δε διαπραγματεύονταν με τους δανειστές, καθώς το δόγμα «πάση θυσία στο ευρώ» και η απόφασή τους να υπηρετήσουν τα συμφέροντα του ελληνικού καπιταλισμού, τους είχαν οδηγήσει στη σταθερή απόφαση να κλείσουν τη νέα μνημονιακή συμφωνία. Δε διαπραγματεύονταν, όμως, ούτε με την Κωνσταντοπούλου, τον Λαφαζάνη και τους υπόλοιπους της σημερινής ΛΑΕ. Αυτούς τους θεωρούσαν δεδομένους. Με τον ελληνικό λαό διαπραγματεύονταν, προσπαθώντας να τον πείσουν πως η νέα μνημονιακή συμφωνία ήταν αναπόφευκτη…

Βότκα, ρούμι και τεκίλα…

Όσοι έχουν μάτια βλέπουν. Η Ελλάδα εμφανώς φθίνει. Οι ευρωπαίοι σύμμαχοι σπεύδουν να σφραγίσουν τα βόρεια σύνορά μας και να θέσουν την πατρίδα μας σε καθεστώς ιδιότυπης καραντίνας. Αστυνομικές δυνάμεις και από την Αυστρία εγκαθίστανται στην Γευγελή προκειμένου να συμμετάσχουν στη φύλαξη των νέων ευρωπαϊκών συνόρων από τους επελαύνοντες πρόσφυγες.

 

 

Αυτός καλύτερος πρωθυπουργός θα ήταν απ τον Αλέξη!

Τα Σκόπια του Νικόλα Γκρούεφσκι αναδεικνύονται σημαντικότερα από την Ελλαδα για τους ευρωπαίους εταίρους καθώς η χώρα μας μοιάζει με «μαύρη τρύπα» για τις κυβερνήσεις της κεντρικής Ευρώπης. Ταυτόχρονα κάτι αντίστοιχο επιχειρείται να διαμορφωθεί στο ανατολικό Αιγαίο…