Ghost Riders in the Sky...

Johnny Cash

«Αλληλέγγυοι»: Πλανημένοι ιδεολόγοι ή παρακράτος;

Διαβάζω την ανακοίνωση του εκπροσώπου Τύπου του Συντονιστικού για το Προσφυγικό Γιώργου Κυρίτση και εντυπωσιάζομαι. Ένα κρατικό στέλεχος, ζητεί από τις εθελοντικές οργανώσεις και τους «αλληλέγγυους», που δραστηριοποιούνται στην Ειδομένη να συνεργάζονται με το κράτος. Ποιό κράτος;

Βρέθηκα στην Ειδομένη το περασμένο Σάββατο. Το κράτος έλαμπε διά της ολοσχερούς απουσίας του. Μια ομάδα ανδρών των ΜΑΤ, μόνο, βρίσκονταν κατά μήκος των συνόρων, στη σιδηροδρομική γραμμή που ενώνει την Ελλάδα με την πΓΔ της Μακεδονίας. Κατά τα άλλα, 15.000 άνθρωποι είναι πεταμένοι μέσα στις λάσπες, εκτεθειμένοι στη βροχή, στις αρρώστιες και στους κλειστούς ορίζοντες…

Πήξαμε στις "πιτυχίες" σύντροφοι...

Η μοναδική Κυβέρνηση από δημιουργίας του Ελληνικού Κράτους, που κατάφερε "τόσες πιτυχίες σε 13 μήνες".  Κατάφερε εξαθλιωμένους πρόσφυγες και μετανάστες να τους εγκλωβίσει με τις πολιτικές των ανοιχτών συνόρων, στη λάσπη της Ειδομένης. 

Η Κυβέρνηση που έκλεισε την Αμυγδαλέζα ως "απαράδεκτη", και δημιούργησε πολλές μικρές Αμυγδαλέζες, πολύ χειρότερες…

Σε απελπισία ο Τσίπρας, ψάχνει δεκανίκια…

Για ποιο λόγο έγινε το συμβούλιο αρχηγών της Παρασκευής 4 Μάρτη; Οχι πάντως για να συμφωνήσουν σε «εθνική γραμμή» στο προσφυγικό, την οποία θα έπαιρνε παραμάσχαλα ο Τσίπρας για να τη δείξει στην Μέρκελ και στους άλλους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ και να τους προκαλέσει σύγκρυο. Ακόμα κι αν κλείναμε τα μάτια και κάναμε πως δεν καταλαβαίνουμε «τι παίχτηκε», θα έπρεπε να αναρωτηθούμε: για-τί χρειάστηκαν οχτώ ώρες για να επαναλάβουν θέσεις που όλα τα μνημονιακά κόμματα είχαν ήδη διατυπώσει δημόσια (οπότε ήταν σε γνώση των ευρωπαίων ηγετών), τις οποίες οι συνεργάτες των αρχηγών εύκολα θα μπορούσαν να συντάξουν σ' ένα κείμενο;

 

Αν υπάρχει κάτι νέο στο ανακοινωθέν είναι η φράση στην προτελευταία παράγραφό του, που λέει: «Η ανακοίνωση της Προεδρίας της Δημοκρατίας εκφράζει τον ελάχιστον κοινό τόπο συμφωνίας των Αρχηγών των Κομμάτων που την αποδέχονται. Τα Κόμματα της Αντιπολίτευσης εξέφρασαν, καθένα με τον δικό του τρόπο, τις επιφυλάξεις τους για τους μέχρι σήμερα χειρισμούς και την αποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης, οι οποίες και καταγράφηκαν στα Πρακτικά». Αυτή η φράση εξηγεί και το οχτάωρο της συνεδρίασης…

Το παιχνίδι του κόκορα…

Οι απανταχού Βαρουφάκηδες και αποτυχημένοι θεωρητικοί των παιγνίων, μεταξύ άλλων και όσοι περπατούν ξυπόλυτοι στα αγκάθια και νομίζουν ότι μπορούν να πουλούν θράσος και απαιτήσεις, καλό είναι να διδαχτούν από τον τρόπο που η Τουρκία παίζει πολιτικά παιχνίδια.

Αρκεί να παρατηρήσουν την άνεση με την οποία ο Αχμέτ Νταβούτογλου εγείρει απαιτήσεις, εκπροσωπώντας το μαξιμαλισμό μιας χώρας που ενώ θα έπρεπε να την εγκαλούν γιατί αυτή έχει μεγάλο μερίδιο δημιουργίας του προβλήματος, και μεταξύ άλλων δεν έχει παρουσιάσει καμία ενέργεια εναντίον των διακινητών των μεταναστών –για να μην πούμε ότι αυτή τους ενθαρρύνει–, γίνεται και διεκδικητής υπερβολικών απαιτήσεων…

Μερικές σκέψεις για το προσφυγικό…

Όσο πολύπλοκες μπορεί να είναι, και είναι, οι διαπραγματεύσεις για το «προσφυγικό» η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην Ειδομένη δεν δικαιολογείται πλέον. Έχει δημιουργηθεί ένα de facto κολαστήριο χιλιάδων ανθρώπων που συνεχίζει την ύπαρξή του σε πείσμα κάθε έννοια ανθρωπισμού, περιμένοντας αυτό ως άμεσο να λυθεί μακροπρόθεσμα με θυσία τις ανθρώπινες ζωές που διακινδυνεύουν μέρα με τη μέρα.

Πρόκειται για την αποθέωση του ασύμετρου ανθρωπισμού. Είναι σαν να λέμε σε αυτές τις χιλιάδες ψυχές «ζήστε την τραγωδία σας μέρα με την μέρα, μέχρι ότου εμείς βρούμε την οριστική λύση για ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΒΑΣΑΝΑ.»…