Υπάρχει 50% πιθανότητα να ζούμε σε Matrix…

Στην τριλογία των ταινιών Matrix, o πρωταγωνιστής Neo συνειδητοποιεί ότι ζει σε μια προσομοίωση του κόσμου μας, όπου τίποτα δεν είναι αληθινό.

Σύμφωνα με την Τράπεζα της Αμερικής (Bank of America) αυτό το σενάριο ίσως και να μην απέχει από την πραγματικότητα. Μάλιστα πηγαίνει ακόμη πιο μακρυά καθώς εκτιμά ότι υπάρχει 50% πιθανότητα ότι όλοι μας ζούμε σε Matrix κάτι που σημαίνει πως ο κόσμος όπως τον βιώνουμε ως πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια προσομοίωση...

«Ανθρωπισμός» αλά Βαλκανικά, υπό την αιγίδα του Σόρος…

Αρκούσε η δημοσιοποίηση μιας απόφασης από τον σύλλογο γονέων του 5^ου Δημοτικού Συμβουλίου Ωραιοκάστρου, που αρνούνταν την τοποθέτηση παιδιών προσφύγων στο σχολείο τους για να φοιτήσουν σε ειδικές τάξεις μετά τις 2 μ.μ., για να ξεσπάσει μια πρωτοφανής υστερία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης καταγγελίας του «φασισμού» και του «ρατσισμού», που συνοδεύονταν από ιερεμιάδες για το προσφυγικό παρελθόν της περιοχής και το υπέρτατο ανθρωπιστικό καθήκον της Ελλάδας.

Επειδή είναι σαφές ότι το ζήτημα που δημιουργήθηκε στο Ωραιόκαστρο αποτελεί μόνο την απαρχή ενός κύκλου αντιπαραθέσεων σχετικά με τις τύχες των εγκλωβισμένων προσφύγων και μεταναστών στην χώρα μας, κρίνουμε σωστό να παρέμβουμε επί του συνόλου του ζητήματος προκειμένου να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα...

Γιατί χαίρεται ο κόσμος...

Δύσκολο πράγμα οι εξετάσεις. Ακόμη πιο δύσκολο αν σου προκύψει καμιά τιμή χοληστερίνης ή σακχάρου και αναγκαστείς να κάνεις δίαιτα και γυμναστική. Αν δηλαδή εκεί που μέχρι χθες αισθανόσουν μια χαρά ανακαλύπτεις πως έμεινες μετεξεταστέος. Δύσκολες οι ιατρικές εξετάσεις, στρεσογόνες και οι σχολικές.

Και, ως γνωστόν, το παιδί, κατά την προοδευτική αντίληψη, προς Θεού, δεν πρέπει να πιέζεται. Οταν είναι πέντε χρόνων δεν πρέπει να του λες να μη φωνάζει και να μην κάνει κωλοτούμπες στο εστιατόριο διότι είναι παιδί κι ας είναι και σκασμένο. Και όταν μεγαλώσει και πάει με το καλό σχολείο, πρέπει να κάνεις ό,τι περνάει από το χέρι σου για να μην ταλαιπωρείται με αξιολογήσεις και λοιπές δοκιμασίες...

Βρε τι τραβάνε οι Χιώτες στο Ωραιόκαστρο… χικ…

Με αφορμή το μεταναστευτικό πρόβλημα που ζει η χώρα μας ελέω κυρά Τασίας και Μουζάλα, και με όλα αυτά τα ωραία που γίνονται στο Ωραιόκαστρο αλλά και στη Χίο, μου ήρθαν στο μυαλό δυο διαφορετικές «ανάλογες» ιστορικές περιπτώσεις, που θέλω να μοιραστώ μαζί σας.

Κατ αρχήν για να ξέρουμε περί τίνος πρόκειται, να θυμίσω ότι στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης, εκεί όπου ο Σύριζα βγήκε πρώτος και με διαφορά στις δυο τελευταίες εκλογές, ένας Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων έστειλε επιστολή στους αρμόδιους, διαμαρτυρόμενος για την απόφαση της κυβέρνησης να φοιτούν εφ’ εξής στο δημοτικό σχολείο τους και παιδιά «προσφύγων». Φοβούμενοι μεταδοτικές ασθένειες, βία, κλπ. Με αποτέλεσμα ο Φίλης και τα πάμπολλα μαντρόσκυλά του  να τους κατηγορούν για ρατσισμό και φασισμό, και να τους χαρακτηρίζουν νεοδημοκράτες και χρυσαυγίτες…

Φίλη… με ακούς;

Νίκος Φίλης ("υπουργός" Παιδείας): «Με λένε χοντρό και απαίδευτο - θέλουν να "δολοφονήσουν τον χαρακτήρα» μου.

Νίκο, πες "ευχαριστώ". Σε όσους σε αποκαλούν χοντρό και απαίδευτο. Πολλές φορές και δυνατά. Και άναψε και μία λαμπάδα στην εκκλησία ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ μπόι (1.95...) γιά να δείξεις την ευγνωμοσύνη σου.

Για δυο λόγους:

Πρώτον, διότι όσα σου προσάπτουν (προσάπτουμε) είναι ΣΩΣΤΑ και ΑΛΗΘΙΝΑ:

Και χοντρός είσαι (υπερβολικά και αντιαισθητικά) και, αντί να προσβάλλεσαι και να βάζεις τα κλάματα "on camera" σαν μικρό παιδί, πρέπει κάτι να κάνεις γι'αυτό (δίαιτα, διατροφή, ποδήλατο, αφισοκόλληση, πορεία, διαδήλωση, κατάληψη - δεν μπορεί, κάτι απ'όλ' αυτά θα σου αρέσει...). Κι εμένα με αποκαλούν "χοντρούλη" (και είμαι - όχι σαν κι εσένα βέβαια...) και δεν φοβάμαι ότι επιδιώκουν να δολοφονήσουν τον χαρακτήρα μου, εντάξει;...

Πως ο κ.Φίλης βοηθάει τα ιδιωτικά σχολεία...

Η συνεχής υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου - με αποκορύφωμα το εφεύρημα Φίλη με μείωση των ωρών διδασκαλίας ώστε να καλυφθούν κενά χωρίς νέες προσλήψεις - χτυπάει, δυστυχώς, τους ασθενέστερους οικονομικά πολίτες ενώ βοηθάει - παραδόξως -τα ιδιωτικά σχολεία!

Όπως χαρακτηριστικά μου έλεγε φίλος διευθυντής σε γνωστό ιδιωτικό σχολείο των Αθηνών, αίφνης, παρατηρήθηκε εφέτος αύξηση των εγγραφών σε ιδιωτικά σχολεία από γονείς - με όχι ιδιαίτερα ανθηρά οικονομικά - οι οποίοι θεώρησαν ότι οι υπηρεσίες του δημόσιου σχολείου δεν τους καλύπτουν και επέλεξαν να στείλουν τα παιδιά τους στο ιδιωτικό…