Total Eclipse...

Klaus Nomi

Έχει καταλάβει ο κόσμος πόσο απατεώνας είναι ο Τσίπρας;

Το να επιτίθεται με σφοδρότητα η αντιπολίτευση στην κυβέρνηση είναι περίπου λογικό. Να γίνει εξουσία θέλει, μπορεί να λέει κι ό,τι θέλει. Άλλωστε, στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει άλλα να λέει ένα κόμμα όταν δεν είναι στην εξουσία, άλλα όταν κυβερνά.

Όμως, το να επιτίθεται με τέτοιο τρόπο, με τόση σκληρότητα η κυβέρνηση στην αξιωματική αντιπολίτευση, αυτό δείχνει δύο πράγματα: Ότι πάμε σε εκλογές κι ότι έχουν χάσει την ψυχραιμία τους…

Κοιτώντας στα μάτια το θηρίο…

Στη διάσημη αυτή φωτογραφία βλέπουμε τον Heinrich Himmler να κοιτάζει κατάματα έναν νεαρό Σοβιετικό αιχμάλωτο πολέμου, στη διάρκεια επίσκεψής του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Shirokaya της πόλης Μίνσκ της Λευκορωσίας τον Αύγουστο του 1941.

Ο αιχμάλωτος δεν κάνει πίσω, και επίσης κοιτάζει στα μάτια τον Himmler, κάτι που δεν ήταν καθόλου εύκολο εκείνη την εποχή, εκτός κι αν ήσουν ένας πολύ σκληρός άνδρας. Όμως, ο νεαρός αυτός, που τα έχει χάσει όλα, στέκεται στο ύψος του και αντιμετωπίζει τον Himmler στα ίσα. Αυτή είναι η απεικόνιση του θάρρους και της περιφρόνησης προς το τέρας…

Εκλογές; Μπα… δαγκώστε τα τέτοια σας και κάνετε υπομονή…

ΠΡΟΣΟΧΗ! Ακολουθεί παραλήρημα…

Δεκαετίες τώρα η χώρα ζει σε ένα μπασταρδεμένο καθεστώς, μια ερμαφρόδιτη πολιτικοοικονομική κατάσταση, κάτι δηλαδή μεταξύ καπιταλιστικού παραδείσου και πρώιμης σοβιετίας. Με τα καλά και των δυο συστημάτων, συν ως μπόνους την ατιμωρησία. Μια καθαρά νεοελληνική πατέντα.

Ερμαφρόδιτη με την έννοια ότι όλοι θέλουμε τα καλούδια του καταναλωτισμού, όλοι θέλουμε την χαμηλή φορολογία, τις κουρσάρες μας, την «επιχειρηματικότητα», τα τραπεζικά δάνεια, κλπ,  αλλά συγχρόνως θέλουμε και ισχυρό κράτος πατερούλη, με δημόσια και δωρεάν νοσοκομεία, φτηνά, αν όχι τσάμπα, ΜΜΜ, και από ένα πυροσβεστικό αεροσκάφος πάνω απ το αυθαίρετό μας. Χωρίς όμως να πληρώνουμε φόρους! Αυτοί είναι για τα κορόιδα...

Από τον επηρμένο Μπαρουφάκη στον πειραγμένο Ζουράρι…

Ποτέ μα ποτέ στο παρελθόν σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα δεν είχαν συσσωρευτεί τόσα κωμικοτραγικά συμβάντα στην πολιτική ζωή του τόπου. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, το αστέρι των social media, ο πραγματικός εργοδότης του Κανάκη και του Σερεβετά,  φρόντισαν και φροντίζουν διαρκώς να φορτώνουν το πολιτικό σκηνικό με γεγονότα που άλλοτε προκαλούν την οργή των πολιτών και άλλοτε τη θυμηδία.

Ψεύδη, αντιφάσεις, παλινωδίες, αμετροέπεια, ηθική αναλγησία, κομπορρημοσύνη, αναισχυντία, μηχανορραφία, κοτσανολογία, αγραμματοσύνη και εσχάτως τρέλα στα όρια της σχιζοφρένειας, είναι στάσεις και συμπεριφορές, που δεν νομίζω ότι περιγράφουν πλήρως το πολιτικό παλμαρέ της σύντομης πολιτικής ζωής του κυβερνητικού συρφετού, του μορφώματος που στο όνομα του απεγκλωβισμού της χώρας από ένα άκρως προβληματικό παρελθόν ανέλαβε την τύχη της τα δύο τελευταία χρόνια...

"Σαμαράς" θα λέτε και θα κλαίτε…

«Εκτός από την εκδίκηση και η δικαίωση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο». Αυτή η φράση βρίσκεται από χθες στα χείλη πολλών βουλευτών της ΝΔ, μετά από τις δηλώσεις Βαρουφάκη ότι ο Σόιμπλε "έριξε" τον Αντώνη Σαμαρά γιατί δεν μπορούσε να περάσει το τρίτο μνημόνιο.

Φυσικά ο πρώην υπουργός Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ δεν απέκτησε ξαφνικά αξιοπιστία για τους νεοδημοκράτες βουλευτές, όμως οι δηλώσεις του δίνουν μια καλή ευκαιρία για να υποστηρίξουν οι βουλευτές που πρόσκεινται στον πρώην πρωθυπουργό, ότι οι ξένοι ήταν αυτοί που τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια του κ. Σαμαρά και επί της ουσίας τον οδήγησαν στο να απολέσει την πρωθυπουργία...