Τι φοβάται ο Τσίπρας…

Τέσσερεις μέρες μετά την Τσικνοπέμπτη οι Έλληνες θα μάθουμε αν θα πρέπει να ξεχάσουμε τα παϊδάκια και τις μπριζόλες και να μπούμε σε μακροχρόνια δίαιτα με σέσκουλα και ραδίκια. Δεν το λέμε εμείς, αλλά υπουργός της κυβερνήσεως. Και ο λόγος είναι ότι η 20η Φεβρουαρίου είναι η απώτατη ημερομηνία στην οποίαν η ελληνική κυβέρνηση ελπίζει να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση.

  

Εάν μέχρι τότε δεν έχει επιτευχθεί συμφωνία η χώρα μπαίνει σε περιπέτεια, ενδεχομένως μεγαλύτερη κι από αυτή της "βαρουφάκειας περιόδου", του πρώτου εξαμήνου του 2015 δηλαδή. Δεν θα επανέλθει απλώς το Grexit και η οικονομία θα διαλυθεί κυριολεκτικά, αλλά και ο δημόσιος βίος θα κυριαρχηθεί από ακραία φαινόμενα πολιτικών και όχι μόνον συγκρούσεων, τα οποία θα ζημιώσουν πολλαπλώς τα χώρα, ενώ ουδείς μπορεί να αποκλείσει και καταστάσεις που, για να το πούμε κομψά, διεγείρουν τα πατριωτικά αισθήματα των Ελλήνων. Και φυσικά η κατάληξη όλων αυτών θα είναι η προσφυγή στις κάλπες...

Μια τέτοια προοπτική, ως είναι φυσικό, τρομάζει τον πρωθυπουργό και γι' αυτό η εντολή που έχει δώσει είναι να κλείσει πάση θυσία η αξιολόγηση. Ο δεύτερος λόγος -εκτός του να αποφευχθεί η καταστροφική αναταραχή- που ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να κλείσει η αξιολόγηση είναι επειδή δεν θέλει να γίνουν εκλογές, τουλάχιστον μέχρι στις αρχές Οκτωβρίου. Μπορεί να μην το ομολογεί όμως παράγοντες της αντιπολιτεύσεως υποστηρίζουν πως ο πρωθυπουργός λαμβάνει πολύ σοβαρά υπόψιν του την απειλή Μητσοτάκη πως επί πρωθυπουργίας του θα συσταθεί εξεταστική ενδεχομένως και προανακριτική επιτροπή για διερευνηθούν οι ευθύνες όσων -και οπωσδήποτε του Βαρουφάκη- το πρώτο εξάμηνο του 2015 οδήγησαν τη χώρα σε οικονομική ασφυξία, στα capital controls και σε απώλεια 86 δις σύμφωνα με υπολογισμούς της ΤτΕ. Σύμφωνα με το νόμο περί ευθύνης υπουργών το αξιόποινο για τυχόν αδικήματα που τελέστηκαν μέχρι τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 παραγράφεται (επειδή στο μεσοδιάστημα μεσολάβησαν μια εκλογική αναμέτρηση και δύο κοινοβουλευτικές σύνοδοι) στα τέλη Σεπτεμβρίου 2017.

Πάντως, το "πάση θυσία", στο οποίο αναφερθήκαμε πιο πάνω, όπως μας λέει στενός συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα, "δεν σημαίνει ότι θα έλθουν προς ψήφιση στη Βουλή αξιώσεις των δανειστών, οι οποίες είναι προδήλως απαράδεκτες, βρίσκονται εκτός του πλαισίου που έχει συμφωνηθεί στο τρίτο μνημόνιο και συγκρούονται ευθέως με το ευρωπαϊκό κεκτημένο". Ο τρόπος που σκέφτονται να ξεπεράσουν τα εμπόδια του Σόϊμπλε και του ΔΝΤ είναι αφενός να προσδιορίσουν, όπως τους ζητείται, τα μέτρα με τα οποία θα καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό των 700 εκατ. για το 2018 και αφετέρου να δεσμευθεί η κυβέρνηση ότι θα γίνουν αυτά που ζητούν για μετά τη λήξη του Μνημονίου (Αύγουστος 2018) όχι όμως νομοθετώντας τώρα συγκεκριμένα μέτρα, αλλά ψηφίζοντας ένα νέο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, στο όποιο θα περιγράφεται ο οδικός χάρτης για το τι ακριβώς θα κάνουν εφόσον υπάρξει δημοσιονομική αστοχία.

Όσον αφορά τα εργασιακά, για μεν τις συλλογικές συμβάσεις, αξιόπιστες πληροφορίες λένε πως η κυβέρνηση θα δεχθεί η επαναφορά τους να πάει για μετά το 2018 για δε τις ομαδικές απολύσεις θα συμφωνήσει η αρμοδιότητα έγκρισής τους να φύγει από τον υπουργό και να περάσει σε κάποια ανεξάρτητη επιτροπή.

Με τον τρόπο αυτό το Μαξίμου θεωρεί πως θα κάμψει τις αντιρρήσεις ορισμένων βουλευτών της κυβερνητικής πλειοψηφίας, αφού δεν θα αναγκαστούν να ψηφίσουν συγκεκριμένα μέτρα τώρα -κάτι που εξάλλου δεν μπορεί και να γίνει αφού ουδείς μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια ποιά ακριβώς θα είναι η κατάσταση στην οικονομία της χώρας μετά από δύο χρόνια- αλλά να εγκρίνουν, όπως συνέβη και στο παρελθόν, ένα μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα στόχων και δράσεων προκειμένου να εκταμιευθεί η επόμενη δόση. Μάλιστα, από το οικονομικό επιτελείο υποστηρίζεται πως υπάρχει κατ' αρχήν συμφωνία των εταίρων-δανειστών σε μια τέτοια εξέλιξη. Σε κάθε πάντως περίπτωση στο Μαξίμου θεωρούν πως παρά τις όποιες δυσκολίες η αξιολόγηση θα κλείσει και από τον Μάρτιο η χώρα θα μπει στο Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης (ΠΠΧ), κάτι που θα ηρεμήσει τις αγορές, θα βοηθήσει την οικονομία και ιδιαίτερα τις τράπεζες να ανασάνουν, θα καταστήσει ελκυστική τη χώρα σε επενδύσεις και φυσικά θα προσθέσει καύσιμα στην κυβερνητική μηχανή, η οποία, σύμφωνα τουλάχιστον με τις δημοσκοπήσεις, κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να σβήσει στη μέση του δρόμου. Οι αισιόδοξοι συνεργάτες του πρωθυπουργού διατείνονται πως τελικά το ΔΝΤ θα παραμείνει, έστω και ως παρατηρητής, στο ελληνικό πρόγραμμα και δηλώνουν πως σαφέστερη ένδειξη για το τι ακριβώς θα συμβεί δεν είναι οι δηλώσεις του Σόϊμπλε ή του Τόμσεν, αλλά η απόφαση που θα λάβει, στις 6 Φεβρουαρίου, το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ όταν θα συζητήσει το ελληνικό πρόβλημα.

Σημειώνουμε πως η ένταξη στο ΠΠΧ ενδέχεται να γίνει ανήμερα των Βαΐων, αφού για τότε (8-9 Μαρτίου) είναι προγραμματισμένη συνεδρίαση του Δ.Σ. της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Για να εισέλθει πάντως ο Τσίπρας στα ...Ιεροσόλυμα της ΠΠΧ θα πρέπει προηγουμένως να υπάρξει έγγραφη εγγύηση είτε του Γιούρογκρουπ είτε του ESM ότι οι ετήσιες δαπάνες της Ελλάδος για την εξυπηρέτηση του χρέους της δεν θα ξεπερνούν το 15% του ΑΕΠ της. Κάτι που μάλλον είναι αναμενόμενο να συμβεί αφού προηγουμένως θα έχει κλείσει η αξιολόγηση, που είναι και η πρώτη προϋπόθεση για ένταξη στο ΠΠΧ.

Εάν είναι αυτές οι εξελίξεις, τις οποίες ειρήσθω εν παρόδω κυβερνητικές πηγές χαρακτηρίζουν ως "αισιόδοξο σενάριο", τότε ο πρωθυπουργός δέχεται εισηγήσεις να αναλάβει πρωτοβουλία επανακατάθεσης του νόμου για την απλή αναλογική (όπως αναλυτικά περιγράψαμε σε προηγούμενο άρθρο) καλώντας τη Φώφη Γεννηματά, ενδεχομένως και τον Σταύρο Θεοδωράκη, να την ψηφίσουν και ταυτόχρονα να συμφωνήσουν σε είναι κοινό πρόγραμμα προοδευτικής διακυβέρνησης 10 σημείων, προκειμένου να αποτραπεί η "δεξιά παλινόρθωση".

Η αποκάλυψη του σχεδίου για εφαρμογή της απλής αναλογικής από τις αμέσως επόμενες εκλογές, ως ήταν αναμενόμενο προκάλεσε πολιτική αντιπαράθεση και προσώρας, όπως μας λέει ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ "έκλεισε με τον τρόπο που κυβέρνηση και Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΔΗ.ΣΥΜ) έπρεπε να το κλείσουν". Η μεν κυβέρνηση επιβεβαίωσε το σχεδιασμό παραπέμποντας όμως στη ΔΗ.ΣΥΜ την ευθύνη να συγκροτηθεί το προοδευτικό μέτωπο διακυβέρνησης που θα θέσει φραγμό στην ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η δε ΔΗ.ΣΥΜ είπε -όπως και έπρεπε για λόγους πολιτικής αξιοπιστίας σ' αυτή τη φάση να πει- "όχι".

Ένα "όχι" όμως που δεν αποκλείεται -σύμφωνα με εκτιμήσεις παραγόντων και από τα δύο κόμματα, οι οποίοι επιθυμούν τη στρατηγική συνεύρεση ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ προκειμένου να δημιουργηθεί μια μεγάλη Προοδευτική Παράταξη- αργότερα να γίνει "ναι," εάν η κυβέρνηση, αφού καταφέρει να κλείσει την αξιολόγηση και μπει στο Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης, επανέλθει με συγκεκριμένες προτάσεις, τις οποίες δύσκολα θα μπορέσει να αρνηθεί η ΔΗ.ΣΥΜ χωρίς να δώσει τη δυνατότητα στον ΣΥΡΙΖΑ να την κατηγορήσει για "στρατηγική σύμπλευσης με την Δεξιά".

Βουλευτής, και πρώην υπουργός, του ΠΑΣΟΚ διαρρηγνύει πάντως τα ιμάτια του: "Δεν πρόκειται ποτέ και για τίποτε να δώσουμε σωσίβιο σωτηρίας στον Τσίπρα. Δεν θα γίνουμε συνένοχοι στην καταστροφή που συντελείται. Να φύγει μια ώρα αρχύτερα η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Το τι θα κάνουμε με τον Μητσοτάκη θα το δούμε όταν γίνουν εκλογές και μάθουμε τα αποτελέσματα". Πάντως, ένα από τα επιπρόσθετα επιχειρήματα που θα χρησιμοποιήσει ο πρωθυπουργός για να δελεάσει τη Φώφη είναι ότι με την απλή αναλογική παρέρχεται η ευκαιρία στις πολιτικές δυνάμεις να συννενοηθούν, όπως η ίδια υποστηρίζει, ο ΣΥΡΙΖΑ, η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ προκειμένου να βγει η χώρα από την κρίση.

Στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού μας λέει: " Η Φώφη λέει πως δεν θα κάνει κυβέρνηση με τον Κυριάκο. Αν ο Κυριάκος δεν έχει αυτοδυναμία, όπερ και το πιθανότερο, τι θα γίνει; Θα οδηγηθούμε σε εκλογές με απλή αναλογική; Θα φορτωθεί αυτό το βάρος; Εκτός κι αν εύχεται να βγει αυτοδύναμη η Νέα Δημοκρατία; Αυτό θέλει; Αν είναι έτσι να μας το πει. Αν πάντως όντως πιστεύει πως η καλύτερη λύση για να κυβερνηθεί η χώρα είναι ο μεγάλος συνασπισμός (ΣΥΡΙΖΑ, Ν.Δ. ΠΑΣΟΚ), ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι η απλή αναλογική. Κατανοούμε βεβαίως πως υπάρχει το πρόβλημα του Βενιζέλου και όσων συμπαρατάσσονται μαζί του οι οποίοι είναι αλλεργικοί στον ΣΥΡΙΖΑ και οτιδήποτε αριστερό και επιθυμούν να κυβερνήσουν με τον Κυριάκο και τη Δεξιά. Θα είναι λοιπόν καλύτερα για τη Φώφη να λύσει αυτό το πρόβλημα τώρα που είναι ισχυρή και πάντως πριν τις εκλογές -εφόσον βεβαίως εννοεί ότι δεν θέλει το ΠΑΣΟΚ να καταγραφεί οριστικά ως παρακολούθημα της Δεξιάς- παρά μετά όταν, εκ των πραγμάτων, θα πιεστεί να στηρίξει μια κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη".

Τέλος, η δυσκολία του ΠΑΣΟΚ, σύμφωνα με κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι μεγαλύτερη εάν η πρόταση για υπερψήφιση της απλής αναλογικής και κυβερνητική συνεργασία επί τη βάσει προοδευτικού προγράμματος συνοδεύεται και από αποχώρηση των ΑΝΕΛ από την κυβέρνηση. Βεβαίως, ο Αλέξης Τσίπρας δεν συμφωνεί στη διάλυση του "γάμου" με τον Παναγιώτη Καμμένο, όμως, όπως λένε όσοι γνωρίζουν καλά τον χαρακτήρα και την ψυχοσύνθεση του πρωθυπουργού, "εάν διαπιστώσει πως το διαζύγιο είναι απαραίτητο για να παραμείνει στην εξουσία τότε ασμένως και θα το εκδώσει αφού πρωτίστως αυτό που τον ενδιαφέρει είναι πως θα παραμείνει στην πρωθυπουργία".

Φελνίκος

Matrix24.gr