Ε, λοιπόν αυτά τα Eurogroup που επί μήνες...
σέρνονται και προηγούνται των τελικών συμφωνιών της ελληνικής κυβέρνησης με
τους εταίρους, θυμίζουν όλο και περισσότερο φοιτητικές εκλογές. Εκεί που όλοι
θεωρούν εαυτόν νικητή. Όλοι έχουν κερδίσει και κανείς δεν χάνει. Αποτέλεσμα; Ο
ολοένα και μεγαλύτερος εκφυλισμός των νεολαιών και η διάλυση των πανεπιστημίων.
Έτσι και στα Eurogroup!
Τι έγινε χθες; Συμφώνησαν να συνεχίσουν να
συζητούν. Όλα έπεσαν στο τραπέζι. Και θετικές εντυπώσεις και πρόοδος της ελληνικής
πλευράς και εκτιμήσεις για σημαντική ανάπτυξη της οικονομίας και βεβαίως δρόμος
που πρέπει να διανυθεί καθώς πρέπει να γίνουν πολλά ακόμα και ανάγκη για
περαιτέρω μεταρρυθμίσεις σε φορολογικό και ασφαλιστικό στη γραμμή του ΔΝΤ και
περιθώρια για διορθωτικές κινήσεις αν επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι και
βιωσιμότητα του Χρέους και επαρκής η ρευστότητα της οικονομίας οπότε δεν
χρειάζονται τώρα δόσεις και πολιτικού χαρακτήρα η συζήτηση για το πλεόνασμα και
και και... Όλα μέσα, όλοι καλύπτονται…
Και η ελληνική κυβέρνηση να μπορεί να
ισχυρίζεται ότι έχει κάνει σημαντική πρόοδο και είναι ένα βήμα από τη συμφωνία,
συνεχίζοντας ωστόσο τη διαπραγμάτευση, άρα δεν έχει ακόμα ενδώσει στις...
κόκκινες γραμμές. Και οι εταίροι, όπως και το ΔΝΤ παίρνουν τα μέτρα που ζητούν,
χωρίς ακόμη να ολοκληρώνουν τη συμφωνία, άρα δεν χαρίζονται στην Ελλάδα την
οποία οδηγούν στον... ορθό δρόμο της δημοσιονομικής ομαλότητας. Έτσι όλα τα
κοινοβούλια, όλες οι κοινωνίες και στην Ελλάδα και στην αλλοδαπή, παίρνουν αυτό
που υποτίθεται ότι ζητούν.
Όλοι ευχαριστημένοι λοιπόν και όλοι στη γραμμή
τους. Συγκλίνοντας όμως ταυτόχρονα. Για το καλό μας... Τους ευχαριστούμε πολύ!
Τώρα μπορούμε να πηγαίνουμε ήσυχοι για ύπνο. Χωρίς εφιάλτες... Άλλωστε δεν
χρειαζόμαστε πλέον να κοιμηθούμε για να ζούμε εφιάλτη. Τον βιώνουμε καθημερινά.
Γιατί όλο αυτό το θέατρο που παίζεται από την ελληνική πλευρά αλλά και από τους
εταίρους, όλα αυτά τα προσχήματα για να ικανοποιείται η διγλωσσία και εδώ αλλά
και στις ξένες πρωτεύουσες, έχουν ένα πολύ μεγάλο ζημιωμένο. Τον ελληνικό λαό ο
οποίος βιώνει καθημερινά στο πετσί του το κόστος των διαπραγματευτικών
επιτευγμάτων και των κυρίων Τσίπρα και Τσακαλώτου αλλά και των κυρίων
Ντάισελμπλουμ, Σόιμπλε κλπ.
Δυστυχώς ωστόσο βρισκόμαστε σε μία εντελώς
μειονεκτική θέση, από την οποία ελάχιστα μπορούμε να περιμένουμε. Ας ελπίσουμε
τουλάχιστον ότι όλο αυτό το πανηγύρι δεν θα διαρκέσει πολύ και ότι δεν θα
χρειαστεί για μία ακόμα φορά να φτάσουμε στο σημείο να έχει ήδη ξεπεραστεί και
χρονικά αλλά και σε ό,τι αφορά τις προαπαιτούμενες δράσεις η ολοκλήρωση της
αξιολόγησης, ώστε να εμπλακούμε σε ένα νέο κύκλο απαιτήσεων πριν ακόμα
υλοποιηθούν οι εκκρεμούσες. Όπως ακριβώς συμβαίνει δύο χρόνια τώρα...
Δημήτρης Παπακωνσταντίνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου