Η συλλογική μας άγνοια και το μακελειό της ασφάλτου…

Θα σας διηγηθώ μια μικρή ιστορία, η οποία εν πολλοίς ευθύνεται για τη χθεσινή αυτοκινητιστική τραγωδία. Αφορά σε ένα μικρό χωριό της Μακεδονίας με την ονομασία Αιγίνιο και ένα όραμα που ποτέ δεν έγινε πραγματικότητα. Το μακρινό 1987 αποφασίζουν ο Χάρης Θεοφράστου, ο γνωστός «αυτοκινητάς» της ΕΤ3 που «βάραγε» τα ταμπλώ των υπό δοκιμή αυτοκινήτων, μαζί με τους αδερφούς Στεργίου να πραγματοποιήσουν το όραμά τους για μια Ελλάδα συμμέτοχο στον υπέροχο κόσμο του παγκόσμιου μηχανοκίνητου αθλητισμού, μα, πάνω από όλα, μια Ελλάδα πιο ασφαλή.

Ξεκινάνε λοιπόν στο Αιγίνιο Πιερίας την κατασκευή μιας πίστας διεθνών προδιαγραφών. Σε χώρο άνω των 1000 στρεμμάτων του Δήμου Αιγινίου σχεδιάζεται μια αριστερόστροφη πίστα, η Ελληνική Πίστα Αγώνων Μηχανοκίνητου Αθλητισμού, με 8 αριστερές και 5 δεξιές στροφές, με ενδιάμεσους διαδρόμους για χρήση σε αγώνες καρτ και μοτοσυκλετών, με προδιαγραφές για dragstrips (οι «κόντρες» είναι επίσημο μηχανοκίνητο άθλημα, για όσους δεν ξέρουν), ενώ στον ευρύτερο χώρο υπήρχαν και δύο χωμάτινες πίστες για αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες…

Παρά τις σαφείς προεκτάσεις της χρήσης της πίστας, τόσο σε ζητήματα οικονομικής ανάπτυξης, όσο και, κυρίως, στον τομέα της οδικής ασφάλειας, η πίστα δέχθηκε για δύο σχεδόν δεκαετίες τρομερό πόλεμο από την κεντρική και τοπική αυτοδιοίκηση, από τοπικά συμφέροντα και από ιδεοληψίες, καλά μαντέψατε, οικολογικού περιεχομένου. Ο υποτιθέμενος υδροβιότοπος που λειτουργούσε ως χωματερή έως και πρόσφατα και δεν οχλούνταν από τα λιπάσματα και την Εθνική Οδό, θα καταστρέφονταν από την ηχορύπανση της πίστας. Μια πίστα που η κατασκευή της περιελάμβανε την εξυγίανση του σκουπιδότοπου που την περιέβαλε. Ο ειδικός τύπος προσπάθησε να στηρίξει την προσπάθεια, με κορυφαία κατά τη γνώμη του υπογράφοντα στιγμή την 24ωρη δοκιμή δύο NISSAN Sunny το 1995! Τίποτα όμως δεν ήταν αρκετό για να κάμψει την αρτηριοσκληρωτική υποταγή του Κράτους στα μικροσυμφέροντα και τις αγκυλώσεις περιθωριακών ομάδων, οι οποίες στέρησαν από την Ελλάδα την προβολή μέσα από διεθνή events, τα οποία περιελάμβαναν ακόμα και το καλεντάρι της F1. (Περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να διαβάσετε στο αφιέρωμα του περιοδικού Bike It εδώ).

Ας περάσουμε στο σήμερα. Γιατί η παραπάνω ιστορία ευθύνεται για τη χθεσινή τραγωδία; Μία λέξη. Παιδεία. Και η παιδεία πάνω στο αυτοκίνητο μπορεί να είναι μόνο βιωματική. Η ενθουσιώδης ιδιοσυγκρασία των Ελλήνων, η υπέροχη μορφολογικά και κλιματολογικά χώρα μας και τα ιστορικά μας κατάλοιπα που μας έχουν αφήσει απωθημένα ελευθερίας είναι οι βασικοί λόγοι που ο Έλληνας δέθηκε τόσο πολύ με το αυτοκίνητο. Ο εκφυλισμός αυτής της σχέσης σε piss contest, κοινώς «ποιος την έχει μεγαλύτερη» (την ιπποδύναμη, την πολυτέλεια κλπ.) και σε πασαρέλα επιδείξεως, μαζί με τα κατοχικά σύνδρομα των παππούδων μας και τα ενοχικά σύνδρομα των πατεράδων μας, έκαναν ένα εκρηκτικό κοκτέηλ, σερβιρισμένο στο ποτήρι της διαχρονικής ανευθυνότητας, κακοτεχνίας και γραφειοκρατίας του Ελληνικού Κράτους. Με την πέτσινη ανάπτυξη των δανεικών αυτό το κοκτέηλ έγινε επιθετικός καρκίνος τελικού σταδίου.

Τα τροχαία ατυχήματα και δυστυχήματα προλαμβάνονται, δεν θεραπεύονται. Μηχανολογικός έλεγχος των οχημάτων, αστυνομικός έλεγχος των δρόμων, τεχνικός έλεγχος των υποδομών, μα πάνω από όλα παιδεία των οδηγών. «Ανδρώθηκα» αυτοκινητιστικά στο απόγειο της επίπλαστης ευμάρειας της εποχής του Χρηματιστηρίου. Ο ίδιος είχα λόγω επαγγελματικής ιδιότητας από πιτσιρικάς πρόσβαση σε απλά σβέλτα έως πολύ γρήγορα αυτοκίνητα και υπήρξα εξαιρετικά τυχερός που δεν σκότωσα και δεν σκοτώθηκα. Το ίδιο και η συντριπτική πλειονότητα των τότε φίλων και γνωστών μου, οι οποίοι είχαν αυτοκίνητα μικρότερα ή μεγαλύτερα, και οι οποίοι κάνανε στην πλειονότητά τους «καγκουριές». Από εξαιρετικά επικίνδυνα εγκλήματα σε δημόσιους δρόμους, έως εντελώς ακίνδυνα καραγκιοζιλίκια σε έρημες αλάνες, όπως το αθάνατο tray sliding (κλέβαμε πλαστικούς δίσκους από φαστφουντάδικα ή κομμάτια μάρμαρο και φτιάχναμε αυτοσχέδιες «αράχνες» για τα μπροστοκίνητα αυτοκίνητά μας). Επαναλαμβάνω. Οι περισσότεροι της γενιάς μου ζούμε από θαύμα και δεν έχουμε σκοτώσει από θεία πρόνοια.

Κάποιοι θα προσπαθήσουν να κάνουν ενστάσεις για το πόσο προσεκτικοί και νομοταγείς ήταν οι ίδιοι. Συνήθως εσείς είστε χειρότεροι δολοφόνοι. Οδηγοί του σαββατοκύριακου που πάνε στην αριστερή λωρίδα με 90, κλαψομιζέρηδες που αρνούνται να αλλάξουν τα λάστιχά τους και να κάνουν service στο αμάξι τους, κομπλεξικοί που «εμποδίζουν» τον κακό κεφαλαιοκράτη με το πολυτελές αμάξι να κινηθεί πιο γρήγορα από αυτούς, μαθουσάλες με το ένα πόδι στον τάφο και το άλλο στο γκάζι και λοιπά αμνοερίφια. Συνήθως όποιος εξανίσταται για την ανυπαρξία μικρής ή μεγάλης ανευθυνότητας εκ μέρους του, είναι διπλά ανεύθυνος, γιατί δεν αντιλαμβάνεται την ευθύνη που έχει ως οδηγός, την ανάγκη για συνεχή προσοχή και βελτίωση των οδηγικών ικανοτήτων μας, ως αντιστάθμισμα της διαρκώς μειούμενης αντιληπτικότητας: «Ας προσέχουν οι άλλοι.»

Και πως διορθώνεται όλο το παραπάνω; Είπαμε. Βιωματικά. Και η πίστα είναι η καλύτερη σχολή. Εξημερώνει πάθη, διδάσκει οδήγηση, καταδεικνύει την ανεπάρκεια των καθημερινών δρόμων μας. Πραγματικά. Στην πιο πάνω πίστα του Αιγινίου βρεθήκαμε αρκετές φορές λαθραία μια παρέα πιτσιρικάδων γκαβλόγκαζων. Μια δυο ωρίτσες σε αυτήν και για κάνα μήνα πηγαίναμε σαν κότες στο δρόμο. Απλά γιατί μας τρόμαζε η διαφορά ανάμεσα στο γυαλόχαρτο της πίστας και την σαπουνάδα του δημόσιου δρόμου. Όμως, στην Ελλάδα μια πίστα είναι του διαόλου πράματα. Για κοντράκηδες και γκαβλόγκαζους και πλούσιους γόνους με πανάκριβες σκοτώστρες που τρομάζουν αθώα πουλάκια. Στο εξωτερικό είναι ηλίθιοι, δεν ξέρουν από αυτά. Για αυτό οι κουτόφραγκοι βάζουν τα παιδιά τους από νήπια στα καρτ, για αυτό οι Φινλανδοί μαθαίνουν οδήγηση στο χιόνι σε 13χρονα, για αυτό οι πίστες είναι στο εξωτερικό γιορτές αθλητισμού και ασφάλειας. Αυτοί δεν ξέρουν.

Ας επικεντρωθούμε στην γνωστή τραγωδία με την Porsche στην Εθνική Οδό. Το ατύχημα είχε δύο συγκεκριμένες συνθήκες: Ιλιγγιώδη ταχύτητα (με έναν πρόχειρο υπολογισμό των καρέ του βίντεο και της απόστασης που διάνυσε, έπεσε στο Honda Civic Type-R με περίπου 100 χλμ./ώρα, το οποίο σημαίνει ότι όταν εξετράπη είχε τουλάχιστον ταχύτητα 150 με 200 χλμ./ώρα) και κακό σχεδιασμό του πάρκινγκ (δεν είναι δυνατόν να μπαίνει τόσο «αλφαδιασμένα», με τόση «άπλα» και ευκολία ένα αυτοκίνητο που έχει εκτραπεί σε ένα πάρκινγκ). Όλα τα άλλα (υγεία οδηγού, κατάσταση οδοστρώματος, παρουσία άλλου αυτοκινήτου) είναι συνθήκες που θα φανούν στην πορεία από την ανάλυση των ειδικών. Η ουσιαστική αιτία όμως είναι η ελλιπής παιδεία. Η έλλειψη γνώσεων και κριτικής ικανότητας για την συμβατότητα της εμπειρίας και του οχήματός μας με τις εκάστοτε συνθήκες. Σε αυτό σημείο, φυσικά, να μου επιτρέψετε να μουτζώσω και τις κλασικές αρσενικές γεροντοκόρες που πιπιλάνε μονίμως την "πανάκεια" των ορίων ταχύτητας. Μεγάλη κουβέντα για να την ανοίξουμε εδώ.

Δυστυχώς, και σε αυτήν την περίπτωση είδαμε το αγαπημένο άθλημα των Ελλήνων να επιδίδονται σε αναλύσεις θεμάτων στα οποία υπολείπονται ακαδημαϊκών γνώσεων ή επαγγελματικής εμπειρίας, σε συνδυασμό με την κλασική μίζερη μετατόπιση των προσωπικών τους αποτυχιών στο κακό κεφάλαιο και πολλοί έθεσαν ως αιτία την... ταξική καταγωγή του προφανούς υπαίτιου. Ξεχνάνε πως τα χρόνια της ευμάρειας ουκ ολίγες φορές βρέθηκαν "πιτσιρίκια" μικρομεσαίων οικογενειών πίσω από το τιμόνι μικρών πυραύλων με την αρωγή πολλαπλών τραπεζικών δόσεων ή κάποιου εφάπαξ. Με 20.000 ευρώ βρίσκεις ποικιλία καινούριων αυτοκινήτων τα οποία "200ρίζουν" για πλάκα, για να μην αναφερθούμε στο τι βρίσκεις με 10-12.000 ευρώ σε μεταχειρισμένα. Όταν ένας πατέρας έχει χάσει το 3χρονο παιδί του και τον άνθρωπό του και ένας άλλος πατέρας ξέρει ότι με τα λεφτά του (πολλά ή λίγα δεν έχει σημασία) έφυγε το παιδί του με την υστεροφημία του φονιά, οι ταξικές ιδεοληψίες και ο ξερολισμός δεν έχουν χώρο.

Ξαναεπισημαίνω πως αυτή τη στιγμή κυκλοφορούμε εκεί έξω 3-4 τουλάχιστον γενιές ανεκπαίδευτων και κακομαθημένων οδηγών. Η πλειονότητά μας έχει επιζήσει των δρόμων μας και των οδηγικών μας συνηθειών από τύχη. Δεν θέτω καν το τεχνικό θέμα κατάστασης οχημάτων και οδών. Δεν είναι σύμπτωση άλλωστε πως η πρώτη σημαντική μείωση τροχαίων ατυχημάτων ήρθε όταν αύξησαν στον Ελληναρά την τιμή της βενζίνης!

TopGunZ

Υ.Γ.: Τα ως άνω παίρνω το θάρρος να τα γράψω ως διπλωματούχος μηχανολόγος μηχανικός, έχοντας συμμετάσχει σε σεμινάρια ασφαλούς οδήγησης και πολλαπλά αυτοκινητιστικά event, έχοντας υπερδεκαετή επαγγελματική εμπειρία στο αυτοκίνητο και έχοντας μεγαλώσει μέσα σε ένα συνεργείο αυτοκινήτων (στο Δημοτικό ρύθμιζα πλατίνες με φίλερ, θα σέβεστε), ενώ τελώ εν πλήρη γνώση και μεταμέλεια των νεανικών ηλιθιοτήτων (για να μην πω εγκλημάτων) μου.