Ένας μικρός ήρωας…

Το 1944, η κατάσταση για την Γερμανία ήταν ιδιαίτερα κρίσιμη με τις απώλειες πολέμου να είναι αξεπέραστες. Για αυτό το λόγο η Βέρμαχτ άρχισε να στρατολογεί όλο και πιο μικρούς σε ηλικία Γερμανούς.

Ακόμη και παιδιά γεννημένα το 1928 κλήθηκαν να πολεμήσουν για την πατρίδα τους. Έτσι, 15χρονα και 16χρονα αγόρια, μεγαλωμένα στη σκιά του ναζισμού, και ενταγμένα από χρόνια στην Hitlerjugend (χιτλερική νεολαία) πήραν τα όπλα για να τον υπερασπιστούν στα τελευταία του…

Το αποτέλεσμα ήταν η Γερμανία να βασιστεί για την επιβίωσή της σε νεαρά αμούστακα παιδιά, μεγαλωμένα μέσα στη ναζιστική προπαγάνδα, τα οποία πολέμησαν γενναία, πλην όμως μάταια αφού κλήθηκαν να δώσουν τη ζωή τους για έναν χαμένο σκοπό.

Ένα από αυτά τα παιδιά ήταν και ο 16χρονος τότε Willi Hübner, αγγελιαφόρος της μεραρχίας Führer Grenadier. Τον Μάρτιο του 1945 η εν λόγω μεραρχία διατάχθηκε να συμμετάσχει στην μεγάλη αντεπίθεση με σκοπό την ανακατάληψη της πόλης Lauban στη Σιλεσία. Μετά από μια εβδομάδα σκληρών μαχών οι Γερμανοί κατέλαβαν την πόλη, και οι κάμερες του Die Deutche Wochenschau έσπευσαν να εκμεταλλευτούν την νίκη για επικοινωνιακούς λόγους.

Στον πιτσιρικά Hübner απονεμήθηκε το παράσημο  Eisernes Kreuz 2 Klasse (Σιδηρούς Σταυρός Β’ Τάξης) από τον ίδιο τον υπουργό Προπαγάνδας Joseph P. Goebbels. Στα 16 του, ήταν ένας από τους νεαρότερους στρατιώτες που είχαν κερδίσει ποτέ αυτό το παράσημο.

Την επόμενη μέρα ταξίδεψε με στρατιωτικό αεροσκάφος στο Βερολίνο, όπου τον παρασημοφόρησαν ξανά, αυτή τη φορά ο Artur Axmann. Στις 20 Μαρτίου, έγινε μια μικρή τελετή στους κήπους του Reichskanzlei προς τιμήν των νεαρών ηρώων της Hitlerjugend, που διέπρεψαν ως πολεμιστές, με τον ίδιο τον Φύρερ να τους χαιρετά έναν προς έναν. Το ολιγόλεπτο φιλμ από την εν λόγω τελετή έχει γίνει ιστορικά κλασικό, αφού θεωρείται ως το τελευταίο φιλμ που απεικονίζει τον Χίτλερ.

Ο Willi Hübner μίλησε για τις εμπειρίες του, λέγοντας πως «όταν οι Ρώσοι πλησίαζαν στην Lauban, δήλωσα εθελοντής αγγελιαφόρος. Η δουλειά που μου ανατέθηκε ήταν να μεταφέρω μηνύματα από το κεντρικό αρχηγείο στα επί μέρους φυλάκια. Παράλληλα, πολλές φορές μετέφερα αντιαρματικά πολεμοφόδια στην πρώτη γραμμή, κάτω από πυκνά πυρά, χρησιμοποιώντας ένα καρότσι».

Ο Hübner κατάφερε να επιβιώσει από τον πόλεμο, και έζησε την υπόλοιπη ζωή του στην πόλη Landshut της Βαυαρίας, όπου εργάστηκε ως μηχανικός. Στη διάρκεια της ζωής του έδωσε αρκετές συνεντεύξεις για ιστορικά ντοκιμαντέρ, όπως τα V Was for Victory και  The World at War. Πέθανε πλήρης ημερών το 2010.

R.H.P.

Απόδοση: S.A.