Αριβίστες κομμουνιστές και αδίστακτοι φασίστες…

Καιρό έχω να τα «πάρω στο κρανίο», αναγνώστη μου. (Μεταξύ μας…κάθε μέρα φορτωμένος είμαι, αλλά κρατιέμαι από τα κάγκελα για να μη φουντάρω μ’ όλα αυτά που γίνονται γύρω μας.)

Έγιναν οι εκλογές στη Γαλλία. Βρέθηκε στο 2^ο γύρο η Λεπέν (αρχηγός της γαλλικής Χρυσής Αυγής, μην ξεχνιόμαστε…) με αντίπαλο έναν «αλεξιπτωτιστή» πολιτικό, πρώην υπουργό, χωρίς κόμμα. Φιλοευρωπαίος και μεταρρυθμιστής (κατά δήλωσή του και σύμφωνα με τα πεπραγμένα του ως υπουργός).

Όλοι οι υπόλοιποι υποψήφιοι, πλην του γελοίου αριβίστα κομμουνιστή Μελανσόν, έκαναν αμέσως δηλώσεις υποστήριξής του, χωρίς «ναι… μεν… αλλά…». Δημιούργησαν δηλαδή ένα κοινό μέτωπο απέναντι στο φασισμό που εκπροσωπεί η Λεπέν…

Ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι η ελληνική κυβέρνηση θα κάνει «την πάπια» και δεν θα δώσει καθαρό σήμα υποστήριξης του Μακρόν. Γιατί;

Μα, γιατί η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός προσωπικά στήριξαν τον Μελανσόν_ έναν αριστερό, υποστηριζόμενο από το Κομ. Κόμμα Γαλλίας υποψήφιο, δηλωμένο αντιευρωπαϊστή, υποστηρικτή της εξόδου της Γαλλίας από την ευρωζώνη και όλα τα άλλα φαιδρά που λένε οι κομμουνιστές σε όλη την Ευρώπη.

Επιπλέον, ο απίστευτος αυτός τύπος, σχεδόν οργισμένος που οι γάλλοι δεν του εδωσαν την ευκαιρία να γίνει πρόεδρος και να κάνει τη Γαλλία Κούγκι, κάλεσε τους ψηφοφόρους του να ψηφίσουν «κατά συνείδηση». Κάλεσε ουσιαστικά τους αριστερούς της Γαλλίας να ψηφίσουν την ακροδεξιά λάτρη του ναζισμού και του φασισμού, κα Λεπέν.

Σημείωση: Δεν μας κάνει εντύπωση. Στην Ελλάδα συγκυβερνά ο ακροαριστερός Τσίπρας με τον ακροδεξίο Καμμένο και την έμμεση στήριξη της Χ.Α.

Και αυτόν τον ανεκδιήγητο τύπο στήριξε με σθένος ο κ. Τσίπρας.

Έβγαλε βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ μια χλιαρή ανακοίνωση, έναν «κρυόκωλο» απολογητικό Δεκάρικο, λέγοντας ότι στηρίζει τον Μακρόν, αλλά ακόμα στη διατύπωση ήταν σαν να «το λέμε για να το λέμε».

Τα βλέπεις λοιπόν όλα αυτά και θέλεις να ξεκινήσεις με το κεφάλι το κοπάνημα του τοίχου από την εξώπορτα και να φτάσεις μέχρι το πατάρι…

Καλώς, βέβαια, θα μου πείτε πως δεν πρέπει να εντυπωσιαζόμαστε από τη στήριξη των αριστερών στους φασίστες αφού αυτό είναι κάτι που συμβαίνει διαχρονικά, άρα λογικά συμβαίνει και στις μέρες μας, αλλά… κεφάλι είναι αυτό, βαράει κουτουλιές όπου θέλει.

Σκεφτείτε όμως τα εξής:

Το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο εξέδωσε ψήφισμα εναντίον του κομμουνιστή φασίστα Μαδούρο και των έργων και πεπραγμένων του στη Βενεζουέλα και οι μόνοι που ψήφισαν κατά ήταν ευρωβουλευτές προερχόμενοι από την ακροαριστερά και από την ακροδεξιά. Από έλληνες ήταν οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (πλην του κ. Χρυσόγονου), οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ, της ΛΑΕ και οι ευρωβουλευτές της Χ.Α.

Κάτι μου θυμίζει, κάτι μου θυμίζει… Α, ναι!

Μου θυμίζει την περίοδο που ο Τσίπρας έψαχνε να βρει τις ψήφους για να κάνει αλλαγή του εκλογικού νόμου και οι βουλευτές του έλεγαν «έχουμε 197» προσμετρώντας και τους βουλευτές της Χ.Α.

Μου θυμίζει την πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου με την καταψήφιση ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ Χ.Α. του Σταύρου Δήμα. Φώτη Κουβέλη, και εσύ στον ιδιο κουβά μπήκες. Το ίδιο βρώμισες και εσύ.

Μου θυμίζει τον Γεώργιο Γεωργαλά που από απόφοιτος της Σχολής Πολιτικών Στελεχών του ουγγρικού κομμουνιστικού κόμματος έγινε υπουργός της ελληνικής Χούντας και προπαγανδιστής της.

Μου θυμίζει το σύμφωνο Ρίμπετροπ – Μολότωφ.

Μου θυμίζει τις συμφωνίες «μη επιθέσεως» ανάμεσα στο ΕΑΜ και στα γερμανικά στρατεύματα κατοχής.

Μου θυμίζει τα πρωτοσέλιδα του Ριζοσπάστη όταν ακόμα Σοβ. Ένωση και ναζιστική Γερμανία ήταν σύμμαχοι…

Μου θυμίζει ότι επί Σαμαρά όλοι οι κατηγορούμενοι της Χ.Α. στη γνωστή δίκη ήταν στη φυλακή και επί ΣΥΡΙΖΑ είναι όλοι έξω…

Δυστυχώς ή ευτυχώς, προτίθεμαι να γίνω πληκτικός αφού δεν πρόκειται να σταματήσω να το λέω ή να το γράφω: Κομμουνισμός και Φασισμός (μαζί με τα παρακλάδια τους) είναι αδελφάκια. Απλώς, ο ένας εκπροσωπεί το διεθνισμό και ο άλλος το σοβινισμό. Στις λεπτομέρειες δηλαδή τα χαλάνε…

Μην απορείς λοιπόν, αναγνώστη μου, για όσα συμβαίνουν. Αυτά γίνονται όταν σε μία κοινωνία την εξουσία παίρνουν αριβίστες κομμουνιστές και αδίστακτοι φασίστες.

Ας είμαστε λοιπόν _τουλάχιστον _ σε εγρήγορση. Πουθενά στον κόσμο όπου πήραν την εξουσία κομμουνιστές και φασίστες δεν έφυγαν από την αυτή εύκολα και με δημοκρατικές διαδικασίες.

Να δώσει να μην το ζήσουμε και εδώ, γιατί το έχουμε ξαναζήσει και δεν ήταν καλό το τέλος…
Αν θυμάμαι καλά…τώρα που έχει σφηνώσει η κεφάλα μου ανάμεσα στο κάσωμα της πόρτας του παταριού και στο ντουβάρι.

Ηλίας Ψυχογιός

Social Security.gr