Πριν λίγες μόλις μέρες, ο Τσίπρας ανακοίνωσε
«περιχαρής», πως τα νέα για το Eurogroup της 22ας Μαϊου ήταν «τόσο καλά», που ο
και ο ίδιος δεν μπορούσε να τα πιστέψει! Θα βρισκόταν, λέει, «ικανοποιητική
λύση» για το Ελληνικό χρέος, ανάμεσα στους Ευρωπαίους και το ΔΝΤ… Too good to be
true, παρατήρησε ο… ασυγκράτητος «αγγλομαθής»!
Πλην, έγινε το Eurogroup την 22ας Μαϊου, χθές,
και «άνθραξ ο θησαυρός»!
«Τζίφος η κατάσταση»… Μετά από μαραθώνιες
διαπραγματεύσεις (με απουσία της Ελλάδας), ούτε λύση για το χρέος βρέθηκε, ούτε
καν η εκταμίευση της δόσης αποφασίστηκε! Γιατί όπως σας έχω προειδοποιήσει εδώ
και καιρό, χωρίς λύση για το χρέος αποδεκτή και από το ΔΝΤ, δεν υπάρχει
συμφωνία του ΔΝΤ… Και χωρίς ΔΝΤ, δεν υπάρχει Πρόγραμμα! Και δεν μπορεί να γίνει
ούτε εκταμίευση, παρά το γεγονός ότι «έκλεισε» η αξιολόγηση… (Άσε που και η
αξιολόγηση έχει ακόμα μερικές «ουρές»…)
Τους έβαλαν να υπογράψουν τα πάντα και ακόμα δεν
τους έδωσαν ούτε τα στοιχειώδη! Τι
δείχνουν όλα αυτά; Πώς έβαλαν τον Τσίπρα να υπογράψει τα «ασήκωτα», που και οι
ίδιοι οι δανειστές ξέρουν πως «δεν βγαίνουν», για να του τραβήξουν το χαλί μετά
και να έλθει κάποιος άλλος να αναλάβει ένα πιο «σουλουπωμένο» πρόγραμμα! Σας
έλεγα ακόμα χθες, ότι η «ώρα της αλήθειας πλησιάζει»… Ποια είναι η «αλήθεια»
που «πλησιάζει η ώρα της»;
Αυτό που μαθεύτηκε χθες από τα «εναλλακτικά
σχέδια» των δανειστών-ΔΝΤ…
Πώς στη βάση της διαφωνίας των δανειστών δεν
είναι μόνον οι υποθέσεις για τα μελλοντικά «πλεονάσματα» (2% ή 2,2%) ως το…
2060!
Είναι κυρίως το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν μπορεί
να αναπτυχθεί (μετά το 2022 με ρυθμούς πάνω από 1-1,2%! Αυτό λέει το ΔΝΤ. Και
επιμένει…
Και μια χώρα που δεν μπορεί να αναπτύσσεται με
πάνω από 1% για 40 χρόνια, δεν μπορεί ούτε πλεονάσματα να βγάζει μακροχρόνια,
ούτε το μεγάλο χρέος της να εξυπηρετήσει ως το τέλος (όσες «επιμηκύνσεις»
αποπληρωμής κι αν της δώσουν)… Το πρόβλημα, λοιπόν, είναι η μακροχρόνια
ανάπτυξη!
Τρία πράγματα θέλω να θυμάστε, για να
καταλαβαίνετε τι γίνεται από δω και μπρός. * Πρώτον: Μια κυβέρνηση που
φορολογεί (δηλαδή που «απομυζά») το 55% του ΑΕΠ της χώρας κάθε χρόνο και δαπανά
το 51,5% του ΑΕΠ, βγάζει πλεόνασμα 3,5%... Αλλά και μια κυβέρνηση που φορολογεί
το 45% του ΑΕΠ της χώρας και δαπανά το 41,5% κι αυτή βγάζει πλεόνασμα 3,5%…
Κι οι δύο κυβερνήσεις το ίδιο πλεόνασμα βγάζουν.
Αλλά η πρώτη δεν πάει μακριά. --Διότι όταν απομυζάς το 55% του ΑΕΠ κάθε χρόνο, δεν
αφήνεις τη χώρα να αναπτυχθεί. Την καταδικάζεις στη στασιμότητα και στην ύφεση…
--Ενώ όταν της παίρνεις πολύ λιγότερα, την
αφήνεις να αναπτυχθεί, και σε λίγο, από μεγαλύτερο ΑΕΠ θα μπορείς να βγάζεις
περισσότερα (ποσά), «απομυζώντας» ακόμα λιγότερο (ποσοστό)…
--Η πρώτη κυβέρνηση, που πνίγει στη φορολογία
την οικονομία της, πάει «στα βράχια». Μπαίνει σε «φαύλο κύκλο» και οδηγεί στη
χρεοκοπία.
--Η δεύτερη κυβέρνηση, που ξεκινά με το ίδιο
πλεόνασμα αλλά αφήνει περιθώρια για ανάπτυξη, μπαίνει σε «ενάρετο κύκλο» και
απογειώνεται…
--Ο πρώτος δρόμος είναι ο δρόμος του κρατισμού!
Φορολογεί το κράτος πολλά, ξοδεύει πολλά και δεν αφήνει την οικονομία να
ανασάνει.
Είναι ο δρόμος που ακολουθήθηκε τις περασμένες
δεκαετίες…
Είναι ο δρόμος στον οποίο επανέφερε την Ελλάδα ο
Τσίπρας!
--Ο άλλος δρόμος, φέρνει την ανάπτυξη, μέσα από
την ιδιωτική οικονομία, το νοικοκύρεμα του δημοσίου και την ανταγωνιστικότητα
της Παραγωγής.
Ο δρόμος στον οποίο άρχισε να βάζει την Ελλάδα ο
Σαμαράς!
Και τον σταμάτησαν το Γενάρη του 2015…
Δεν το λέω εγώ αυτό. Όπως θα δείτε πιο κάτω, το
λένε τα επίσημα νούμερα των δανειστών (και του Υπουργείου Οικονομικών)…
* Το δεύτερο επιχείρημα (που υποστηρίζει το
πρώτο):
Το ΔΝΤ θεωρεί πως τώρα το χρέος μας είναι ΜΗ
βιώσιμο! Τώρα…
Αλλά το Νοέμβριο του 2014, στο τέλος της
διακυβέρνησης Σαμαρά - πάντα κατά το ΔΝΤ - το Ελληνικό χρέος είχε μπει σε
τροχιά πλήρους αποκατάστασης της βιωσιμότητάς του!
Το επαναλαμβάνουν αυτό (με ίδια ή με λίγο
διαφορετικά λόγια) τέσσερις Εκθέσεις Βιωσιμότητας του Ελληνικού χρέους που
εκπόνησε το ΔΝΤ – IMF Debt Sustainability Assessments – DSA: Το Μάιο του 2014,
το Ιούνιο του 2015, τον Ιούλιο του 2015 και το Μάϊο του 2016… Τι λέει το ΔΝΤ
στις Εκθέσεις αυτές;
Ότι μέχρι το φθινόπωρο του 2014, το Ελληνικό
χρέος αναμενόταν να πέσει στο 105% του ΑΕΠ μέχρι το 2022! Ενώ τώρα, με όσα
μεσολάβησαν μετά το Γενάρη του 2015, επί Τσίπρα – δηλαδή η αντιστροφή των
μεταρρυθμίσεων που είχαν γίνει προηγουμένως και τα capital controls – το
Ελληνικό Χρέος αναμένεται να φτάσει ως το 2022 κάπου ανάμεσα στο 155% και στο
170%! Ας πούμε, τουλάχιστον 155%… Γι’
αυτό και το ΔΝΤ υποστηρίζει κάτι που κανείς δεν έχει προσέξει ως τώρα: Ότι στα
τέλη της διακυβέρνησης Σαμαρά, η Ελλάδα δεν χρειαζόταν ούτε καν την ανακούφιση
χρέους που της είχαν υποσχεθεί το Δεκέμβριο του 2012… Ενώ τώρα, το ίδιο το ΔΝΤ
υποστηρίζει ότι ΔΕΝ επαρκεί πια – δεν φτάνει – η ανακούφιση χρέους που της
είχαν υποσχεθεί τότε.
Κι αυτό είναι σήμερα το «μυστικό» της βαθύτερης
διαφωνίας ΔΝΤ-Γερμανιας:
Οι Γερμανοί δεν έχουν αντίρρηση να δώσουν τελικά
τα παραμετρικά μέτρα ανακούφισης χρέους. Απλά διαφωνούν στο «πότε» (μετά τις
γερμανικές εκλογές…)
Αν ήταν μόνον αυτή η «διαφωνία» τους (το
«πότε»), θα έβρισκαν κάποιο «συμβιβασμό»… Το πρόβλημα όμως, είναι ότι το ΔΝΤ
επιμένει ότι χρειάζονται κι άλλα μέτρα. Σημαντικά περισσότερα… Αλλά οι Γερμανοί
(όπως και άλλοι Ευρωπαίοι δανειστές) δεν θέλουν να δώσουν άλλα… «Συμβιβασμός»
δεν υπάρχει εύκολα στον ορίζοντα, διότι η διαφορά ανάμεσα στην «ανακούφιση»
χρέους που ζητάει το ΔΝΤ για την Ελλάδα κι αυτή που μπορούν να δώσουν οι
Ευρωπαίοι στην Ελλάδα, απέχει πολύ! Πόσο πολύ; Περί τα 40 δισεκατομμύρια
τουλάχιστον, σε «παρούσα αξία» (ως το 2022)
Εδώ να
κρατήσετε ότι επί Σαμαρά ΔΕΝ υπήρχε τέτοιο πρόβλημα! Είχε βάλει τη χώρα σε
«τροχιά πλήρως αποκατάστασης βιωσιμότητας του χρέους»! Ως τότε «δεν υπήρχε
κανένα πρόβλημα» (κατά ΔΝΤ)! Ως πότε; “Until late summer 2014”, όπως αναφέρει
ρητά η έκθεση βιωσιμότητάς του (IMF-DSA June 2015)
Δηλαδή ως το φθινόπωρο του 2014! Μετά φάνηκε να
έρχεται ο Αρμεγαδδών -Τσίπρας. Κι όλα εκτροχιάστηκαν…
* Το τρίτο επιχείρημα (που «παντρεύει» τα δύο
προηγούμενα και «κουμπώνει» μαζί τους) είναι γιατί το ΔΝΤ έκανε τέτοια
«εκτίμηση» στα τέλη του 2014; Που τη στήριζε τότε; Και γιατί εκ των υστέρων
θεωρεί ότι ανατράπηκαν οι τότε εκτιμήσεις του; Αυτό ίσως έχει το μεγαλύτερο
ενδιαφέρον…
Το ΔΝΤ κατέγραφε τότε (Νοέμβριος του 2014) το
Ελληνικό χρέος στα 319 δισεκατομμύρια… Και
υπολόγιζε τότε, ότι τα επόμενα έξη χρόνια δεν θα αυξανόταν, αλλά θα μειωνόταν
από τους εξής παράγοντες:
-Μείον 16,5 δισεκατομμύρια από την πώληση των
τραπεζικού χαρτοφυλακίου του κράτους (που είχε φτάσει να αξίζει πάνω από 20
δισεκατομμύρια).
-Μείον 11 δισεκατομμύρια από τα κεφάλαια του ΤΧΣ
που είχαν περισσέψει από την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών και θα
επιστρέφονταν (μαζί με τους τόκους που είχαν βγάλει στο μεταξύ).
-Μείον, 9,5 δισεκατομμύρια από τα «υπερκέρδη»
των Κεντρικών Τραπεζών που επιστρέφονταν στην Ελλάδα. Και θα πήγαιναν για άμεση
απομείωση χρέους και αυτά…
-Μείον 4,5 δισεκατομμύρια που θα έβαζε η Ελλάδα από
αυξημένα πλεονάσματα (4,5% του ΑΕΠ) ως το 2018. Η δέσμευση για τόσο ψηλά
πλεονάσματα μετά το 2016 δεν υπήρχε. Το 1% από αυτά θα πήγαιναν για μείωση
χρέους! (Το υπόλοιπο 3,5% για πληρωμή τόκων, να μην αυξάνεται το χρέος της
χώρας στο μεταξύ)
-Μείον 7,5 δισεκατομμύρια έσοδα από
ιδιωτικοποιήσεις και αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας, που θα πήγαιναν επίσης για
αποπληρωμή χρέους.
Σύνολο εσόδων που θα πήγαιναν για αποπληρωμή
χρέους ως το 2022:
16,5 + 11 + 9,5 + 4,5 + 7,5 = 49 δισεκατομμύρια!
Κι αν αφαιρέσετε από τα 319 δισεκατομμύρια που
ήταν το χρέος μας στα τέλη του 2014, τα 49 δισεκατομμύρια που θα μειωνόταν ως
το 2022, τη χρονιά εκείνη θα είχαμε Χρέος 270 δισεκατομμύρια! Και για να φτάνει
τότε το Χρέος μας στο 105% του ΑΕΠ το 2022, αυτό σημαίνει ότι ως τότε το ΑΕΠ
της Ελλάδας θα είχε εκτοξευθεί στα 259 δισεκατομμύρια (από 182 στα τέλη του
2014).
Ενώ σήμερα, προβλέπουν επισήμως πως το ΑΕΠ μας
θα έχει φτάσει το 2022 στα 217 δισεκατομμύρια! Για να είναι τότε ο λόγος «Χρέος
προς ΑΕΠ» 155% (τουλάχιστον), αυτό σημαίνει πως το Χρέος μας θα έχει φτάσει
τότε τα 337 δισεκατομμύρια (από 326 σήμερα)!
Προσέξτε αυτά τα τέσσερα «ζευγάρια αριθμών» που
συνοψίζουν όλη την τραγωδία Τσίπρα:
--Το Νοέμβριο του 2014 (στα τέλη της
διακυβέρνησης Σαμαρά):
Το ΑΕΠ της χώρας ήταν 182 δισεκατομμύρια και το
Χρέος 319!
Τότε προβλεπόταν πως ως το 2002: Το ΑΕΠ της
χώρας θα έφτανε τα 259 δισεκατομμύρια και το Χρέος τα 270! Κανένα πρόβλημα…
--Σήμερα (μετά από 2,5 σχεδόν χρόνια Τσίπρα):
Το ΑΕΠ της χώρας είναι 175,5 δισεκατομμύρια. Και
το χρέος 326! Κι ως το 2002 προβλέπεται (επί Τσίπρα, πάντα): Το ΑΕΠ μας να
φτάσει τα 217 δισεκατομμύρια και το Χρέος τα 337! Τεράστιο πρόβλημα!
Αυτοί οι αριθμοί απεικονίζουν πλήρως τι έγινε
στα χώρα τα τελευταία δύο χρόνια.
Επί Τσίπρα κι εξ αιτίας του… Και υπάρχει ένα
πέμπτο «ζευγάρι» αριθμών που τα συμπληρώνει: Στα τέλη της διακυβέρνησης Σαμαρά,
το ΔΝΤ (και οι Ευρωπαίοι και το Ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών) προέβλεπαν ότι
ως το 2022 η Ελλάδα θα αναπτύσσεται με μέσον όρο 3% (συν 1,5% μέσον όρο
πληθωρισμού).
Τώρα, επί Τσίπρα και εξ αιτίας του, το ΔΝΤ
προβλέπει πως η Ελλάδα θα αναπτύσσεται με μέσον όρο 1,5% (συν 1,3% μέσος όρος
ετήσιου πληθωρισμού).
Μ’ άλλα λόγια, η πολιτική Τσίπρα – δηλαδή η
επιστροφή στον κρατισμό κλπ. - έριξε τις προοπτικές ανάπτυξης της Ελληνικής
οικονομίας στο μισό περίπου απ’ ό,τι ήταν επί Σαμαρά για τα επόμενα χρόνια! (Και κάτω από το μισό για τις επόμενες
δεκαετίες…) Γι’ αυτό και το πρόγραμμα δεν βγαίνει. Γι’ αυτό και η βιωσιμότητα
του χρέους δεν διασφαλίζεται. Γι’ αυτό έβαλαν τον Τσίπρα να υπογράψει τα
«ασήκωτα» και να «εκτεθεί ανεπανόρθωτα»….
Και
σιγά-σιγά θα τον διώξουν, ώστε να έλθει άλλη κυβέρνηση, να ξαναβάλει τη χώρα
στην προοπτική ανάπτυξης και βιωσιμότητας όπου την είχε βάλει προηγουμένως ο
Σαμαράς. Και
μόνο σε μιαν επόμενη κυβέρνηση θα δώσουν ανακούφιση χρέους και σταδιακή ανακούφιση
λιτότητας.
Γιατί όταν υποχρεώνεις μια χώρα να πάρει 14
δισεκατομμύρια πρόσθετα μέτρα για να βγάλει… 7 δισεκατομμύρια πλεονάσματα,
είναι βέβαιο, ότι πάς να της αλλάξεις κυβέρνηση!
Αυτός ο «ζουρλομανδύας» δεν αντέχεται για πολύ.
Και δεν στέκει καθόλου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου