Όταν η πολιτική απάτη κυριαρχεί…

Σε 662 σελίδες, τόσες είναι αυτές που περιλαμβάνουν τα νέα μέτρα, μεταξύ των οποίων και οι μειώσεις συντάξεων και αφορολόγητου, τυλίγουν τη νέα φτωχοποίηση, που περιμένει μισθωτούς και συνταξιούχους

Βεβαίως οι βουλευτές που αμείβονται με πάνω από έξι χιλιάδες το μήνα, εκ των οποίων το 75% είναι αφορολόγητο, θα ψηφίσουν με τα δύο χέρια τα μέτρα, μια και έτσι εξασφαλίζουν για την προσεχή διετία, πέραν των πλουσιοπάροχων μισθών τους και αυτοκίνητο και έξοδα γραφείου και υπαλλήλους και αστυνομικούς για να τους προσέχουν και να κάνουν και τις δουλίτσες τους...

Τι κι αν οι πολίτες αγανακτούν, τι κι αν τους στολίζουν με κάθε λογής κοσμητικά επίθετα, τι κι αν με την απαράδεκτη αυτή συμπεριφορά τους απαξιώνουν την λειτουργία του πολιτεύματος, όλα αυτά δεν τους αφορούν μια και το προσωπικό όφελος προέχει και βρίσκεται υπεράνω των πολιτών, που κατά τα άλλα υπηρετούν και χάριν των οποίων κατέχουν τα έδρανα τους στο κοινοβούλιο.
Στη διάρκεια του «μασάζ» των βουλευτών των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ από Τσίπρα, Τσακαλώτο και Αχτσιόγλου τους πέρασαν το παραμύθι για τα λεγόμενα αντίμετρα, που θα ισχύσουν μόνο εφ' όσον το ΑΕΠ θα ξεπεράσει σε ετήσια βάση το 3,5%. Ζήσε Μάη να φας τριφύλλι που λέει και ο λαός.
Και το κυριότερο, τα αντίμετρα μολονότι ο Α. Τσίπρας μας λέει ότι αφορούν τους θιγόμενους, εν τούτοις στην πράξη δεν έχουν καμιά σχέση με αυτούς, μια και θα έχουν αποδέκτες άλλους και όχι αυτούς.
Βεβαίως για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, το ασφαλιστικό και παρά τα όσα έπραξε και υποσχέθηκε πριν ένα χρόνο ο τότε υπουργός Εργασίας Γ. Κατρούγκαλος, αποτελεί ένα σοβαρό πρόβλημα, μια και απορροφάει ετησίως 22 δις από τον προϋπολογισμό και το χειρότερο είναι, ότι με την μερική απασχόληση και την ανεργία στα ύψη, χρειάζονται δέκα εργαζόμενοι να καλύψουν έναν συνταξιούχο, μολονότι εισφέρουν το 27% των αμοιβών τους.
Όμως δυστυχώς αντί να σουλουπώσουν τον σπάταλο δημόσιο τομέα, προσλαμβάνουν και σήμερα αφειδώς με τις οκτάμηνες συμβάσεις, που μετά από δύο ανανεώσεις ανοίγουν με δικαστικές αποφάσεις διάπλατη την πόρτα των μονιμοποιήσεων.
Έτσι αυξάνεται ο δημόσιος τομέας, άρα και τα έξοδα που καλούνται να πληρώσουν οι πολίτες για την συντήρησή του. Περί της πολυδιαφημισμένης κινητικότητας ούτε λόγος, που σημαίνει ότι κάποιος που κάπου περισσεύει  μετακινείται σε μια θέση που υπάρχουν ελλείψεις, αντί να γίνονται αφειδώς νέες προσλήψεις.
Από την άλλη πλευρά αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα ακούμε αλλά δεν βλέπουμε. Και χθες και σήμερα ο δημόσιος τομέας έχει ταυτισθεί με την ταλαιπωρία του πολίτη και του επαγγελματία, με τις αθέμητες συναλλαγές  με την διαφθορά και την διαπλοκή.
Για την πάταξη του λαθρεμπορίου ακούσαμε πολλά, όμως αποτέλεσμα δεν είδαμε, ούτε για τα πραγματικά αποτελέσματα των δήθεν μεγάλων εσόδων που υποσχέθηκαν, ότι θα προέλθουν από τις λίστες Λαγκάρντ και Μπόγιαρτ.
Όμως πέρα από τις νέες αφαιμάξεις των πολιτών, υπάρχει και το ξεπούλημα της ΔΕΗ, που θα την οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην συρρίκνωση και τέλος στην πλήρη ιδιωτικοποίηση ακόμη και των μονάδων παραγωγής, που στην ουσία αποτελούν εθνικό πλούτο της χώρας.

Όμως το κερασάκι που έχει πλέον ξεχαστεί είναι το Υπερταμείο, που για 99 χρόνια εκχωρεί στους δανειστές το σύνολο της κινητής και ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, που θα την εκποιήσει σταδιακά, προκειμένου αποπληρωθούν δόσεις και δάνεια.
Η προπαγάνδα όλα αυτά τα προσπερνάει, υπερτονίζοντας ασήμαντες βελτιώσεις των δεικτών της οικονομίας, που όμως δεν έχουν δει οι αγρίως φορολογούμενοι πολίτες στις τσέπες τους.
Οι χθεσινοί αδιάλλακτοι που θα έσκιζαν μνημόνια, θα καταργούσαν ΕΝΦΙΑ, θα μείωναν φόρους και θα έδιναν 13ο μισθό θα επανάφεραν τον κατώτατο στα 741 ευρώ, έκαναν τελικά το αντίθετο βάζοντας νέους φόρους και μειώνοντας τις συντάξεις κατά δύο ετησίως και τους μισθούς κατά έναν το χρόνο.
Το πολιτικό ψέμα που χρησιμοποιείται για να ρίξει στάχτη στα μάτια των πολιτών δεν βλάπτει μόνο τις τσέπες των πολιτών, βλάπτει και την δημοκρατία, μια και αυτή απαξιώνεται στα μάτια της κοινής γνώμης, που βλέπει να καταπατώνται κατάφορα κεκτημένα δικαιώματα και να γράφουν οι κρατούντες στα παλαιότερα των υποδημάτων τους νόμους, αλλά και συνταγματικές επιταγές…

Τάσος Παπαδόπουλος

European Business Review