Η ανοχή στο μπάχαλο έφερε το δολοφονικό χτύπημα…

H δολοφονική επίθεση κατά του Λουκά Παπαδήμου είναι αναμφίβολα χτύπημα στην καρδιά της Δημοκρατίας. Και είναι η πρώτη φορά που στόχος γίνεται ένας πρώην πρωθυπουργός, πρώην διοικητής της ΤτΕ και νυν πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών.

Ο κ. Παπαδήμος ήταν άλλωστε... διαχρονικός στόχος των θρασύδειλων τρομοκρατών που δεν διστάζουν να σκοτώσουν από... μακριά, με πακέτα – βόμβες. Η πιο ηχηρή δολοφονία με τον τρόπο αυτό ήταν αυτή του υπασπιστή του τότε υπουργού Δημόσιας Τάξης, Μ. Χρυσοχοϊδη ο οποίος σκοτώθηκε στο γραφείο του στο υπουργείο από πακέτο γεμάτο με εκρηκτικά...

Όλα δείχνουν ότι πρόκειται για τη Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς που θέλησε να δείξει ότι είναι επιχειρησιακά ενεργή και μπορεί να χτυπά όποιους στόχους θέλει. Ωστόσο, αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι το περιβάλλον στο οποίο γίνεται μια τέτοια δολοφονική επίθεση. Ένα περιβάλλον έντονης πολιτικής αντιπαράθεσης με κύριο υπεύθυνο την κυβέρνηση και την ανικανότητά της να διαχειριστεί βασικά θέματα καθημερινότητας.

Ναι, και στο παρελθόν είχαμε τρομοκράτες αλλά τότε γίνονταν και συλλήψεις, υπήρχε μια οργανωμένη αντιτρομοκρατική υπηρεσία που έκανε δουλειά και μια Αστυνομία που δεν ήταν απαξιωμένη.

Η λογική της Αριστεράς είναι να μην... πειράξουμε τα παιδιά, να τα αφήσουμε να κάνουν ό,τι γουστάρουν. Να σπάνε, να καίνε, να απειλούν τις ζωές αστυνομικών, να καταστρέφουν δημόσια και ιδιωτική περιουσία, να μετατρέπουν το κέντρο της Αθήνας σε πεδίο μάχης μία φορά κάθε δύο ημέρες. Από την εποχή που η κυβέρνηση της Αριστεράς επέλεξε το δόγμα της ανεκτικότητας στα Εξάρχεια, αυξήθηκαν κατακόρυφα τα περιστατικά πολιτικής βίας, διότι περί τέτοιων πρόκειται. Ναι, δεν γίνονται διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης και δεν ρίχνουν μολότοφ στο Σύνταγμα (εκτός από προχθές που έκαψαν τον Άγνωστο Στρατιώτη για ξεκάρφωμα). Άλλωστε, οι «Αγανακτισμένοι» έχουν πόστα σήμερα στον κρατικό μηχανισμό.

Οι αντιεξουσιαστές, όμως, που οι περισσότεροι κινούνται στις παρυφές της τρομοκρατίας, είναι ανεξέλεγκτοι. Οι Ρουβίκωνες κάνουν πορεία στα Εξάρχεια κρατώντας τα όπλα στα χέρια. Κάνουν πορεία με αυτοκίνητα στους δρόμους του κέντρου και κανείς δεν τους πειράζει. Αναλαμβάνουν να καθαρίσουν τους πρεζέμπορους (και καλά κάνουν) γιατί δεν υπάρχει κράτος να ελέγξει τη διακίνηση ναρκωτικών. Στήνουν αυθαίρετο περίπτερο στην πλατεία και κανείς, ούτε ο Τόσκας, ούτε ο Καμίνης δεν τολμούν να τους πετάξουν με τις κλωτσιές.

Και το χειρότερο. Τα απανωτά επεισόδια πέριξ του Πολυτεχνείου έχουν μετατρέψει την Αθήνα σε Καμπούλ αλλά κανείς δεν ασχολείται με το θέμα. «Μην πειράξουμε τα παιδιά, θα ηρεμήσουν», είναι η λογική Τόσκα.

Αυτά τα παιδιά ή κάποια από αυτά, όμως, είναι που τροφοδοτούν τις εγχώριες τρομοκρατικές οργανώσεις με νέα μέλη. Και που εκπαιδεύονται να βάζουν βόμβες στα ΑΤΜ, να πλιατσικολογούν τράπεζες και σούπερ μάρκετ, στο όνομα της αλληλεγγύης και του ακτιβισμού. Και στο τέλος να στέλνουν και τρομοδέματα σαν κι αυτό που έσκασε στα χέρια του Παπαδήμου.

Δεν θέλουμε σε καμιά περίπτωση να συνδέσουμε άμεσα την κυβέρνηση με τους τρομοκράτες ή τους μπαχαλάκηδες. Ένα κόμμα του συνταγματικού τόξου πρέπει να είναι απέναντι σ' αυτά τα φαινόμενα. Όμως, η ανικανότητά της κυβέρνησης της Αριστεράς είναι αυτή που θρέφει τη λογική του μίσους κατά του αντιπάλου. Κι όχι μόνο η ανικανότητα αλλά και η προκλητικότητα, η αναίδεια, ο εξευτελισμός της. Όταν υπουργός της κυβέρνησης χαρακτηρίζει τους πολιτικούς αντιπάλους «γκεσταπίτες» τότε το μίσος είναι σίγουρο ότι θα φάει την ελληνική κοινωνία και θα τη διχάσει για πάντα.

Και κάτι ακόμη. Μόλις σήμερα σε άρθρο μας με τίτλο «χάνουν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους» γράφαμε επί λέξη: «Η κυβέρνηση ξέρει να παίζει καλά το επικοινωνιακό παιχνίδι, οπότε μην απορήσετε αν δείτε κανένα «σκάνδαλο» ή να γράφουν αρλούμπες τα πληρωμένα Συριζάκια της παραδημοσιογραφίας για να προκαλέσουν συζητήσεις. Ελπίζουμε, πάντως, να μην στηθεί κανένα πιο… επικίνδυνο παιχνίδι αποπροσανατολισμού που θα κάνει μεγάλη ζημιά στη χώρα. Μην ξεχνάμε τα χθεσινά σοβαρά επεισόδια με τους μπαχαλάκηδες στις φοιτητικές εκλογές. Πολύ θα βόλευε την κυβέρνηση μια κατάσταση χάους, ένα τρομοκρατικό χτύπημα ή κάτι που θα προκαλούσε πανελλήνιο σοκ και θα κοίμιζε τον κόσμο. Ελπίζουμε μόνο να επιτεθούν απλά στους γνωστούς στόχους: Κυριάκο, Σαμαρά, Στουρνάρα, Φώφη κ.λπ και να μην κάνουν κάτι χειρότερο. Γιατί είναι ικανοί για όλα. Το πληγωμένο λιοντάρι είναι και πιο επικίνδυνο. Κι αυτοί τώρα χάνουν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους».

Αυτά γράφαμε και πόσο... δικαιωθήκαμε δυστυχώς. Ο αποπροσανατολισμός είναι εδώ.

Antinews