Η προπαγάνδα που πρέπει να ηττηθεί !

Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων συμφωνούν πια πως ο Τσίπρας τα έκανε μαντάρα. Το δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις! Όλες ανεξαιρέτως… Και το διαπιστώνει καθένας μας καθημερινά στον κοινωνικό του περίγυρο. Ελάχιστοι έχουν απομείνει να τον στηρίζουν ακόμα. Κι αυτοί μένουν πια μάλλον σιωπηλοί.

Απομονώνονται συνεχώς, εισπράττουν την περιφρόνηση και την οργή των γύρω τους και λιγοστεύουν συνέχεια…

Δύο επιχειρήματα έχουνε μείνει που πρέπει να απαντηθούν:

--Το πρώτο, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να απέτυχε σε όλα, αλλά μπορεί, τουλάχιστον, να «έμαθε». Επομένως ίσως θα έπρεπε να του δώσουμε την ευκαιρία να διορθώσει μερικές από τις ζημιές που έκανε. «Ο τρώσας και ιάσεται», που έλεγαν και οι Αρχαίοι… Άρα, αν ίσχυε αυτό, ίσως δεν θα έπρεπε να φύγει τώρα ο Τσίπρας από τη διακυβέρνηση. Αυτό το επιχείρημα της «συναίνεσης». Και πρέπει να απαντηθεί…

--Το δεύτερο, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μην έμαθε τίποτε, αλλά «είναι ικανός για τα πάντα». Στην εξυπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος μπορεί να υστερεί απελπιστικά, αλλά στην εξυπηρέτηση του κομματικού του συμφέροντος υπερέχει όλων. Άρα είναι «μάταιο» να επιδιώκουμε την εκδίωξή του από την διακυβέρνηση. Ό,τι και να λέμε, όσο δίκιο κι αν έχουμε, θα μείνει για πάντα…

Κι αυτό πρέπει να απαντηθεί. Στη μία εκδοχή η απομάκρυνση του ΣΥΡΙΖΑ «δεν είναι επιθυμητή». Στην άλλη, «δεν είναι εφικτή». Στην πρώτη, «πρέπει να παραμείνει». Και στη δεύτερη «δεν μπορεί να φύγει»… Αυτό επιτυγχάνει η «τέλεια προπαγάνδα»: Ό,τι κι αν πιστεύεις για τον αντίπαλό σου, σε κάνει να θεωρείς την κυριαρχία του αδιαμφισβήτητη, αμετακίνητη και ανίκητη… Όλα αυτά, λοιπόν, πρέπει να απαντηθούν πλήρως…

Ας δούμε την πρώτη εκδοχή: Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έσφαλλε, τα θαλάσσωσε, αλλά τάχα «έμαθε»… Τα λένε διάφοροι… «συναινετικούληδες». Και προσπαθούν να παγιδεύσουν διάφορους αφελείς. Αμ δε, που έμαθε! Μπορεί να…ψιλο-κατάλαβε κάποια από τα λάθη του, αλλά ποτέ δεν κατάλαβε ποιο είναι το σωστό! Χώρια που εξακολουθεί να είναι δέσμιος στις ιδεοληψίες του… Εξακολουθεί να επιβάλει εξοντωτική φορολόγηση για να συντηρήσει ένα πελατειακό κράτος. Εξακολουθεί να συκοφαντεί τους αντιπάλους του. Εξακολουθεί να χρησιμοποιεί διπλή γλώσσα μέσα κι έξω από τη χώρα. Μέχρι και ο Σόϊμπλε τον «κάρφωσε» προχθές. Δεν έπαψε να είναι θολο-αριστερός… Και σίγουρα δεν έγινε φιλελεύθερος. Ούτε κατά διάνοια… Δεν έμαθε ούτε να κυβερνά ως δημοκρατικός ηγέτης με βάση τις δημοκρατικές αρχές, ούτε να διαπραγματεύεται ως εθνικός ηγέτης με βάση του εθνικό συμφέρον.

Εξακολουθεί να βάζει στόχους και να περνά μονίμως από κάτω. Εξακολουθεί να καταστρέφει μεταρρυθμίσεις που έγιναν στο παρελθόν, να ματαιώνει αποκρατικοποιήσεις που είχαν προχωρήσει, ή να τις υπογράφει αναγκαστικά με τους χειρότερους όρους και να μην τις προχωρά. Το «Ελληνικό» είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Το κατήγγειλε όταν έγινε, το Φθινόπωρο του 2014 (επί Σαμαρά). Το υπέγραψε κι ο ίδιος δύο χρόνια αργότερα (πιεζόμενος από την Τρόϊκα) Προσπάθησε να το οικειοποιηθεί αργότερα. Και στη συνέχεια κάνει ό,τι μπορεί για να το… ματαιώσει!

Η ΔΕΗ είναι ένα άλλο παράδειγμα: Προσπάθησε να ματαιώσει τη ιδιωτικοποίησή της «μικρής ΔΕΗ» το καλοκαίρι του 2014 (πάλι επί Σαμαρά). Δεν τα κατάφερε τότε. Αλλά μισό χρόνο αργότερα κέρδισε τις εκλογές και ακύρωσε το εγχείρημα εκείνο. Τώρα προωθεί το δικό του σχέδιο για την κατάτμηση της ΔΕΗ, αλλά με πολύ χειρότερους όρους απ’ ό,τι τρία χρόνια πριν. Το 2014 όταν ο Σαμαράς προωθούσε τη «μικρή ΔΕΗ» η επιχείρηση είχε κεφαλαιοποίηση 2,8 δισεκατομμυρίων ευρώ. Τώρα που αποφάσισε να προχωρήσει ο Τσίπρας, η ΔΕΗ είχε κεφαλαιοποίηση 525 εκατομμύρια! Και χρωστάει τα…20πλάσια!

Τα ίδια έγιναν και με τον ΟΣΕ και με τον ΟΛΘ… Ματαίωσε την αποκρατικοποίησή τους για εκατοντάδες εκατομμύρια. Και τα δίνει για δεκάδες…

Και το χειρότερο: ακόμα κι αυτά που προχωράει ο ίδιος, δεν… προχωράνε! Γιατί το κόμμα του ή η γραφειοκρατία που ανέστησε και συντηρεί τα ματαιώνουν. Κι εδώ είναι η ουσία: Ακόμα κι αν «έμαθε» ο ίδιος, ακόμα κι αν γύρω του βρίσκονται ένα-δύο τρία το πολύ άτομα που καταλαβαίνουν κάπως (όπως ο Πιτσιόρλας, για παράδειγμα), όλο το υπόλοιπο κόμμα του εξακολουθεί να υπηρετεί τις αριστερές ιδεοληψίες. Ενώ οι μεταρρυθμίσεις χρειάζονται πολύ μεγάλη και συμπαγή πίεση, επιμονή και συνέπεια. Όχι μόνιμες αμφιβολίες και συστηματική εσωτερική υπονόμευση. Και πέρα απ’ όλα αυτά, κι ο ίδιος ΔΕΝ έμαθε! Απόδειξη, το ότι στα Πανεπιστήμια επαναφέρει το «άσυλο παρανομίας».

Μια πραγματική μεταρρύθμιση, που έγινε το 2011 (με μεγάλη κοινοβουλευτική πλειοψηφία τότε) καταργούσε το «άσυλο» και τη «συμμετοχή των φοιτητών στη διοίκηση»! Εφαρμόστηκε στη συνέχεια, προχώρησε κι είχε αρχίσει να αποδίδει…

Κι έρχεται ο Γαβρόγλου τώρα, με τις πλάτες του Τσίπρα, και την καταργεί! Και επαναφέρει το καθεστώς, όπου οι εξτρεμιστές «έχτιζαν» τους καθηγητές στα γραφεία του. Επαναφέρει ένα σύστημα που δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο και δεν υπήρξε ποτέ στον κόσμο, με εξαίρεση τη Μαοϊκή Κίνα στα χρόνια της λεγόμενης «Πολιτιστικής Επανάστασης»… Μόνο και μόνο η «πρόταση Γαβρόγλου» για τα Πανεπιστήμια, αρκεί για να πείσει πως ΟΧΙ, ο Τσίπρας δεν έμαθε! Αδιόρθωτος ήταν πάντα και αμετανόητος παραμένει! Κι όσο μένει, τόσο ακριβότερα θα στοιχίζει…

Κι ύστερα, ακόμα κι αν τα παραβλέπαμε όλα αυτά, αρκεί το ιταμό ύφος τους, αρκεί το ανεπανάληπτο θράσος τους, αρκεί η συνεχής καθημερινή προπαγάνδα τους, αρκεί το παρακράτος της παραπληροφόρησης που έχουν στήσει στην ΕΡΤ και με τα τρολ στο διαδίκτυο, για να πειστεί και ο πιο δύσπιστος πως μαζί τους κανένα περιθώριο «συναίνεσης» δεν υπάρχει! Μόνοι τους προσπαθούν να καλλιεργήσουν τη «συναίνεση» - για να διχάσουν την αντιπολίτευση - και μόνοι τους τη σκοτώνουν καθημερινά. Αφού αποδεικνύονται αμετανόητοι και αδιόρθωτοι… Όχι μόνο δεν υπάρχει κανένα περιθώριο «συνεργασίας» μαζί τους, αλλά το ακριβώς αντίθετο: Ο «φρονηματισμός» τους – αν, δηλαδή, θέλετε αληθινά να μάθουν κάτι - περνάει μέσα από πέντε στάδια: από την απομόνωσή τους, από την συντριπτική ήττα τους, από την τιμωρία τους, από την συρρίκνωση και τη διάσπασή τους. Γιατί αν τέτοιος ακραίος λαϊκισμός «ανταμειφθεί» από τους αντιπάλους του, τότε στο μέλλον θα ξεφυτρώσουν και πολλοί άλλοι λαϊκιστές. Κι αν τόση και τέτοια επιστροφή στο χρεοκοπημένο κρατισμό, «επιβραβευθεί» πολιτικά, τότε δεν θα ανατραπεί ποτέ ο κρατισμός.

Υπάρχει όμως και η άλλη εκδοχή: Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, τάχα δεν μπορεί να ηττηθεί! Ότι ο κρατισμός που εκπροσωπεί είναι τάχα «ανίκητος»! Κι ότι το «πελατειακό σύστημα» που έστησε, η αδίστακτη προπαγάνδα που ασκεί καθημερινά και οι θεσμικές και εξωθεσμικές «πιέσεις» που ασκεί σε όλα τα επίπεδα κι έναντι όλων των αντιπάλων του, έχουν ήδη μετατρέψει την Ελλάδα σε μια «Βενεζουέλα της Ευρώπης». Άρα, δεν μπορεί να ηττηθεί πλέον… Αυτό κι αν είναι ψέμα! Ο Τσίπρας δεν μπορεί να γίνει Τσάβες ή Μαδούρο και δεν μπορεί να επιβάλει μιαν ακλόνητη τυραννία (όσο κι αν το ήθελε, ίσως)…

--Πρώτον γιατί δεν ελέγχει στρατό και αστυνομία (όπως οι λατιοναμερικάνοι εμπνευστές του),

--Δεύτερον γιατί δεν έχει το «Χολαργό» να κόβει χρήμα κατά βούλησιν (όπως ο Ανδρέας στη δεκαετία του 80),

--Τρίτον, επειδή είμαστε ήδη στο έλεος των δανειστών (και επί των ημερών Τσίπρα έχουμε γίνει «αποικία χρέους»)

--Και τέταρτον, επειδή είμαστε - κατά τα άλλα - κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πράγμα που σημαίνει πως δεν μπορεί να κάνει ό,τι θέλει – και κυρίως δεν μπορεί να φέρεται με αυταρχισμό εσωτερικά – κι αν το επιχειρήσει θα το πληρώσει ακριβά. Η αποτυχία του να δημιουργήσει τη δική του «διαπλοκή» - τώρα που λόγω της κρίσης χρεοκόπησε η προηγούμενη διαπλοκή - έδειξε πως δεν γίνονται πια τέτοια πράγματα…

Συμπέρασμα: Ο Τσίπρας πρέπει να ηττηθεί και μπορεί να ηττηθεί! Και ήδη χάνει έδαφος συνεχώς! Και εσωτερικά και εξωτερικά. Κάποιοι θα ήθελαν να έχει ήδη πέσει. Μαζί τους… Αλλά αυτό το εμπόδισε η κυριαρχία των αριστερών ιδεών στη χώρα για δεκαετίες. Μόνο που οι αριστερές ιδεοληψίες ηττήθηκαν τα τελευταία χρόνια πανηγυρικά ΚΑΙ στην Ελλάδα! Με τον πιο αποκαρδιωτικό τρόπο για τους Αριστερούς… Το εμπόδισε ακόμα το γεγονός ότι η αντιπολίτευση δεν ήταν ως τώρα ενωμένη απέναντί του. Αρκετοί «αλληθώριζαν» προς το μέρος του. Όμως, τώρα πια, όλοι ζητούν να φύγει! Όλοι ανεξαιρέτως… Και οι ελάχιστοι που έχουν απομείνει να ζητάνε και να συζητάνε πλέον για «συναίνεση» με τον Τσίπρα, έχουν μείνει απελπιστικά μόνοι. Και δεν πείθουν κανένα.

Τώρα πια όλα τα «αφηγήματά» του διαψεύστηκαν, το κόμμα του καταρρέει δημοσκοπικά στο εσωτερικό, οι έξω τον έχουν σε πολύ «κοντο λουρί» και δεν τον στηρίζουν, όπως τον στήριζαν παλαιότερα, ή όπως έλπιζε ο ίδιος, ο διεθνής Τύπος του έχει γυρίσει την πλάτη και οι αγορές το ίδιο.

Τώρα το ερώτημα δεν είναι ΑΝ θα φύγει. Αλλά το ΠΟΤΕ! Κι όσο γρηγορότερα, τόσο το καλύτερο… Το βασικό είναι να ηττηθεί πλέον και η καθημερινή προπαγάνδα που τον «στηρίζει»… Όπως οι ισχυρισμοί, ότι τάχα πρέπει να «συνεργαστούμε» μαζί του ή οι άλλοι ακόμα βλακωδέστεροι ισχυρισμοί πως είναι τάχα «αμετακίνητος».

Ο ΣΥΡΙΖΑ «σαπίζει», ταχύτατα πια. Κι ό,τι σαπίζει δεν… ξανά-κολλά στον κορμό του δένδρου. Πέφτει! Αλλά πριν ηττηθεί οριστικά ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει πρώτα να ηττηθεί η προπαγάνδα του! Το πόσο γρήγορα, εξαρτάται από μας. Κι όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε, τόσο πιο γρήγορα θα φύγει. Και τόσο μικρότερος θα είναι ο λογαριασμός που θα αφήσει πίσω του… Και τον οποίο εμείς θα πληρώσουμε! Εμείς θα πληρώσουμε το λογαριασμό… Κι εκείνος θα πληρώσει τα σφάλματά του! Γιατί αν δεν τα πληρώσει, δεν θα έχουμε μάθει τίποτε…

Θανάσης Κ.

Facebook