Η άλλη Μύκονος… η μαύρη…

Μύκονος, καλοκαίρι 2017. Ο κροίσος Αραβας και η όμορφη σύζυγός του επέλεξαν το νησί για το γαμήλιο ταξίδι τους. Το πρώτο βράδι δίπλα στην πισίνα του ξενοδοχείου με την μαγευτική θέα στη Χώρα αφού απήλαυσαν ένα υπέροχο δείπνο ο Αραβας διέταξε τη νεαρή σύζυγό του να πάει για ύπνο και πρότεινε στην ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου να κατέβουν στη Χώρα να διασκεδάσουν! Εκείνη αρνήθηκε ευγενικά…

Την ίδια νύχτα μερικές χιλιάδες Αραβες κατακτητές του νησιού διασκέδαζαν σε αντροπαρέες των 5-10 ατόμων στα σοκάκια του νησιού των Ανέμων. Μόνο μια παρέα μελαψών κοριτσιών που δεν ξεπερνούσαν τα 20 μοιραζόντουσαν τον ναργιλέ. Η Μύκονος εκτός των άλλων είναι και τίγκα στους ναργιλέδες. Αυτό που καπνίζουν δεν θα τολμούσε να το μυρίσει ούτε ο Walter White...

Στο μεταξύ τα club και τα εστιατόρια της Χώρας έχουν μετατραπεί σε mini ναζί στρατόπεδα. Τσιλιαδόροι βρίσκονται σε κάθε στενό ώστε να ενημερώσουν τους μαγαζάτορες για ύποπτες φάτσες. Κι όταν λέμε ύποπτες φάτσες εννοούμε από ελεγκτές του ΣΔΟΕ έως αντίπαλες συμμορίες εκείνης που έχει αναλάβει την προστασία του μαγαζιού. Καθώς πλησιάζεις στο club ή το εστιατόριο η επιβολή της Μαύρης στολής είναι αδιαπραγμάτευτη.

Στην είσοδο υπάρχουν φουσκωτοί ντυμένοι απαραιτήτως στα μαύρα. Ανάμεσά τους κορίτσια που φοράνε κάτι απαίσιους τάκους για παπούτσια και οι οποίες κρατάνε καταλόγους με τα ονόματα όσων έχουν κλείσει τραπέζι ή εκείνων που επιθυμούν να το κάνουν. Τόσο οι μαυροντυμένοι οι μαυροντυμένοι φουσκωτοί στις εισόδους όσο και τα κορίτσια που διαχειρίζονται το κλείσιμο των τραπεζιών ξεχειλίζουν από οξυδέρκεια.

Στη Μύκονο σπάνια συναντάς επιχείρηση εστίασης η ψυχαγωγίας που δεν την προστατεύουν μπράβοι πάσης φύσεως και προέλευσης. Ακόμη και το ΑΤ Μυκόνου έχει προσλάβει εταιρία σεκιούριτι για να το προστατεύει-πολύ γέλιο. Γενικότερα στο νησί σπάνια βλέπεις αστυνομικούς τη νύχτα. Τα όργανα ποτέ δεν φθάνουν στον τόπο του εγκλήματος καθότι η λογική η μάνα του φεύγα δεν έκλαψε ποτέ διαπερνά το Σώμα.

Και δεν έχουν άδικο καθότι στο νησί κάθε βράδι το αίμα ρέει άφθονο. Τα Κέντρα Υγείας του νησιού είναι μετατρέπονται κάθε νύχτα σε Ναούς του Αίματος με ειδικές τελετουργικές σπονδές. Εδώ μεταφέρονται ότι απέμεινε από ανθρώπινα κορμιά που έχουν μαχαιρωθεί, έχουν φάει σφαίρες, άγριο ξύλο ή έχουν πέσει θύματα Τροχαίου. Χάρμα οφθαλμών.

Στα beach bars του νησιού το θέαμα των μαυροντυμένων φουσκωτών γίνεται ακόμη πιο γελοίο. Καθότι δίπλα στην γεμάτη βακτηρίδια και κάτουρο πισίνα κυκλοφορούν διάσπαρτοι φουσκωτοί που φορούν μαύρα κολλητά T-shirts, military παντελόνια και σκουλαρίκι ενδοσυννενόησης (αούα) στ΄αυτί.

Ανάμεσα στους φουσκωτούς υπάρχουν φυσικά και οι ανέμελοι πελάτες- κυρίως gay- που δεν φοράνε ούτε καν τσίγκινα σώβρακα αλλά ελάχιστο ύφασμα ώστε να επιδεικνύουν στα μαυροντυμένα γοριλάκια τα κάλλη τους.

Τα γοριλάκια τώρα αλλά και οι υπόλοιποι υπάλληλοι των επιχειρήσεων της Μυκόνου είναι πολύ τυχεροί εάν έχουν εξασφαλίσει παραμονή σε κανονικό δωμάτιο-κατάλυμα.

(Για ρεπό δεν το συζητάμε. Η λέξη ρεπό είναι απαγορευμένη στη Μύκονο.) 

Το λέμε αυτό καθώς τα τελευταία χρόνια ξεφυτρώνουν στη Μύκονο ένα μετά το άλλο τα containers που φιλοξενούν τους εργαζόμενους στο νησί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα containers που έχουν στηθεί στο Καλό Λιβάδι πίσω από το Nemo (εντελώς τυχαία η ονομασία παραπαίμπει στο Nammos).

Eκτός από τις κουκέτες διαθέτουν από ότι είδαμε και κλιματιστικά οπότε μπορούμε να μιλάμε για ιδανικές συνθήκες διαμονής. Στην προκειμένη περίπτωση είδαμε και ένα μεγάλο τύπου μοναστηριακό τραπέζι στο πίσω μέρος του μαγαζιού όπου οι εργαζόμενοι μπορούν να απολαμβάνουν από κοινού το φαγητό ή τον καφέ τους. Διαθέτουν και καρέκλες στις οποίες μπορούν να κάθονται. Ετσι ανάλογα με την βάρδια που έχουν βγαίνουν από τα πεντάστερα container σιδερωμένοι στη τρίχα, φρεσκοπλυμένοι ατσαλάκωτοι-ες και γεμάτοι-ες ενέργεια για να εξυπηρετήσουν τον οξυδερκή πελάτη που πληρώνει 60 ευρώ το σετ ξαπλώστρας-ομπρέλας.

Τα containers και τα υπόγεια δωμάτια είναι μάλλον η πιο αθώα εκδοχή του δαιμονισμένου κυνηγιού του χρήματος στο νησί. Σε άλλο σημείο της Μυκόνου ιδιοκτήτης ξενοδοχείου  τόλμησε να διαμαρτυρηθεί σε ιδιοκτήτη club  για την ένταση της μουσικής. Ακολούθησε ο εξής περιεκτικός διάλογος:

-Ξέρετε, η ένταση της μουσικής ενοχλεί τους πελάτες μου…Κάντε κάτι γι΄αυτό σας παρακαλώ…

-Εσείς ξέρετε πόσο αξίζετε;

Ο ξενοδόχος κοίταξε απορημένος τον συνομιλητή του

-Η αξία σας κύριε είναι μια σφαίρα. Σας συνιστώ να επιστρέψετε στο ξενοδοχείο σας… 

Ισως η πιο αθώα εκδοχή της Μυκόνου να βρίσκεται ακόμη σε παραλίες όπως η Φωκός και στα κατσικάκια που βόσκουν αμέριμνα στις όχθες του ποταμού στο Φράγμα του Μαού. Εδώ συναντήσαμε και μια γιαπωνέζικη παράγκα.  

Ενδιαφέρουσα αισθητική παρέμβαση στο νησί είναι το δίχως άλλο και το συγκρότημα της ΔΕΗ η οποία φημίζεται για την καθαριότητά της και το σεβασμό στο περιβάλλον.

Φυσικά τα τελευταία χρόνια την παράσταση στο νησί κλέβουν οι Γερμανοί ιδιοκτήτες του διάσημου beach bar Scorpios που βρίσκεται στην περιοχή της Παράγκας.

Με την βοήθεια του Μνημονίου και της Τρόικας δεν θα ήτο υπερβολή να πούμε πως η Καγκελαρία απέκτησε το δικό της Προξενείο στο νησί της Μυκόνου. Κάθε Κυριακή που ο Scorpios δίνει τα φημισμένα πάρτυ του ένα κομβόι αυτοκινήτων σχηματίζει μια ουρά 8-10 χιλιομέτρων καθώς όλο το νησί θέλει να βρεθεί εδώ. Ο Scorpios στην κυριολεξία λεηλατεί τη φήμη και τους πελάτες του Nammos, του Cavo Paradiso και του Principaute του Πανόρμου. Οι Γερμανοί επιχειρηματίες αποδεικνύουν εδώ το μεγαλείο της γερμανικής “τεχνολογίας” και την ικανότητα του λαού τους να κυριαρχεί σε διάφορους κάγκουρες όπως οι Ελληνες, οι Ιταλοί, οι Αραβες κλπ.

Πάντως όλο αυτό το σκηνικό της Μυκόνου στην οποία αν πετάξεις πέτρα θα χτυπήσεις Αραβα ή Αλβανό προοιωνίζει την Μεγάλη Περίοδο Παρακμής στην οποία έχει εισέλθει ήδη το νησί. Οι κροίσοι πουλάνε τις βίλες τους και το εγκαταλείπουν στους Αλβανούς με τις σαγιονάρες και τους Αραβες με τους ναργιλέδες. Καιρός είναι κάποια άλλα νησιά να εκμεταλλευθούν την παρακμή της αυτοκρατορίας του Νησιού των Ανέμων και να πάρουν τα σκήπτρα…

Ιόλη Πιερίδη

Κουρδιστό Πορτοκάλι