13.9.17

Μέχρι τελικού ψόφου...



Βιαστήκαμε χθες να καλωσορίσουμε την προσγείωση του Πρωθυπουργού και της κυβέρνησης στην πραγματικότητα. Αποδείχτηκε πως δεν αρκεί το πρόθυμο πνεύμα για συμβιβασμούς για να προκύψει η επιτυχία.




Το βασικό πρόβλημα με το "τσίρκο¨που παριστάνει την κυβέρνηση είναι πως τα μέλη του ένα προς ένα δεν μπορούν να μοιράσουν δυο γαϊδουριών άχυρα.
Την περίοδο που ξεκινούν την επικοινωνιακή αντεπίθεση επίδειξης φιλικού προφίλ προς τις ιδιωτικές επενδύσεις φεύγει από τη χώρα μια από τις μεγαλύτερες ξένες επενδύσεις, αυτή της εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική…



Η ιστορία με την εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου. Η κυβέρνηση όταν ήταν στην αντιπολίτευση είχε πολεμήσει την επένδυση. Στη συνέχεια όταν ανέλαβε τα ηνία της εξουσίας ανέκρουσε πρύμναν ή έκανε στροφή 180 μοιρών (και όχι 360...).
Φευ όμως απεδείχθη πως δεν αρκεί η προθυμία του οπορτουνιστικού πνεύματος όταν η "σαρξ” της αποτελεσματικής διαχείρισης είναι αδύναμος λόγω της νωθρότητας που επιφέρει η μακροπρόθεσμη δημοσιοϋπαλληλική αργομισθία...
Προσθέστε και τις ιδεολογικές αγκυλώσεις: "Στα τσακίδια η Eldorado" έγραφε σε κοινωνικά δίκτυα σύμβουλος του πρωθυπουργού χθες...
Όπως υποστηρίζει η εταιρεία: Παρά τις επανειλημμένες προσπάθειές της για εποικοδομητική συνεργασία με την ελληνική κυβέρνηση, το Υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος και άλλες κυβερνητικές υπηρεσίες, οι καθυστερήσεις στην έκδοση αδειών ρουτίνας για την κατασκευή και την ανάπτυξη των έργων Σκουριών και Ολυμπιάδας στη Χαλκιδική, Β. Ελλάδα, συνεχίζονται...
Oι καθυστερήσεις στην αδειοδότηση επηρέασαν αρνητικά τα χρονοδιαγράμματα και το κόστος των έργων της Eldorado και τελικά εμπόδισαν την ικανότητα της εταιρείας να προωθήσει αποτελεσματικά την ανάπτυξη και τη λειτουργία αυτών των μεταλλευτικών έργων...
Ο Υπουργός κ. Σταθάκης από την πλευρά του απάντησε πως δεν έχουν μάθει να εργάζονται σε ευρωπαϊκό περιβάλλον.... Ο μέσος Έλληνας που γνωρίζει πως δουλεύει η δημόσια διοίκηση μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Με τη Λερναία Ύδρα της κρατικής γραφειοκρατίας και της ανθούσας παρασιτικής οικονομίας των αλληλέγγυων, των ακτιβιστών, των περιβαλλοντιστών κλπ δεν μπόρεσαν να τα βγάλουν πέρα άλλοι πιο αποτελεσματικοί και επίμονοι διαχειριστές της εξουσίας. Θα τα βγάλουν οι χθεσινοί αλληλέγγυοι που σε μια νύχτα ντύθηκαν διαχειριστές και πνίγονται στη θέα μιας κουταλιάς νερού;
Περονόσπορος...
Έχουμε και λέμε λοιπόν: Η Καναδέζικη Εταιρεία εξόρυξης χρυσού της Χαλκιδικής τα μαζεύει και φεύγει... Η δεύτερη μεγάλη επένδυση του "Ελληνικού” βρίσκεται να έχει παγώσει κάπου μεταξύ δασαρχείων και αρχαιολόγων. Ποια επένδυση πάει καλά; Τα "φρουτάκια” ή αλλιώς και "κουλοχέρηδες” που μπορούμε πλέον να εξασκούμαστε σε κάθε γειτονιά. Τα λιμάνια και τα αεροδρόμια ξέφυγαν, αλλά αρκούν δυο "κούκοι” να φέρουν την Άνοιξη;
Η χώρα για να ισορροπήσει και να μην κοιτάει σύντομα τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία από πίσω, χρειάζεται σε μια πενταετία περί τα 100 δισ. επενδύσεις.
Πιστεύει κανείς εχέφρων πως είναι κάτι τέτοιο εφικτό, με αυτό το φορολογικό σύστημα, αυτήν τη δημόσια διοίκηση, αυτήν τη δικαιοσύνη, αυτό το πολιτικό προσωπικό, αυτό το δημοσιογραφικό προσωπικό και εν γένει με αυτήν την κοινωνία; Το να περιμένεις από την κυβέρνηση κάποιων περιθωριακών της παλαβής αριστεράς που για λόγους σκοπιμότητας υποδύονται τους σοσιαλδημοκράτες να κάνουν τη χώρα Ιρλανδία ή Σουηδία είναι σαν να περιμένεις από αναλφάβητο να συγγράψει την Ιλιάδα ή τη θεωρία της σχετικότητας. Δεν πιστεύω πως η ΝΔ μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα. Όχι γιατί το πλήθος των Τραγάκηδων υπερτερεί συντριπτικά, αλλά γιατί και η κοινωνία μας δεν θέλει να αλλάξει.
Συνεχίζουμε σαν τη γάτα να γλείφουμε τη λίμα για να συγκεντρώσουμε το αίμα που χάνουμε. Αλλά το αίμα που θα χάνουμε θα συνεχίσει να είναι περισσότερο από αυτό που παίρνουμε πίσω. Αυτό συνεχίζεται μέχρι ψόφου όπως αρέσκονται να λένε και τα τρολ του διαδικτύου στο πολιτικό λιντσάρισμα των αντιπάλων.
Το γράφουμε συχνά τα τελευταία χρόνια από αυτήν τη στήλη. Όποιος δεν μπορεί να απαντήσει στην εξίσωση πως 2,5-3 εκατ. του ιδιωτικού τομέα μπορούν να συντηρούν 3-4 εκατ. συνταξιούχους και αργόμισθους του δημοσίου, δεν έχει λύση για το ελληνικό πρόβλημα. Άρα, τη λύση θα τη δώσει η πραγματικότητα με την ωμότητα που τη διακρίνει.

Κώστας Στούπας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου