Παρουσιάζεται ένας
Αμερικανός Λοχαγός σε μια προκεχωρημένη βάση στα βουνά του Αφγανιστάν. Μετά από
καμιά εβδομάδα, άρχισε να έχει ορμές. Πάει λοιπόν στον Επιλοχία και του λέει
στο αυτί:
-Ρε λόχα, εδώ δεν πηδάτε;
-Πως δεν πηδάμε…
-Ρε λόχα, εδώ δεν πηδάτε;
-Πως δεν πηδάμε…
-Ποια; Αφού δεν έχω δει καμιά γυναίκα εκτός από κείνη τη γριά Αφγανή, που μας καθαρίζει τα κοτέτσια.
-Αυτήν πηδάμε…
-Μα αυτή είναι 100 χρονώ και μοιάζει και με μαϊμού… άσε δεν θέλω...
Περνάνε πέντε μήνες, και ο Λοχαγός τα έχει παίξει από την αγαμία. Έχει κιτρινίσει.
-Ξαναπάει λοιπόν στον Λοχία αποφασισμένος…
-Φέρε μου την γριά να την ξεσκίσω…
-Δεν γίνεται… πέθανε πριν από 10 μέρες.
-Και τώρα δεν πηδάτε;
-Πηδάμε…
-Ποια;
-Εκείνον τον Δεκανέα από την Αλαμπάμα…
-Άνδρα πηδάτε; Κι αυτός δεν ντρέπεται καθόλου; Ουστ από δω ρε ανώμαλοι… θα αντέξω. Θα τιμήσω το στεφάνι μου!
Περνάνε άλλοι τρεις μήνες και ο Λοχαγός είναι έτοιμος να χτυπήσει αναβολή. Δεν αντέχει άλλο χωρίς σεξ. Πάει λοιπόν και πάλι στον Λοχία και του λέει κρυφά στο αυτί:
-Το αποφάσισα. Φέρε μου τον Δεκανέα να του βγάλω τα μάτια… αλλά μην το μάθει κανείς γιατί είπαμε, είμαι παντρεμένος.
-Μην ανησυχείς κυρ Λοχαγέ, θα το ξέρουμε μόνο πέντε άτομα.
-Πέντε; Τρελός είσαι; Ποιοι πέντε;
-Εγώ, εσύ, ο δεκανέας, και οι δυο καταδρομείς που θα πρέπει να τον κρατάνε…
Μήτσος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου