12.10.17

Ωδή στον απτόητο Έλληνα…



Τάχθηκαν αναφανδόν και με αίσθημα αδιαπραγμάτευτης αξιοπρέπειας υπέρ διακεκριμένων ανορθολογισμών, συχνά εσκεμμένα, με θράσος και κυνισμό. Οι ίδιοι πάντα. Οι απτόητοι έλληνες ήρωες. Οι ίδιοι πάντα.




Τάχθηκαν αναφανδόν και με αίσθημα αδιαπραγμάτευτης αξιοπρέπειας υπέρ του ΟΧΙ στο εθνικά υπερήφανο δημοψήφισμα τον Ιούλιο του 2015. Κι ας απογοητεύθηκαν με το ΝΑΙ που επικράτησε μια εβδομάδα αργότερα. Δεν πτοήθηκαν όμως…



Τάχθηκαν αναφανδόν και με αίσθημα αλληλεγγύης –οι ίδιοι πάντα– υπέρ της υποχρέωσης της Ευρώπης να υποδεχθεί όλους τους κατατρεγμένους της υφηλίου που διέσχισαν την Ελλάδα εκείνο το έτος καθ’ οδόν προς τη Γη της Επαγγελίας – και συνεχίζουν να έρχονται. Κι ας ωρύονται κατά της απάνθρωπης απόφασης κρατών μελών της ΕΕ να θωρακίσουν τα σύνορά τους κι ας βράζουν κατά της ανερχόμενης άκρας Δεξιάς στην Ευρώπη. Δεν πτοήθηκαν ούτε τότε.
Τάχθηκαν αναφανδόν και με αίσθημα αδιαπραγμάτευτης αξιοπρέπειας –οι ίδιοι πάντα– υπέρ της αυτονόητης υποχρέωσης των δανειστών να μας παραγράψουν μεγάλο τμήμα του χρέους. Κι ας το ξέχασαν τελείως, τώρα που το θέμα δεν είναι καν στην ατζέντα. Παρέμειναν απτόητοι όμως!
Τάχθηκαν αναφανδόν και με αίσθημα αδιαπραγμάτευτης αξιοπρέπειας –οι ίδιοι πάντα– υπέρ της προστασίας του «κεραμιδιού πάνω από το κεφάλι του κοσμάκη»: Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη! Κι ας τρέχουν σήμερα οι πλειστηριασμοί με ταχύτητα πολυβόλου. Δεν πτοήθηκαν ούτε αυτή την φορά.
Τάχθηκαν αναφανδόν και με αίσθημα αδιαπραγμάτευτης αξιοπρέπειας –οι ίδιοι πάντα– υπέρ της εξάλειψης του ΕΝΦΙΑ που «είναι ένας φόρος άδικος και παράλογος, δεν διορθώνεται, καταργείται». Κι ας στήνονται τώρα στις ουρές, για να πληρώσουν τον ΕΝΦΙΑ. Αγέρωχοι και απτόητοι!
Τάχθηκαν αναφανδόν και με αίσθημα αλληλεγγύης –οι ίδιοι πάντα– υπέρ όλων των αντιευρωπαϊκών κομμάτων και αποσχιστικών κινημάτων στην ΕΕ. Κι ας βλέπουν ότι στο τέλος επικρατεί η λογική της ευρωπαϊκής ενοποίησης παρά τα πολλά εμπόδια. Απτόητοι εκ πεποιθήσεως που είναι, δεν κάμφθηκε το ηθικό τους ούτε σ’ αυτό το θέμα.
Στον απτόητο Έλληνα, λοιπόν, είναι αφιερωμένη τούτη η ωδή. Ας ελπίσουμε ότι θα τη μετατρέψει σε έμμετρο στίχο ο προβεβλημένος ποιητής Τάσος Κουράκης και θα τη μελοποιήσει ο γνωστός μουσικοσυνθέτης Διονύσης Τσακνής (ειδικά τώρα που θα έχει περισσότερο ελεύθερο χρόνο). Ο ηρωισμός του απτόητου Έλληνα που ο τράχηλός του ζυγόν δεν υπομένει και προπορεύεται της μίζερης και εκδικητικής Ευρώπης αξίζει να εξυμνηθεί και να μείνει στην ιστορία!  

Πλάμεν Τόντσεφ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου