Να τα πούμε τα
πράγματα καθαρά, γιατί κινδυνεύει να γίνει μεγάλη ζημιά άνευ λόγου… Το θέμα της
νομικής «αλλαγής φύλου» είναι μια παγίδα που έστησε ο Τσίπρας: στην
Αντιπολίτευση και ιδιαίτερα στη ΝΔ. Πρώτον, ως θέμα είναι από μηδαμινό και
ανύπαρκτο. Αφορά μόνο μια μικρή μειοψηφία της πολύ μικρής μειονότητας των
«διεμφυλικών». Στατιστικά τα άτομα που γεννιούνται «ερμαφρόδιτα», δηλαδή χωρίς
ξεκάθαρο φύλο από τις φύση τους, ή με ορμονικές λειτουργίες αναντίστοιχες με
την ανατομία τους, είναι 10 στο εκατομμύριο! Ή δέκα εκατομμυριοστά του πληθυσμού
(κατά μέσον όρο). Δηλαδή στην Ελλάδα 110 άτομα!
Και δεν συμφωνούν καν
μεταξύ τους, τι ακριβώς θέλουν. Ούτε οι υπόλοιποι της ομάδας τους συμφωνούν
μαζί τους γι’ αυτό που ζητάνε. Ούτε στο εξωτερικό πουθενά έχει γίνει αποδεκτή
μια τέτοια… fast track «αλλαγή φύλου» με απλή δήλωση – και μάλιστα ακόμα και
από ανηλίκους! Και δεν υπάρχει τέτοιο θέμα πουθενά, διότι όπως θα δούμε δεν
μπορεί να γίνει! Είναι ανύπαρκτο θέμα! Που κινδυνεύει να γεννήσει τεράστια
«δευτερογενή» προβλήματα! Και να κάνει πολύ μεγάλη ζημιά, γιατί δεν το
αντιμετώπισαν από την αρχή ως αυτό που είναι:
Ανύπαρκτο ως κοινωνικό
πρόβλημα! Ύπουλο και παγιδευτικό ως πολιτική πρόταση. Σύμπτωμα αγραμματοσύνης
της ελίτ και ψευτοπροοδευτικου «σουσουδισμού» των ταγών μας. Γελοίο και
αποκαρδιωτικό συνάμα…
Δεύτερον, δεν έχει
καμία σχέση με οποιαδήποτε «φιλελεύθερη ατζέντα»! Κι γι’ αυτό δεν το έχουν
αποδεχθεί φιλελεύθερα κόμματα πουθενά στον κόσμο…
Υπήρξε ένα στρεβλό
ψευδο-φιλελεύθερο ρεύμα που θεωρούσε πως η ευημερία μιας κοινωνίας «ταυτίζεται»
και μετριέται με την «ευημερία» (ή μάλλον με τη μιζέρια) του πιο αδύναμου
μέλους της. Το δόγμα αυτό, του John Rawls, κατακρίθηκε από παντού και ιδιαίτερα
από αληθινά φιλελεύθερους όπως η Ayn Rand. (Όσοι ενδιαφέρεστε γι’ αυτά, δείτε τη
σχετική βιβλιογραφία – είναι αληθινά συναρπαστική. Άντε γιατί σαν πολλά μας τα
πάνε κάποιοι που το παίζουν «ψαγμένοι» και απλώς πιθηκίζουν όποιον συρμό τους
σερβίρουν. Και στα πνευματική ζητήματα έχουμε καταντήσει φτηνιάρηδες
«μεταπράτες» της συμφοράς…).
Το δόγμα της ταύτισης
με την μιζέρια του «τελευταίου μέλους» οδηγεί κατευθείαν στον
«εξισωτισμό»-ισοπέδωση και στον λαϊκισμό: Όπου διάφοροι παριστάνοντας τις
«αναξοπαθούσες μειονότητες» ζητούν ουσιαστικά, όχι ισονομία, αλλά προνόμια και
προνομιακή μεταχείριση! Κι έτσι από μειονότητες μετατρέπονται σε οργανωμένες
«συντεχνίες»! Και οδηγούν σε αληθινό τσουνάμι από λαϊκίστικα αιτήματα και
απίστευτες στρεβλώσεις.
Οι φιλελεύθεροι
οφείλουν να διευκρινίζουν πως όλες οι μειονότητες δεν έχουν αναγκαστικά δίκιο
μόνο και μόνο γιατί είναι μειονότητες! Και κυρίως, πως το δημόσιο συμφέρον δεν
είναι το «άθροισμα» των συντεχνιακών συμφερόντων διαφόρων «μειονοτήτων» ή καλά
οργανωμένων συντεχνιών ή πραγματικών μειονοτήτων που οργανώθηκαν σε
«συντεχνίες» και απέσπασαν προνόμια σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος.
Οι φιλελεύθεροι έχουν
τα μάτια τους ανοικτά να εξασφαλίζουν ευκαιρίες για όλους! Όχι «προνόμια» για
μερικούς... Και ισονομία για όλους! Όχι προνομιακή μεταχείριση για κάποιους
αδιαφορώντας για το γενικό δημόσιο συμφέρον.
Τρίτον, ειδικά οι
φιλελεύθεροι οφείλουν να αντιμετωπίζουν τα κοινωνικά προβλήματα και από την
σκοπιά της Ελευθερίας. Αλλιώς, τι διάολο φιλελεύθεροι είναι; Και η Ελευθερία
αφορά τη «βούληση» του ατόμου. Αφορά και τη «συμπεριφορά» του. Και τη «σχέση»
του με άλλα άτομα-«πρόσωπα». Αλλά σίγουρα δεν αφορά τη φύση του! Τη φύση δεν
την επιλέγουμε. Γεννιόμαστε με αυτήν... Η ανθρώπινη Ελευθερία είναι ελευθερία
επιλογών!
--Ελευθερία συνειδητής
βούλησης,
--Ελευθερία
συμπεριφοράς μέσα σε κανόνες, και
--Ελευθερία μέσα στις
σχέσεις με τους άλλους.
Όχι ελευθερία να…
αλλάξουμε την DNAική μας υπόσταση και τη φύση μας. Αυτό το τελευταίο δεν είναι
«ελευθερία του ανθρώπου» είναι μάλλον «ελευθερία» του… Φρανκεστάϊν! Η φύση του
φύλου μας δεν είναι τα γεννητικά μας όργανα, οι ορμονικές μας λειτουργίες και
οι ζεύξεις των χρωμοσωμάτων στο DNA μας.
Είναι τα «πρότυπα» που
δημιουργούμε μέσα στις σχέσεις μας. Κι αυτά τα πρότυπα δίνουν μορφή, δίνουν
υπόσταση, δίνουν δυναμική στην Ελευθερία μας. Αλλά και την οριοθετούν…
Ιδιαίτερα οι φιλελεύθεροι
θυμίζουν συνεχώς τα πρότυπα στις ανθρώπινες σχέσεις. Γιατί χωρίς πρότυπα, οι
άνθρωποι αποκτηνώνονται και οι κοινωνίες… ζουγκλοποιούνται! Εδώ ξεχάσαμε τα
πρότυπα, ξεχάσαμε τα πάντα, και νομίζουμε ότι θα αλλάξουμε φύλο με μια… δήλωση
(και το απαραίτητο χαρτόσημο).
Τέταρτον, όταν υπάρχει
ένα τέτοιο αίτημα, ειδικά οι φιλελεύθεροι (που υποτίθεται δεν είναι λαϊκιστές
να κυνηγάνε «ψηφαλάκια» δεξιά-αριστερά), οφείλουν να εξετάζουν πρώτον αν είναι
εφαρμόσιμο, δεύτερον αν δημιουργεί στρεβλώσεις και τρίτον, αν δημιουργεί
περιθώρια για καταστρατηγήσεις.
Στην προκειμένη
περίπτωση, αυτό που συζητείται στη Βουλή, πρώτον είναι ανέφικτο. Το φύλο με το
οποίο γεννήθηκε το άτομο πρέπει να διατηρείται στα αρχεία του κράτους - για την
προστασία του ίδιου πριν απ’ όλα.
Αλλιώς, κινδυνεύει να
χάσει κληρονομικά δικαιώματα. (Ο πατέρας του άφησε κληρονομιά στο γιο του
Βαγγέλη, που τώρα έγινε Τερέζα! Πρέπει να υπάρχει κάποιος μηχανισμός που να
πιστοποιεί απλά πως η Τερέζα είναι ο πρώην Βαγγέλης).
Κινδυνεύει να χάσει
και ασφαλιστικά δικαιώματα. (Μπορεί να δούλευε χρόνια ως Βαγγέλης, να κατέβαλε
εισφορές ως Βαγγέλης, κάποια στιγμή να άλλαξε σε Τερέζα, αλλά όταν πάει να
πάρει σύνταξη - ως Τερέζα πλέον- να έχουν εξαφανιστεί οι εισφορές του Βαγγέλη!
Πρέπει λοιπόν, αρχειακά να είναι κατατεθειμένος και ως Βαγγέλης). Μπορεί να
νιώθει Τερέζα, να ντύνεται ως Τερέζα, να φέρεται ως Τερέζα, αλλά η Πολιτεία για
το δικό του το καλό οφείλει να γνωρίζει ότι υπήρξε κάποτε Βαγγέλης και να τον
έχει καταχωρημένο και ως Βαγγέλη. Η βούλησή του είναι απολύτως Ελεύθερη. Οι
σχέσεις του, το ίδιο. Αλλά το κράτος οφείλει να τον έχει καταχωρημένο ως αυτό
που ήταν εξαρχής.
Ύστερα υπάρχουν και οι
δυνητικές καταστρατηγήσεις – που πάντα πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν όταν
νομοθετείται μια ρύθμιση. Ειδικά από φιλελεύθερους που υποτίθεται δεν ψάχνουν
για «πελατάκια» και δεν κάνουν «πελατειακά ρουσφέτια». Αλλά λαμβάνουν υπ’ όψιν
και το δημόσιο συμφέρον. Άρα έχουν τα μάτια τους ανοικτά σε δυνητικές
καταστρατηγήσεις…
--Για παράδειγμα,
κάποιοι αγόρια μπορεί στα 15 τους, να δηλώνουν κορίτσια για να αποφύγουν το
στρατό. (Και κάποιες μαμάδες να συμφωνήσουν, γιατί πίσω από κάθε μαμόθρεφτο
υπάρχει πάντα μια υπερπροστατευτική μαμά – συνήθως κι ένας αδιάφορος μπαμπάς). Αν
αυτό γίνεται έτσι απλά και δεν υπάρχουν επιπτώσεις, γιατί όχι; Κι όταν περάσει
η στρατεύσιμη ηλικία ξαναδηλώνουν…άντρες!
--Κάποιοι μεσήλικες με
μικρά παιδιά μπορούν να δηλώνουν γυναίκες για να πάρουν πρόωρη συνταξιοδότηση
ως «μητέρες ανηλίκων»!
--Ή για να πάρουν
επιδότηση «γυναικείας επιχειρηματικότητας»...
--Ή κάποιοι ομόφυλα
ζευγάρια που δεν μπορούν νομίμως να υιοθετήσουν παιδί - θα μπορεί όμως πλέον ο
ένας τους να δηλώνει «γυναίκα», να ξεπερνούν το νομικό εμπόδιο, να υιοθετούν
παιδί κι ύστερα να το «γυρίζει» ξανά…
Κι αυτό καταστρατήγηση
είναι γιατί η τεκνοθεσία προϋποθέτει γονεϊκά πρότυπα και των δύο φύλων. Αλλιώς
το παιδί μεγαλώνει μέσα σε ένα «κενό προτύπων».
* Όλες αυτές οι
δυνητικές καταστρατηγήσεις ΔΕΝ αντιμετωπίζονται με απαγόρευση αλλαγής φύλου
πάνω από μια φορά!
Αυτό κι αν είναι
έγκλημα! Ανυπόφορο για όλους, πολύ περισσότερο για φιλελεύθερους! Αφαιρούν από
το άτομο τη δυνατότητα «δεύτερης επιλογής». Τα εγκλωβίζουν υποχρεωτικά σε μια
αρχική επιλογή, για την οποία αργότερα μπορεί να μετανιώσουν. Είναι απάνθρωπα
ανελεύθερο μέτρο. Κι όταν πρόκειται για… ανήλικα 15αρικα είναι τερατώδες! Ένας
πιτσιρικάς μπορεί να αποφασίσει τα πιο τρελά πράγματα πάνω στην εφηβεία του:
Για πλάκα, για να τραβήξει την προσοχή των γύρω του, για να ξεπεράσει κάποιο
πρόβλημά του, για να «τη σπάσει» στους γονείς του… Κι αύριο μεθαύριο να
μετανιώσει και να μη μπορεί να το διορθώσει. Είναι αληθινά εκτρωματικό.
Η συναίνεση των γονιών
δεν είναι επαρκής «δικλείδα ασφαλείας». Ούτε η ιατρική γνωμάτευση. Οι πιέσεις
που μπορούν να ασκηθούν μέσα στην οικογένεια, απλώς θα δημιουργήσουν μια ακόμα
εστία μεγάλων τριβών και οικογενειακών δραμάτων. Κι αν είναι χωρισμένοι οι
γονείς γεννιούνται και πρόσθετα προβλήματα. Όσον αφορά την ιατρική γνωμάτευση,
εδώ «ανοιχτομάτηδες» στο παρελθόν «αγόραζαν»… ιατρικά πιστοποιητικά τυφλότητας
κατά χιλιάδες. Τι συζητάμε; Το νομοσχέδιο αυτό ΔΕΝ φτιάχνεται. Είναι
εκτρωματικό…
Οι 110 «ερμαφρόδιτοι»
που στατιστικά μπορεί να υπάρχουν στην Ελλάδα μπορούν να αντιμετωπιστούν με
πάση διακριτικότητα και ανθρωπιά. Ειδικά αυτοί όμως! Εφ’ όσον ιατρικά – δηλαδή
κλινικά και εργαστηριακά – είναι πλήρως αποδεδειγμένη η «περίπτωσή» τους. Κι
ούτε χρειάζεται να… «εγχειρίζονται» για να αλλάξουν ταυτότητα. Αυτό είναι
αποκρουστικό. Η πλήρης ιατρική διάγνωση αρκεί. Το όνομά τους μπορεί να αλλάξει
και το αρχικό τους όνομα θα αρχειοθετείται για να εξασφαλιστούν οι ίδιοι και τα
δικαιώματά τους.
Αλλά εδώ ΔΕΝ συζητάμε
αυτό: Εδώ μιλάμε για την περίπτωση όπου όποιος θέλει μπορεί να αλλάζει
ταυτότητα με «συνοπτικές διαδικασίες»! Αυτό δεν αφορά αποκατάσταση ενός «λάθους
της φύσης». Εδώ μιλάμε για ένα απίστευτο μπέρδεμα της ανθρώπινης βούλησης που
πρέπει να είναι σεβαστή και ελεύθερη και της ανθρώπινης φύσης που δεν την
επιλέγουμε.
Εδώ δεν μιλάμε γι’
αυτό που «θέλουμε». Μιλάμε γι’ αυτό που Είμαστε… Δεν μιλάμε για τη «θέληση του
προσώπου». Μιλάμε για την ίδια την «Υπόσταση του υποκειμένου». Κι όποιος αυτά
τα μπερδεύει στο μυαλό του, δεν είναι φιλελεύθερος… Ανυπόφορα μπερδεμένος και
ιδεοληπτικός είναι…
Και δεν είναι καν θέμα
φιλελεύθερων ιδεών. Ακόμα και οι μη φιλελεύθεροι τα καταλαβαίνουν αυτά, φτάνει
να έχουν μια στοιχειώδη κοινωνική πείρα και απλή λογική. Την πιο καθαρή και
σωστή παρέμβαση στο ζήτημα την έκανε μέχρι στιγμής… το ΚΚΕ!
Ήμαρτον Θεέ μου,
συγχώρεσέ με, του έχω σύρει του ΚΚΕ τα εξ αμάξης κατά καιρούς, «δεινόσαυρο» του
πολιτικού σκηνικού το θεωρώ, «ιδεολογικό απολίθωμα» του βαθέως (και αμαρτωλού)
παρελθόντος, άκρως αντιπαθές για τη λατρεία του στα σταλινικά εγκλήματα και
εμμονικό στις «αντικαπιταλιστικές» του αγκυλώσεις! Αλλά αυτή τη φορά είπαν την
αλήθεια, την είπαν ολόκληρη, την είπαν θαρραλέα και είχαν και δίκιο 100%. Δεν
υπάρχει «κοινωνικό φύλο», Ηλίθιοι! Οι Κομμουνιστές, τουλάχιστον έχουν διαβάσει
ένα κλασικό έργο του Φρήντριχ Έγκελς (στενού συνεργάτη του Καρόλου Μάρξ): Η Καταγωγή της Οικογένειας, της Ατομικής
Ιδιοκτησίας του και του Κράτους. Στο έργο αυτό διαχωρίζεται πλήρως η θεωρία
τους για την Φύση (Διαλεκτικός Υλισμός) από τη θεωρία τους για την εξέλιξη των
Κοινωνιών (Ιστορικός Υλισμός). Το έργο αυτό, για την εποχή του ήταν
εμβληματικό, σήμερα είναι από πολλές απόψεις εντελώς ξεπερασμένο, αλλά κάνει
τουλάχιστον την βαθιά εννοιολογική διάκριση – που παραμένει σωστή: Από εδώ
είναι η Φύση και η εξέλιξή της - από εκεί η Ιστορία των ανθρωπίνων Κοινωνιών.
Μη τα μπερδεύουμε…
Η διάκριση αυτή (προ)
υπάρχει βέβαια και στον Αριστοτέλη (Ηθικά Νικομάχεια, «Φυσικά» και «μετά τα
Φυσικά»). Όπως υπάρχει και σε όλους σχεδόν του Ευρωπαίους διαφωτιστές (που
υπήρξαν κατά βάσιν Αριστοτελικοί). Και στον Κάντ και στον Ντιντερό και στον
Ρουσώ και στον Κοντορσέ… Αλλά οι Κομμουνιστές, τουλάχιστον, έχουν διαβάσει το
μάθημά τους. Κι έτσι το αρτηριοσκληρωτικό ΚΚΕ ήταν το ΜΟΝΟ μέχρι στιγμής που
μίλησε σωστά.
Οι υπόλοιποι; Η ΝΔ
παρά την αμηχανία που έδειξε, έχει ακόμα μια μοναδική ευκαιρία: Να βγει και να
καταγγείλει το έκτρωμα. Όχι να το «διορθώσει». Να το… ανασκολοπίσει! Όχι να
προτείνει κάτι «ριζικά αναμορφωμένο». Να το καταψηφίσει… μετά πολλών επαίνων!
Επιδεικτικά και συμβολικά! Και να εξηγήσει ότι άλλο πράγμα η πρόνοια για τους
ελάχιστους συνανθρώπους που η φύση έκανε λάθος (και πρέπει να τους
αντιμετωπίσουμε με στοργή) και εντελώς διαφορετικό να αλλάζει κανείς το φύλο
του κατά βούλησιν - με απλή δήλωση - και η Πολιτεία να σπεύδει να το
αναγνωρίζει.
Στη Βουλή η ΝΔ δεν
πρέπει να «λουφάρει»! Αλλά να κλέψει την παράσταση. Δεν πρέπει να «συρθεί».
Πρέπει να πρωτοστατήσει κι όρθια να δώσει μάχη.
Τη μάχη των
φιλελεύθερων ιδανικών που είναι πραγματικά και διαχρονικά ιδανικά Ελευθερίας,
όχι ανόητες μοντερνιές, όχι μεταμοντέρνος σουσουδισμός ακατανόητος στους
πολλούς και αηδιαστικός στους περισσότερους. Αν το κάνει – και το κάνει σωστά –
θα δημιουργήσει αληθινό κύμα ανακούφισης μέσα στην κοινωνία που έχει φρικάρει.
Και την άλλη μέρα τα ποσοστά της θα εκτοξευθούν!
(Γιατί πρόβλημα έχει
αρχίσει να έχει και ο ΣΥΡΙΖΑ -ενώ η υπόλοιπη αντιπολίτευση απλώς αυτοκτονεί).
Θανάσης Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου