Στον υπαρκτό σουρεαλισμό…

Ενας κορυφαίος φιλόσοφος, άγνωστος δυστυχώς εν πολλοίς στην Ελλάδα, ο Πολωνός Λέζεκ Κολακόφσκι, που είχε βιώσει την υπαρκτή τραγωδία, είχε γράψει ότι «η Αριστερά παράγει ουτοπίες ακριβώς όπως το πάγκρεας απελευθερώνει ινσουλίνη, δυνάμει ενός εσωτερικού νόμου».

«Η Αριστερά», σημείωνε, «αν επιτύγχανε, θα μετέπιπτε τότε στο αντίθετό της - στη Δεξιά. Αλλά τότε, επίσης, η ουτοπία θα έπαυε να είναι μια ουτοπία και θα μετατρεπόταν σε ένα σύνθημα απολογητικό κάθε τρέχουσας πρακτικής»...

Κάτι σας θυμίζουν φαντάζομαι όλα αυτά. Μπορεί βέβαια να μη συμβαίνουν σε χώρα του υπαρκτού σοσιαλισμού, αλλά σε χώρα του υπαρκτού σουρεαλισμού. Γιατί ακόμα και με όσες αμαρτίες κουβαλά η Αριστερά, είναι δύσκολο να κατατάξεις τον ΣΥΡΙΖΑ και τον αρχηγό του στις  παραδόσεις της, παρά την καταγωγή τους. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε κυρίως με κάποιες ιδεολογικές αγκυλώσεις που οδήγησαν αρχικά στις υποτιθέμενες αυταπάτες και μετά στις  διαρκείς κωλοτούμπες. Εχουμε μόνο έναν άκρατο εθνολαϊκισμό - που οδήγησε και στο αγκάλιασμα του Καμμένου - και ένα πάθος για τη διατήρηση στην εξουσία με κάθε μέσο, με κάθε τρόπο.

Γι' αυτό και σήμερα δεν έχουν κανέναν πολιτικό ή ηθικό ενδοιασμό να υποστηρίζουν τα ακριβώς αντίθετα όσων υπόσχονταν και όσων διακήρυσσαν. Από το εμπόριο όπλων σε εμπόλεμες ζώνες και τη σύγκρουση με τον υποτιθέμενο διαρκή πασιφισμό της Αριστεράς, μέχρι το «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» και τις σημερινές δικαιολογίες ότι οι πλειστηριασμοί συμβάλλουν στην ανάπτυξη της χώρας. Από το «δεν πληρώνω» μέχρι την καθημερινή βιομηχανία κατασχέσεων σε χιλιάδες πολίτες, από την πώληση ΔΕΚΟ που αποτελούσαν υποτίθεται τα ασημικά της χώρας και πάει λέγοντας…

Για να θυμηθούμε έναν άλλον κορυφαίο στοχαστή, τον Χέλντερλιν, «αυτό που πάντα μετατρέπει ένα κράτος σε επίγεια κόλαση είναι η προσπάθεια ορισμένων να το μετασχηματίσουν σε παράδεισο». Φυσικά με τη γνωστή λαϊκίστικη ρητορεία που κυριαρχεί στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν ότι είναι πολύ εύκολο να μεταθέτουν τις ευθύνες τους στο επάρατο παλιό πολιτικό σύστημα, που είναι το μόνιμό τους άλλοθι για όλες τις αμαρτίες τους. Η κόλαση είναι μονίμως οι άλλοι, για τον κ. Τσίπρα, για να θυμηθούμε έναν ακόμα φιλόσοφο.

Μόνο που πρέπει σιγά-σιγά να αρχίσουν να αντιλαμβάνονται ότι οι πιστοί για τον παράδεισο που υπόσχονται, όλο και λιγοστεύουν.

Σήφης Πολυμίλης

Το Βήμα