O Superman...

Laurie Anderson

Αλέξης γιοκ…

Η ιστορία του Αλέξη Τσίπρα και της κυβέρνησής του θα γραφτεί με χρυσά γράμματα. Όχι γιατί έχει κάνει επιτεύγματα, αλλά για ακριβώς το αντίθετο, γιατί θα πρέπει να γνωρίζουν οι μελλοντικές γενιές ότι αποδείχθηκε το μεγαλύτερο κορόιδο στην σύγχρονη παγκόσμια ιστορία.

Υπέκυψε στις απαιτήσεις των δανειστών όποτε του ζητήθηκε, υπέγραψε μέχρι και τα… χαρτιά υγείας στο Χίλτον, έφερε δύο μνημόνια και μάλιστα το δεύτερο χωρίς λεφτά. Και όλα αυτά για ποιο λόγο; Για να ανακηρυχθεί το καλύτερο παιδί της τρόικας και να ζητήσει μετά μείωση του χρέους…

128 δισεκατομμύρια φέσια!

Ρώτησαν χθες τον Τσίπρα, αν θα φορέσει γραβάτα στο επόμενο Eurogroup…

Και τους απάντησε με πηγαίο χιούμορ: --Το θέμα δεν είναι να φορέσω γραβάτα εγώ, αλλά να μην μου φορέσουν… φέσι εκείνοι! Κι εκεί που λέγαμε, ότι τουλάχιστον απέκτησε κάποια αίσθηση πραγματικότητας, έσπευσε να συμπληρώσει: --Όπως φέσι φόραγαν άλλοι όταν έφευγαν από τις Βρυξέλλες!

Αυτός ο άνθρωπος έχει το ψέμα στο αίμα του… Το ψέμα και τη μισαλλοδοξία!

Όσο κι αν τα έχει κάνει μαντάρα, όσο κι αν είναι στριμωγμένος, βρίσκει πάντα να πει κάτι απολύτως ψευδές σε βάρος των αντιπάλων του. Με αυτό το… «πράγμα» θέλουν να δείξουμε «συναίνεση»! Δεν σφάξανε!

Στο μυαλό του Νίκου Καρανίκα…

Στα χρόνια της μεταπολίτευσης αναπτύχθηκε ένα είδος αριστερής γραφής η οποία, σε αντίθεση με τη Γραμμική Β που αποκρυπτογράφησε ο Μάικλ Βέντρις, ουδείς ενδιαφέρθηκε μέχρι στιγμής να αποκρυπτογραφήσει. Εύχομαι και ελπίζω ότι οι αιώνες του μέλλοντος, αν υπάρξουν, θα αναλάβουν το άχαρο τούτο έργο.

Προς το παρόν αρκούμαι να παραθέσω ορισμένα συμπεράσματα, αμιγώς εμπειρικά τα οποία επ’ ουδενί διεκδικούν επιστημονικές περγαμηνές. Τη γραφή αυτή λέγεται πως την εισήγαγαν στην ελληνική ορισμένα φύλα που είχαν μετοικίσει εις Παρισίους κατά τη διάρκεια της επαράτου και επέστρεψαν οίκαδε άμα τη καταρρεύσει της. Εκεί, εκτός από τις επαναστατικές εργασίες στις οποίες διέπρεψαν, βρήκαν και τον χρόνο να διαφωτισθούν. Διάβασαν Αλτουσέρ, σημειολογία, γαλουχήθηκαν στα μυστικά της εβδόμης τέχνης από τα «Τετράδια του Κινηματογράφου» και οι πιο προχωρημένοι βυθίστηκαν στον Λακάν και κατόπιν στον Ντεριντά…

Τα διόδια είναι … ανάπτυξη!

Από όλες εκείνες τις μεγαλόστομες παπαριές που εκτόξευε κάποτε ο Αλέξης, πείθοντας εκατομμύρια ανεγκέφαλους συνέλληνες να τον εμπιστευτούν για να τους (μας) σώσει, εκείνη με την οποία γελούσα περισσότερο ήταν η δέσμευσή του να καταργήσει τα διόδια!

Τότε τα γκρέμιζε, τώρα τα εγκαινιάζει!

Και τους φόρους θα καταργούσε, αλλά όταν με το καλημέρα έβαλε υπουργό αρμόδια για την είσπραξη δημοσίων εσόδων την άλλοτε αρχιέρεια του ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, ακόμη και οι πιο φανατικοί συριζοφύλακες κατάλαβαν ότι τους δουλεύει. Ναι, αλλά όπως μου ’λεγε ο φίλος μου ο Μήτσος (πρώην πασόκος νυν συριζαίος) που έφαγε 24ωρα αγωνιζόμενος στα διόδια των Μαλγάρων για  να διαδηλώνει ενάντια στα αντιλαϊκά οδικά χαράτσια του ΓΑΠ και των σαμαροβενιζέλων,  «ο Αλέξης είναι λίρα 100… αυτό που είπε θα το κάνει… θα δεις ρε προσκυνημένε»….

Η ιστορία επαναλαμβάνεται…

Και εκεί που τους ακούγαμε να πανηγυρίζουν για την επιτυχημένη διαπραγμάτευση και τα κέρδη των αντίμετρων που αποκόμισαν, άρχισαν μόνοι τους να… γυρνούν την πλάκα.

Πρώτος ξεκίνησε τον… ανάποδο χορό ο διευθυντής της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Ζαχαριάδης, που παραδέχτηκε ζωντανά σε τηλεοπτική εκπομπή τη μαύρη αλήθεια, ότι δηλαδή οι δανειστές τούς υπαγορεύουν τα νομοσχέδια που φέρνουν στη Βουλή (Σύμφωνα με αυτήν την εκδοχή, οι καθυστερήσεις που παρατηρούνται στη συνέχεια οφείλονται στη… μετάφραση, καθώς οι δικοί μας -ως ξύπνιοι- κόβουν κάποια λέξη που αλλοιώνει το νόημα, αλλά οι “κουτόφραγκοι” τους τσακώνουν και αρχίζει το πανηγύρι)…

Η μαύρη αριστερά…

Τον Μητσοτάκη τον είχα κοροϊδέψει πολλές φορές και τις περισσότερες από αυτές με μάλλον χοντρό τρόπο που είχε να κάνει με την ηλικία και τη σχέση του με τον θάνατο. Και πολύ καλά έκανα. Την ημέρα που πέθανε δεν είχα καμία διάθεση να τον κοροϊδέψω. 

Τον Λουκά τον Παπαδήμο και την κυβέρνηση του την είχα επίσης κοροϊδέψει (όχι όσο θα ήθελα μιας και κράτησε λίγο). Και πολύ καλά έκανα. Την ημέρα που έσκασε βόμβα στα χέρια του δεν είχα καμία διάθεση να τον κοροϊδέψω. Και μου φάνηκε πολύ περίεργο που κάποιοι συμπολίτες μου βρήκαν την όρεξη να γελάσουν με ένα θύμα απόπειρας δολοφονίας και έναν νεκρό λίγων ωρών...