Wait For Her...

Roger Waters

Η "μπαρουτοκαπνισμένη" κ. Ρένα Δούρου…

Απ' όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που παρήλασαν από τις τηλεοράσεις, σχολιάζοντας την τραγωδία που έπληξε την Ανατολική Αττική, συγκρατώ τη Ρένα Δούρου. Νομίζω, συνοψίζει με τον καλύτερο τρόπο το δόγμα ΣΥΡΙΖΑ για τη "διαχείριση κρίσεων". Όπου η διαχείριση κρίσεων δεν είναι τίποτα άλλο παρά η "διαχείριση των εντυπώσεων"...

Εξηγούμαι: Η Περιφερειάρχης εμφανίστηκε ενώπιον των Ελλήνων με ένα μίνι τηλεοπτικό διάγγελμα και με καθυστέρηση σχεδόν 48 ωρών, αφού δηλαδή είχε δημιουργηθεί στο διαδίκτυο ολόκληρο κίνημα για τον "εξαφανισμένο πρωθυπουργό" που συνέχιζε απτόητος τις διακοπές του και που δήθεν συντόνιζε τις προσπάθειες κατάσβεσης, σε τηλεφωνική επικοινωνία με τους αόρατους υπουργούς. Η καθυστέρηση δεν είναι τυχαία. Είναι σύμπτωμα του καθεστωτισμού και της αλαζονείας που δημιουργεί η εξουσία...

Στη χώρα τού «ρε φίλε»…

Πλησιάζω τον σερβιτόρο, ένα νέο, καλοντυμένο και όμορφο αγόρι, και τον ρωτάω: «Αυτό το τραπέζι είναι κενό;». «Πρώτα λέμε καλησπέρα και μετά τα υπόλοιπα» απαντά. Θα μπορούσα, είναι η αλήθεια, κι εγώ να την έχω πει την καλησπέρα, αλλά κάτι ο κόσμος, κάτι η φασαρία, κάτι ο φόβος μη μείνουμε νηστικοί... Ακόμη και αν στα μάτια του φάνηκα αγενής, ο αντίδρασή του ήταν εξίσου, για να μην πω περισσότερο, γαϊδουρινή.

Κάθισα εκνευρισμένος, με τη διάθεση να του βάλω τρικλοποδιά έτσι όπως περνούσε μπροστά μου βιαστικός, με δίσκους γεμάτους φαγητά. Οταν πλησίασε να πάρει παραγγελία έγινε πιο ευγενικός, η αρχική εντύπωση άρχισε να αλλάζει. Δεν ήταν ένα παιδί αγενές όπως μου είχε φανεί, ήταν πιθανώς ένα παιδί που κανένας δεν είχε καθίσει να του μάθει πώς γίνεται σωστά αυτή η δουλειά…

 

Πόσους τουρίστες χωράει η Ελλάδα;

Συχνά στη σύγχρονη εποχή ακούμε τον όρο βιώσιμη ανάπτυξη. Ακούγεται πολύ ωραίο, αλλά τι σημαίνει; Σημαίνει επενδύσεις που δεν καταστρέφουν τη φύση, που αναδεικνύουν και αξιοποιούν το περιβάλλον και που δεν υπονομεύονται από τις συνέπειες που μπορεί να προκαλούν στον χώρο τους, αλλά και στις συγγενείς περιοχές. Σημαίνει ανάπτυξη σε κλάδους που έχουν μέλλον.

Τι κάναμε όλα αυτά τα χρόνια; Πως χειρίστηκαν το θέμα οι εναλλασσόμενες κυβερνήσεις; Ποιο σχέδιο είχαν και πως το υλοποίησαν;  Ο άναρχος, χωρίς κανόνες, κατασκευαστικός τυφώνας, που δεν άφησε χώρους πρασίνου και αναπνοής στις πόλεις μας, επεκτάθηκε και στις ωραιότερες περιοχές πρασίνου και παραλιών. Έκτιζαν, έκτιζαν και δεν υπολόγιζαν τίποτα απολύτως. Οι βιολογικοί καθαρισμοί, υποδομές οδοποιίας, χώροι παρκαρίσματος, υπηρεσίες υγείας, κόστιζαν και ήταν υπόθεση της Πολιτείας που αγρόν αγόραζε...