Πλην ενός… κ. Παρασκευόπουλε…
Εκείνη την ημέρα είχα καταφθάσει στα δικαστήρια
με μια τεράστια απορία μέσα μου. «Ποιος διάολο είναι αυτός, για τον οποίον με
είχαν καλέσει ως μάρτυρα;». Και συγχρόνως μια βεβαιότητα, ότι κάποιο λάθος είχε
γίνει. Προφανώς στα δικαστήρια είχαν καταφθάσει και άλλοι με την ίδια απορία
και βεβαιότητα. Πόσοι ήταν οι άλλοι; Μια αίθουσα «κόσμος» πλην ενός.
Περιμένοντας τη σειρά μας, πιάσαμε κουβέντα ο
ένας με τον άλλον. Πλην ενός. Που καθόταν αμίλητος στο πιο ακριανό κάθισμα. Δεν
αργήσαμε να βρούμε το κοινό μας σημείο. Ολοι ήμασταν θύματα μιας αδίστακτης
συμμορίας κακοποιών που τρύπωναν στα σπίτια νύχτα και ενώ οι ένοικοι κοιμόντουσαν
τον ύπνο του δικαίου, οι μάγκες ενεργούσαν τον ξύπνιο του αδίκου…
Μαδούρο: Φάτε τα κουνελάκια σας … μην τα λυπάστε!
Ή αλλιώς: Kουνελάκια
στιφάδο…
Εδώ και κάμποσα
χρόνια, από τη στιγμή που η Βενεζουέλα αποφάσισε να ζήσει κι αυτή το
«σοσιαλιστικό» όραμα, η άλλοτε πάμπλουτη αυτή πετρελαιοπαραγωγός χώρα μπήκε σε
απότομη καθοδική περιδίνηση. Άσχετα αν ακόμη και σήμερα αποτελεί χώρα πρότυπο
για τα τσακάλια του Σύριζα, μόνο που πλέον δεν το κάνουν και πολύ θέμα γιατί
όπως και να το κάνουμε οι Βενεζολάνοι πεινάνε. Έτσι απλά.
Μιλάμε για μια χώρα
που ζει στην ένδεια, όπου ένα ρολό χαρτιού υγείας κοστίζει σχεδόν ένα
μηνιάτικο, ένα κουτί προφυλακτικά αγγίζει τα $700, κ.ο.κ. Μάλιστα, η δυστυχία
είναι τέτοια, που πολλοί πολίτες άρχισαν όχι μόνο να τρώνε τα κατοικίδιά τους,
αλλά και τα «άγρια» ζώα των ζωολογικών κήπων. Ακόμη και τα φλαμίνγκο! Και ίσως
αυτή να είναι μια «ανθρωπιστική» λύση, αφού ούτως ή άλλως οι αρμόδιοι δεν έχουν
χρήματα για να τα ταΐσουν...
Η ουρά της καμήλας…
Μετά από το
"σκίσιμο των μνημονίων με ένα άρθρο, έναν νόμο", το "κούρεμα του
χρέους", τις "επενδύσεις, που θα είναι περισσότερες από όσες
αντέχουμε", το νέο αφήγημα – διάβαζε, "παραμύθι"– είναι η
"καθαρή έξοδος από τα μνημόνια". Αυτή, όμως, η εικονική
πραγματικότητα που προσπαθεί να πλασάρει ως επιτυχία η κυβερνητική
προπαγάνδα παραβλέπει την φύση και το περιεχόμενο των μνημονίων.
Κάθε μνημόνιο είναι
μία δανειακή σύμβαση τριετούς διάρκειας συνοδευόμενη από διάφορους όρους. Η
παρούσα κυβέρνηση μας φόρτωσε τον Αύγουστο 2015 την τρίτη, εν πολλοίς αχρείαστη
δανειακή σύμβαση, ύψους 86 δις ευρώ (αντί του υπεσχημένου
"κουρέματος" του τότε υφισταμένου χρέους), η οποία λήγει τον Αύγουστο
2018…
Στο DNA Τσίπρα το «εμείς ή αυτοί»…
Οσες μεταλλάξεις κι αν
έχουν υποστεί, όσες κυβιστήσεις κι αν έχουν κάνει, παραμένει βαθιά ριζωμένη στο
DNA του ΣΥΡΙΖΑ και του κ. Τσίπρα η λογική της σύγκρουσης. Το «εμείς ή αυτοί»
δεν ήταν κάποια συγκυριακή ρητορική κορόνα αλλά μόνιμο συστατικό της
ιδεολογικής και πολιτικής συγκρότησής τους. Η άρνηση πολιτικής συνεννόησης, για
την ακρίβεια η αντιπάθεια σε κάθε είδους συμβιβασμούς, είναι μόνιμο στοιχείο
στην ατζέντα τους.
Η στρατηγική της
σύγκρουσης με την αξιοποίηση κάθε είδους παραμηχανισμών που παρακολουθούμε τις
τελευταίες εβδομάδες δεν είναι μια συγκυριακή τακτική αλλά κυρίαρχο δόγμα που
θα το δούμε να εξελίσσεται όλο και πιο έντονα το επόμενο διάστημα. Δεν
αποσκοπεί μόνο στη συσπείρωση ενός χειμαζόμενου κομματικού ακροατηρίου, αλλά
εντάσσεται σε μια ευρύτερη διχαστική τακτική, προκειμένου να διαμορφωθούν οι
διαχωριστικές γραμμές της επόμενης μέρας...
Γιατί ξένοι και εγχώρια διαπλοκή στηρίζουν τον Τσίπρα!
Όταν ο Βαγγέλης
Βενιζέλος μας έδωσε συνέντευξη στην πρώτη ημέρα της έκδοσης του liberal.gr,
προέβλεψε με μία νέα λέξη το μέλλον της Ελλάδας: Στασιμοχρεοκοπία. Έβλεπε μία
χώρα που για πολλά χρόνια θα σερνότανε σε μία κατάσταση μεταξύ χρεοκοπίας και
απόστασης απ’ αυτήν όσης και μιας σαρανταποδαρούσας. Τι μας σώζει και δεν σκάμε
κάτω σαν καρπούζι; Η γεωπολιτική αξία της χώρας!
Κι εδώ ακριβώς έχουμε
την εξήγηση για ποιον λόγο ο λεγόμενος «διεθνής παράγοντας» στηρίζει
σκανδαλωδώς τον Αλέξη Τσίπρα. Επειδή θέλει στην Ελλάδα μία πολιτική ηγεσία που
θα του λέει μονίμως «ναι». Με την υπόλοιπη περιοχή να θυμίζει ναρκοπέδιο,
χρειάζεται ένας «πυλώνας σταθερότητας». Δηλαδή, μία χώρα που να υπακούει πλήρως
στις επιταγές τους...