Άνθρωποι και ανθρωπάκια…

Στις 2 Ιουλίου του 2015 παραιτήθηκε ο βουλευτής των ΑΝΕΛ Κώστας Δαμαβολίτης. Ο Δαμαβολίτης είχε ταχθεί υπέρ του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα. Παραιτήθηκε από το βουλευτικό του αξίωμα, παρέδωσε την έδρα του στο κόμμα και εγκατέλειψε την πολιτική.

  

Ο Κώστας Δαμαβολίτης δεν ήταν μαχητής δημοσιογράφος όπως ο  Νίκος Φίλης. Δεν ήταν διανοητής της αριστεράς όπως ο Τσακαλώτος. Δεν είχε μισό κιλό μουστάκι, τουπέ ή πτυχία, όπως οι Γαβρόγλου, Κοντονής ή Ζουράρις. Δεν τον περίμενε μια θέση σε τράπεζα όπως τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη ή στην διοίκηση του ΟΚΑΝΑ όπως την Βασιλική Κατριβάνου. Ο Δαμαβολίτης δεν είχε βρει τον μήνα που τρέφει τους 11 βγαίνοντας με ένα κόμμα και δηλώνοντας ανεξαρτητοποίηση όπως η Σοφία Σακοράφα. Δεν γαύγιζε για λογαριασμό του αφεντικού όπως ο Πολάκης…

Ο Δαμαβολίτης μπήκε στη θέση του Μαριά. Κάθισε κάτι μήνες. Και όταν κατάλαβε τι τρέχει, ότι η χώρα έρχεται μετά τους ΑΝΕΛ, τα βρόντηξε και γύρισε στο Ηράκλειο. Φεύγοντας κύριος, όπως κύριος είχε έρθει. Το αντίθετο του Γιάννη Μουζάλα. Του κουλτουριάρη «ανθρωπιστή» που δεν έχει πρόβλημα να ανταλλάξει οκτώ ζωές για μια καρέκλα.

Από την πρώτη μέρα που ανέλαβε την μεταναστευτική πολιτική ο Γιάννης Μουζάλας ήταν ο  πρωταγωνιστής στην δική του ταινία. Φωτογραφίες με πορτοκαλί σωσίβια, με παιδάκια προσφύγων και αιφνιδιαστικές επισκέψεις στη Μόρια γινόντουσαν το ντεκόρ της περιπέτειας του. Με εναλλακτικά σαλβάρια τυλιγμένα στον λαιμό και μάτια να υγραίνονται ανάλογα με την περίσταση ο Μουζάλας θα είχε περάσει σαν ο μεγαλύτερος ποζέρ σε μια κυβέρνηση που δεν στερείται τέτοιους. Χρειάστηκε όμως η υπόθεση του άσυλου των οκτώ τούρκων για να φανεί μέχρι που μπορεί να φτάσει.

Ο Γιάννης Μουζάλας, ο άνθρωπος που τον Ιανουάριο του 2014 σαν μέλος των Γιατρών Του Κόσμου εγκαινίασε στην Αθήνα το Κέντρο Υποδοχής ευάλωτων ανθρώπων που αιτούνται άσυλο, δεν δίστασε να πει ότι υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι οι οκτώ Τούρκοι αξιωματικοί είναι πραξικοπηματίες και επακόλουθα δεν έχουν δικαίωμα σε άσυλο.

Ο ευαίσθητος γιατρός με τα μωβ σαλβάρια που όσο βρισκόταν εκτός κυβέρνησης αγωνιζόταν για τα δικαιώματα του κάθε κατατρεγμένου μετατρεπόταν σε εισαγγελέα που αφού είχε εξετάσει τα στοιχεία για να κατέληγε ότι οι Τούρκοι μάλλον είναι πραξικοπηματίες και πρέπει να δικαστούν από τα δικαστήρια του Erdogan.

Αυτός που επιδεικτικά θα αγνοούσε αν ένας Σύρος πρόσφυγας ή ένας αφγανός μετανάστης είχαν αντικυβερνητική δράση δεν δίστασε να υπογράψει την θανατική καταδίκη οκτώ συνανθρώπων του. Επειδή ο πρωθυπουργός της κυβέρνησης του είχε υποσχεθεί να τους παραδώσει στον Ερντογάν και η παρουσία του στην κυβέρνηση εξαρτάτο από τον Τσίπρα.

Παλιά λέγανε ότι υπάρχουν άνθρωποι και ανθρωπάκια. Δεν τους κάνουν ούτε το μπόι, ούτε το σόι. Ούτε τα πτυχία, ούτε οι προεδρίες των ΜΚΟ. Τους κάνουν η πίστη στις αρχές τους ή στην καρέκλα τους.

Ο Κώστας Δαμαβολίτης, ένας απλός κρητικός που θα έπρεπε να έχει θαμπωθεί από το βουλευτικό αξίωμα όταν χρειάστηκε είπε στον Παύλο Καμμένο τι μπορεί να κάνει με την έδρα του. Ο Γιάννης Μουζάλας, ο καταξιωμένος γιατρός, ο υποψήφιος για τη θέση του Επιτρόπου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης έδειξε ότι δεν είναι πρόθυμος να πεθάνει για τις αρχές του αλλά είναι πρόθυμος να στείλει τους άλλους να πεθάνουν για την καρέκλα του. Ανθρωπάκι.

Aντώνης Πανούτσος

Liberal