Τα "θανάσιμα" λάθη της Μαρέβας

Ή πως αλλιώς «επωάζεται το αυγό του φιδιού»

Απορώ πως μια ευφυής γυναίκα έχει κάνει μαζεμένα τόσα πολλά λάθη.

Πρώτον: αντί να διοριστεί κάπου στο δημόσιο, όπως η Περιστέρα για παράδειγμα, πήγε και ασχολήθηκε με επιχειρήσεις! Επιχειρήσεις στην Ελλάδα; Την τελευταία σοβιετία της υφηλίου!

Δεύτερον: Πήγε και παντρεύτηκε τον Μητσοτάκη. Το ξέρεις από την πρώτη μέρα, ότι θα είσαι διαρκής… στόχος; Καλά, δεν μπορούσε να βρεί έναν …διανοούμενο συριζαίο, να έχει το κεφάλι της ήσυχο;

Τρίτον: Ως επιχειρηματίας, δεν κοίταξε να παίρνει τίποτα έργα του δημοσίου, αλλά άνοιξε πάρε-δώσε με το εξωτερικό. Εκανε εξαγωγές! Που πας, κυρία μου;

Τέταρτον: Η Μαρέβα έχει και offshore! Τεράστιο έγκλημα και αυτό! Εδώ θα μου πείτε ότι offshore συμμετέχει και στο μετοχικό κεφάλαιο της «Αυγής», χωρίς μάλιστα να ξέρουμε ποιοι κρύβονται από πίσω, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Οι συριζαίοι έχουν ήθος. Η Μαρέβα είναι μια …στυγνή καπιταλίστρια!

Πέμπτον: Η Μαρέβα είναι γυναίκα που έχει και άποψη. Η οποία άποψη μάλιστα δεν συμβαδίζει με τις γνωστές θολουκουλτουριάκες απόψεις, που είναι τόσο δημοφιλείς στην Ελλάδα.

Εκτον: Η Μαρέβα πήγε στο Σουφλί και προσπαθεί να αναστήσει την κάποτε ανθούσα βιοτεχνία-βιομηχανία μεταξιού για την κατασκευή ρούχων υψηλής ποιότητας. Εδωσε δουλειά σε ντόπιους και ξαναβάζει το Σουφλί στο χάρτη! Καλά ποιος παλαβός θα πάει να επενδύσει στο Σουφλί; Χαλάει την πιάτσα, δεν το καταλαβαίνει;

Εβδομον: Μια εταιρεία της σε κάποιο παραστατικό ανέγραψε τα Σκόπια ως Μακεδονία! Εγκλημα καθοσιώσεως! Εδώ η νεολαία του Σύριζα έβγαζε ανακοινώσεις για να ονομάζονται τα Σκόπια με το συνταγματικό τους όνομα. Η μισή κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι πρέπει να αποκαλούνται Μακεδονία, ο Μουζάλας τα λέει έτσι δημοσίως! Ναι, αλλά το …παραστατικό της Μαρέβας;

Ως εκ τούτου η Μαρέβα μπορεί, ελεύθερα, να στοχοποιείται, να λοιδωρείται και μάλιστα με τρόπο βάναυσο και χυδαίο.
Θα έλεγε κανείς ότι η επίθεση με γκαζάκια ήταν και θέμα χρόνου.
Τα εκ των υστέρων κροκοδείλια δάκρυα μου θυμίζουν τη γνωστή παροιμία «να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι»
Στις δημοκρατίες οι διαφορές, ποινικές ή αστικές, επιλύονται από τη δικαιοσύνη.
Οχι με άναρθρες κραυγές, πολύ δε περισσότερο με...γκαζάκια!
Μ’ αυτά και μ΄ εκείνα, σιγά-σιγά «επωάζεται το αυγό του φιδιού»…

Κώστας Τριανταφυλλάκης