Μια σημαντική απώλεια για τη διεθνή κοινότητα…

Αυτές τις μέρες είχαμε μια διεθνή απώλεια. Το θάνατο του ισόβιου προέδρου ενός από τα μικρότερα κράτη του κόσμου, που όμως δεν έχει αναγνωρίσει ακόμη ο κακός ΟΗΕ. Ο ίδιος ΟΗΕ, που τελευταία δεν μας τα λέει καλά, μιας και δεν μας έχει πληροφορήσει για τους σκληρούς πολέμους που διεξάγονται στο Πακιστάν, στο Μαρόκο, ακόμη και στο μακρινό Νεπάλ, οι δυστυχισμένοι κάτοικοι των οποίων σπεύδουν με κάθε μέσο στην Ελλαδίτσα μας προκειμένου να αποφύγουν τις βόμβες…

 

Το προεδρικό μέγαρο

Τέλος πάντων, αυτά θα τα βρει ο Κοτζιάς (με τον Πάντζα), η ουσία όμως είναι ότι χάσαμε έναν ηγέτη διεθνούς ακτινοβολίας και κύρους. Και να ήταν μόνο αυτό; Με τον θάνατό του, ο πληθυσμός του κράτους του μειώνεται αμέσως κατά 50%. Κι αυτό διότι ο ίδιος με τη σύζυγό του, ήταν οι μοναδικοί «πολίτες» της περίεργης αυτής χώρας...

Αναφέρομαι στον μακαρίτη πλέον 88χρονο Eli Avivi, ο οποίος έγινε παγκοσμίως διάσημος όταν το 1971 ανακήρυξε το κτήμα του ανεξάρτητο κράτος, και αποσχίσθηκε από το Ισραήλ. Κάτι ανάλογο δηλαδή με την περίπτωση του δικού μας Βασίλη Τσιρώνη, που επίσης είχε ανακηρύξει ανεξάρτητο κράτος το διαμέρισμά του στο Παλαιό Φάληρο.

Ο Eli Avivi λοιπόν ονόμασε το δικό του κράτος, συνολικής έκτασης τρεισήμισι στρεμμάτων, Achzivland, και το έκανε μάλιστα δημοφιλή προορισμό των απανταχού χίπιδων.

Το εν λόγω κρατίδιο βρίσκεται στη Μεσόγειο, σε εδάφη του Ισραήλ, κοντά στα σύνορα με τον Λίβανο. Εκεί ήταν το παλαιστινιακό ψαροχώρι al-Zeeb, το οποίο οι Ισραηλινοί κατέλαβαν μαζί με την γύρω περιοχή κατά τον αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1948. Ο Avivi, που ως νέος είχε υπηρετήσει στο πολεμικό ναυτικό του Ισραήλ, έκανε κατάληψη σε μια παλιά καλύβα του χωριού παρέα με τη γυναίκα του, λίγο πριν οι Ισραηλινοί στείλουν τις μπουλντόζες με τις οποίες μετέτρεψαν την ευρύτερη περιοχή σε εθνικό πάρκο.

Το ζευγάρι αντιστεκόμενο στα εν λόγω σχέδια, έκαψε επιδεικτικά τα ισραηλινά του διαβατήρια και προχώρησε στην ανακήρυξη του κτήματός τους ως ανεξάρτητο κράτος ζητώντας μάλιστα την αναγνώριση από τον ΟΗΕ και την διεθνή κοινότητα επικαλούμενο τις αυθαιρεσίες και την καταστολή της ισραηλινής κυβέρνησης.

Στη συνέχεια διοργάνωσε μια ροκ συναυλία, στην οποία συρρεύσανε χιλιάδες «μπαφιασμένοι» απ’ όλο τον κόσμο, οι οποίοι στο θολωμένο τους μυαλό θεωρούσαν το ζευγάρι ως πρότυπο, και ως σύμβολο της «ελευθερίας». Ήταν και οι εποχές τέτοιες…

Αργότερα, οι Ισραηλινοί έκαναν πίσω και συμφώνησαν να αφήσουν τους δυο χίπιδες να ζήσουν το όνειρό τους, αρκεί να πλήρωναν κάποιο τίμημα στο ισραηλινό κράτος, κάτι το οποίο και έγινε, με τον Avivi να ανακοινώνει στη διεθνή κοινότητα την νέα σημαία του αυτόνομου κράτους του, με μια γοργόνα ως σύμβολο, και τον νέο εθνικό του ύμνο.

Η απήχηση του εν λόγω κρατιδίου με τις ουτοπικές του εκφάνσεις και τον μπόλικο μπάφο ήταν τεράστια, με αποτέλεσμα πάμπολλοι μαϊντανοί-σελέμπριτις της εποχής, ακόμη και πασίγνωστοι όπως η Sophia Loren και ο  Paul Newman, να σπεύσουν εκεί για να φωτογραφηθούν με τον πρόεδρο Avivi, ο οποίος διέθετε ακόμη και σφραγίδα εισόδου για τα διαβατήρια τους!

Ο λατρευτός πρόεδρος...

Σήμερα όμως το μέλλον του εκκεντρικού αυτού κρατιδίου μοιάζει αμφίβολο, αφού έχει έναν μόνο κάτοικο-πολίτη, την χήρα του εκλιπόντος ηγέτη, Ρίνα. Η 71χρονη όμως δεν το βάζει κάτω, ούτε σκέφτεται να μεταναστεύσει… αντιθέτως δηλώνει πως θα συνεχίσει το έργο του μακαρίτη, αναλαμβάνοντας η ίδια την προεδρία και συνεχίζοντας τον «όμορφο αγώνα» για έναν κόσμο χωρίς πολέμους, χωρίς φόρους, και χωρίς ασθένειες… κάτι σαν τον δικό μας τον Αλέξη δηλαδή, αλλά στο πιο χίπικο. Παράλληλα επεξεργάζεται σχέδιο ώστε το κρατίδιο να γίνει ένα είδος ιστορικού μνημείου, προς τιμήν του λατρευτού του προέδρου, και με σκοπό να αποτελέσει τουριστικό πόλο έλξης για όλους τους σιτεμένους πλέον χίπιδες που έχουν απομείνει, και γενικά για τους άπειρους σαλεμένους του πλανήτη.

Βέβαια, να μη ξεχνάμε, ότι εκτός από την παραπάνω περίπτωση, υπάρχουν ανάλογες κι αλλού, όπως π.χ. στη πολιτεία Γιούτα των ΗΠΑ, όπου ένας άλλος ζαβός, ο Zaq Landsberg είναι στη διαδικασία ίδρυσης του δικού του ανεξάρτητου κράτους, που το ονόμασε Zaqistan.

Ήδη προχώρησε στην έκδοση διαβατηρίων για τους πολίτες του, ενώ η δική του σημαία είναι κόκκινη με κίτρινο, και τα σύνορα του κράτους φυλάσσονται από ένα… τεράστιο ρομπότ! Το επίσημο σύνθημα του Zaqistan είναι «φτιάχνουμε κάτι από τίποτα», και το μεγάλο ζητούμενο είναι η χρηματοδότηση από τον ΟΗΕ ή έστω από τις ΗΠΑ.

Προς το παρόν όμως συνεχίζει να πληρώνει τους φόρους ιδιοκτησίας, καθώς και όλα τα άλλα απαραίτητα τέλη στην πολιτεία της Γιούτα, διότι όπως λέει, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, αφού σε αυτά τα ζητήματα (φορολόγηση, κλπ) τα αμερικανάκια δεν αστειεύονται, και κάτι κινήματα του στυλ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ πατάσσονται ακαριαία.

Strange Attractor