Ιταλία. Πως λέμε Ελλάδα; Καμία σχέση…

Ότι και να λέμε για την πάλαι ποτέ παραδοσιακή «ακυβερνησία» της Ιταλίας, ή για το πόσο όμοιοι είμαστε ως λαοί τσιτάροντας το «ούνα φάτσα ούνα ράτσα», η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική, και  η όποια σύγκριση με τους «μακαρονάδες» ιδιαίτερα δυσμενής για εμάς.

Αυτό φάνηκε καθαρά αυτές τις μέρες, όπου πέρα από τον οικονομικό τομέα όπου δεκαετίες τώρα η Ιταλία κυριαρχεί, κατασκευάζοντας από σούπερ αυτοκίνητα μέχρι υπερταχείες αμαξοστοιχίες, χώρια τα Αρμάνι κλπ, στον πολιτικό τομέα απέδειξε δια μίαν ακόμη φορά πως ότι και να λέμε είναι συντεταγμένο και ευνομούμενο κράτος. Πως λέμε Ελλάδα; Καμία σχέση…

Εμείς, όταν τα πράγματα είχαν μπει με χίλιες δυο δυσκολίες επιτέλους σε ένα σωστό δρόμο, τα τινάξαμε όλα στον αέρα ψηφίζοντας ένα συνονθύλευμα ιδεοληπτικών ευρωκεπτικιστών, δραχμολάγνων, ισλαμολάγνων, και όλα τα κακά της μοίρας τους, οπαδών του ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, ο αρχηγός των οποίων θα έσκιζε το μνημόνιο, θα έβαζε την μαντάμ Μέρκελ να χορεύει καρσιλαμά σαν αρκούδι, και για μπόνους θα καταργούσε φόρους και ΕΝΦΙΑ, τα διόδια, ακόμη και την αστυνομία! Μπορεί μάλιστα να ανακοίνωνε και το φάρμακο για τον καρκίνο… ποιος ξέρει; Ίσως δεν τον άφησαν οι «κακοί κσαίνοι τοκογλύφοι».

Και αποθεώσαμε επί 6 ολόκληρους μήνες τον φαλακρό γόη, τον περίφημο Δρα Μπαρουφάκη, εκείνον με το βαρύ σύμπλεγμα κακοήθους ναρκισσισμού και τα λαχούρ πουκάμισα που επέμενε ότι δεν χρειαζόμαστε λεφτά αλλά μόνο αγάπη. Καμαρώνοντας μάλιστα στη γυναίκα του ότι «έκλεισε τις τράπεζες». Μια 6μηνη θητεία που μας οδήγησε στο χείλος της σομαλοποίησης, και που κόστισε (με επίσημα πλέον στοιχεία) από 130ως200 ολόκληρα κολλαριστά δισεκατομμύρια!

Για να μην αναφερθώ στην Βαλαβάναινα, στον (σπινθηροβόλο) Στρατούλη, στον Παλαβίτσα, στον Δραχμαζάνη, στην ζουρλή, και σε άλλους περίεργους, ων ουκ έστιν αριθμός.

Εξ ου και 8 ολόκληρα χρόνια ανέχειας μετά το ξέσπασμα της κρίσης βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή, για να μην πω πιο πίσω κι από την γραμμή εκκίνησης, την ίδια στιγμή που άλλες παρόμοιου προβληματισμού χώρες βρίσκονται σε πλήρη οικονομική ανάπτυξη. Με τον Αλέξη να διαδίδει περιχαρής ότι τον Αύγουστο βγαίνουμε από το μισητό μνημόνιο, και με τον μέσο σανοφάγο να νομίζει ότι επιτέλους καθαρίσαμε. Ότι νικήσαμε. Αγνοώντας ότι απλά θα πάψουν να μας δανείζουν με ευνοϊκά επιτόκια οι εταίροι, και θα βγούμε στις αγορές των τσακαλιών, με τα σπρεντς να εκτοξεύονται στα ουράνια… και με την επιτήρηση των «θεσμών» ως έχει, για να μην πω πιο αυστηρή… να τα λέμε αυτά.

Τι έκαναν όμως οι μακαρονάδες; Κάτι που αν έκανε και ο δικός μας τότε ΠτΔ, ίσως τα πράγματα σήμερα να ήταν αλλιώς.

Ο Σέρτζιο Ματαρέλα λοιπόν, ως πραγματικός αρχηγός κράτους, είναι αυτός που, μεταξύ πολλών άλλων, διαλύει την βουλή, διοικεί τις ένοπλες δυνάμεις, προεδρεύει του ανώτατου δικαστικού συμβουλίου, εγκρίνει κυβερνήσεις, απονέμει χάριτες, κ.ο.κ.

Αυτός ο πανίσχυρος λοιπόν πρόεδρος, που είναι και συνταγματολόγος, αρνήθηκε να ορκίσει την νέα (συγ)κυβέρνηση που προέκυψε από τους Ιταλούς σανοφάγους ψηφοφόρους (σε αυτό έχουμε πολλές ομοιότητες), επειδή κάτι τέτοιο, είπε, θα προκαλέσει σοβαρά οικονομικά ρίσκα για τη χώρα.

Γι αυτό και δεν δέχτηκε την υπουργοποίηση του Πάολο Σαβολόνα στο υπουργείο Οικονομικών, ο οποίος όλες τις προηγούμενες μέρες έβγαζε φιλιππικούς εναντίον της ΕΕ και του ευρώ, με αποτέλεσμα να ανεβαίνουν τα επιτόκια στα κρατικά ομόλογα και να πέφτουν οι αξίες των μετοχών στο ιταλικό χρηματιστήριο. Φανταστείτε τι ζημιά είχε κάνει σε εμάς ο Μπαρουφάκης ακόμη και πριν εκλεγεί, τότε που καθημερινά έβγαινε μέσω σκάιπ στα τηλεπαράθυρα προειδοποιώντας για την χρεοκοπία μας, κι αργότερα για το πώς θα «χορέψει» την ΕΕ… κι ας έλεγε ο Στρατούλης ότι θα μας παρακαλάνε να μας δανείσουν.

Τέλος πάντων… όπως είπε ο Ιταλός πρόεδρος, είναι καθήκον του να προστατέψει την χώρα και την οικονομία της, και τα σκυλιά δεμένα. Οπότε ποιος Σαβολόνα και πράσινα άλογα…

Όπως επίσης δήλωσε πως είναι καθήκον του να περιφρουρήσει το κράτος δικαίου και την ισχύουσα νομοθεσία, πράγματα δηλαδή που κινδύνευαν από την ελαφρότητα των νέων εκλεγμένων πολιτικών, οι προεκλογικές υποσχέσεις των οποίων μπορεί να χάιδευαν τα αυτιά των γιδιών της γειτονικής χώρας, αλλά ήταν σε πλήρη κόντρα με την νομοθεσία που λέγαμε. Ειδικά οι υποσχέσεις για περικοπές φόρων, αυξήσεις μισθών, ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, μείωση της ηλικίας συνταξιοδότησης, κλπ κλπ που θύμισαν σε όλους τις εξίσου ανερμάτιστες προεκλογικές πομφόλυγες του Αλέξη, ή και της Ραχήλ, που θα τύπωνε δικό μας ελληνικό νόμισμα… μάλιστα ο Καρανίκας είχε προτείνει να το ονομάσουμε «τσίπρι», πλην όμως δεν βρέθηκαν λεφτά ούτε για το χαρτί, οπότε το μεγαλεπήβολο αυτό σχέδιο μπήκε στις συριζέικες καλένδες…

Εν πάση περιπτώσει, ο Ιταλός πρόεδρος έκρινε (αυτή είναι η δουλειά του άλλωστε) ότι όλα αυτά θα κόστιζαν περισσότερα χρήματα απ όσα διαθέτει το κράτος, και άρα αν εφαρμοστούν τότε η Ιταλία θα χρεοκοπήσει. Κάτι που ενώ οι δικοί μας σοφοί αριστεροί πολιτικοί το επεδίωκαν (άλλωστε όλοι έξω τα έχουν τα λεφτά τους), για τον Ιταλό πρόεδρο είναι κάτι το απαράδεκτο.

Χώρια η έντονη αντιευρωπαϊκή ρητορική και η απειλή για αποχώρηση από το ευρώ, που, αν μη τι άλλο, θα μετέτρεπε την Ιταλία σε Βενεζουέλα εν μία νυκτί, και στη συνέχεια θα ακολουθούσε και η υπόλοιπη ΕΕ, αφού η Ιταλία δεν είναι η ασήμαντη και αδιάφορη οικονομικά Ελλάδα, αλλά μία από τις βασικές ατμομηχανές της Ευρώπης. Εμάς μας κρατάνε μέσα με τεχνητούς τρόπους για λόγους συμβολικούς, λόγω Πλάτωνα, Αριστοτέλη, κλπ. Την Ιταλία την χρειάζονται διότι χωρίς αυτήν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα καταρρέει.

Και όπως είπε ο Ματαρέλα, ως θεματοφύλακας του νόμου και της τάξης, οι συμφωνίες και οι συμβάσεις της Ιταλίας με την ΕΕ είναι νομικά και ηθικά δεσμευτικές, και άρα δεν μπορείς να τις πετάξεις στον κάλαθο των αχρήστων επειδή ο λαός, σε μια στιγμή απόγνωσης, ζαλίστηκε από τις ψεύτικες χάντρες, και  αποφάσισε να ψηφίσει κάποιους λαοπλάνους καραγκιόζηδες που του πλάσαραν συνθήματα όπως «τα σπρεντς και τα ΑΕΠ δεν μας νοιάζουν», απειλώντας ότι ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ τα χρέη της χώρας στους «τοκογλύφους της ΕΕ»…

Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά; Δυστυχώς ναι. Μόνο που οι δικοί μας βρήκαν ανοιχτούς δρόμους και παίξανε μπάλα σε γήπεδο χωρίς αντίπαλο. Με αποτέλεσμα να φάμε εφτάρα, και έπονται κι άλλα.

Οι Ιταλοί όμως είχαν τερματοφύλακα τον Ματαρέλα, και έτσι προς το παρόν γλιτώσανε τον διασυρμό..

Όσο για μας, ας προσέχαμε. Μπαρουφάκη θέλαμε και Μπαρουφάκη λάβαμε.

Strange Attractor