Ο μεθυσμένος νταλικιέρης και το κακό δημόσιο… χικ…

Η περίπτωση του μεθύστακα νταλικιέρη που έσπειρε τον θάνατο προχθές στην Λ. Κηφισού είναι η κλασική εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας του «έλα μωρέ… και τι έγινε δηλαδή»;

Μιας Ελλάδας βουτηγμένης στην οικονομική ανέχεια και γονατισμένης από τα μνημόνια, εξαιτίας μιας κρίσης που πέρα από τους πολιτικούς η λαϊκή σοφία έχει καταλήξει στο ότι την προκάλεσε ο απαράδεκτος δημόσιος τομέας και τα παράσιτα που «υπΕρετούν» σε αυτόν.

Ένας δημόσιος τομέας που όντως απέχει παρασάγγας από τον ιδεατό, και που στις περισσότερες περιπτώσεις αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξη, στην οικονομία, στην επιχειρηματικότητα, κλπ.

Και στον αντίποδα, σύμφωνα με τους πολέμιους του δημοσίου, υπάρχει ο καημένος ο ιδιωτικός τομέας που πολεμάει μόνος του τα θηρία, μέσα σε ένα εχθρικό περιβάλλον, με ήθος και με θυσίες, προσπαθώντας να επαναφέρει την οικονομία της χώρας στην κανονικότητα. Και αυτά τα λένε ακόμη και «φιλελεύθεροι» ή παραδοσιακά «δεξιοί», που όμως ψήφισαν Αλέξη για να καταργηθούν οι φόροι και τα χαράτσια…

Τέλος πάντων, η κατάντια του δημοσίου μας είναι γνωστή, και έχουν καταναλωθεί τόνοι από μελάνι για να περιγράψουν την ανεπάρκεια και την διαφθορά του. Με τους περισσότερους δυστυχώς να εμμένουν στην καταδίκη όλων ανεξαιρέτως των ΔΥ, αρνούμενοι να αντιληφθούν ότι υπάρχει εκεί μέσα ένα ποσοστό που πραγματικά δουλεύει, εξ ου και λειτουργούν τα νοσοκομεία, τα σχολεία, και διάφορες άλλες απαραίτητες υπηρεσίες. Το μόνο λοιπόν που χρειάζεται είναι πραγματική και ουσιαστική αξιολόγηση των υπαλλήλων, και όχι γενικό ανάθεμα.

Κάτι που έχει αντιληφθεί και ο Κυριάκος, γι αυτό και δέχεται πυρά από φανατικούς οπαδούς του Ανταμ Σμιθ, που έχουν ως σύνθημα το «να απολυθούν όλοι οι κηφήνες»!

Για να αναπνεύσει επιτέλους η ιδιωτική πρωτοβουλία λένε… αυτή π.χ. του νταλικιέρη που λέγαμε, που σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από την εποχή της στρεβλής ανάπτυξης του Σημίτη και της γρηγοράδας των φοροφυγάδων «επιχειρηματιών», αυτός συνέχιζε το βιολί του.

Όπως προκύπτει λοιπόν, κι ας σκούζει περί του αντιθέτου ο κ. Μαντούβαλος, μιλάμε για λαμπρό παράδειγμα ιδιώτη αυτοαπασχολούμενου επιχειρηματία. Με μια νταλίκα που στερούνταν άδειας κυκλοφορίας, κρατικών πινακίδων, ασφαλιστηρίου, δελτίου ΚΤΕΟ, βεβαίωσης καλής λειτουργίας ταχογράφου, καθώς και του απαιτούμενου τσιπ.

Επίσης, σύμφωνα με την τροχαία (πάντα κατόπιν εορτής), ο φερόμενος αριθμός πλαισίου του οχήματος δεν έχει καταχωρηθεί στην αρμόδια υπηρεσία της αστυνομίας ενώ δεν προέκυψαν τίτλοι ιδιοκτησίας του οχήματος, όπως επίσης και το νόμιμο της εισαγωγής του στη χώρα. Χώρια που οι πινακίδες που έφερε το όχημα αντιστοιχούν σε άλλο όχημα με άλλο αριθμό πλαισίου!!!!!

Μιλάμε δηλαδή για επιχειρηματία λουλούδι, που το κακό δημόσιο το οποίο ο ίδιος πληρώνει με τον ιδρώτα της εργασίας του, τον πολεμάει… με φόρους, χαράτσια, τέλη κυκλοφορίας και λοιπά εμπόδια. Αντί να τον αφήνει ελεύθερο να αναπτύξει τα επιχειρηματικά του οράματα…

Βέβαια, ο εν λόγω «επαγγελματίας» έτσι έμαθε και έτσι κάνει. Διότι αν όντως είχαμε συντεταγμένο κράτος, με κανονικό δημόσιο και με λειτουργούσα τροχαία και αστυνομία, ο συγκεκριμένος όχι μόνο δεν θα έπιανε ποτέ τιμόνι στα χέρια του, αλλά θα ήταν στην ψειρού εδώ και χρόνια. Στην μπανανία μας όμως βρήκε και παίζει. Τον έπιασαν, λέει, πριν από 2 μήνες να είναι ντίρλα στο τιμόνι της νταλίκας, και απλά του επέβαλλαν πρόστιμο 200 ευρώ. Με αποτέλεσμα να συνεχίζει να κάνει αυτό που ξέρει, με μάντρα το «έλα μωρέ… σιγά το πράγμα», και τελικά να σκοτώσει κόσμο.

Έτσι, η περίπτωσή του νταλικιέρη περιγράφει μονοκονδυλιά και τα δυο δεινά που μας ταλαιπωρούν ως χώρα, το κακό και πέρα βρέχει δημόσιο, με μια ανύπαρκτη τροχαία, που ξέρει να κάνει μπλόκα για να γράφει για κράνη, αλλά από ουσία άστα να πάνε, και από την άλλη την έμφυτη απατεωνιά του μέσου ιδιώτη «επαγγελματία», που προκειμένου να μην πληρώσει είναι ικανός για τα πάντα. Ακόμη και τον φόνο. Εκτός κι αν πιστεύετε ότι ο εν λόγω μεθύστακας, που είχε τα πάντα όλα πλαστά, θα ξόδευε χρήματα για την συντήρηση της νταλίκας, ή για σωστά ελαστικά… Μπα…το πολύ πολύ να κλαψούριζε «ας ενδιαφερθεί το κράτος», ζητώντας κάποια επιδότηση, και βρίζοντας τους άχρηστους δημόσιους υπαλλήλους.

       Strange Attractor