Και πολύ μας πέφτει ο Αλέξης…

Είπα να γράψω και σήμερα ένα από τα συνήθη παραληρήματά μου με αφορμή τα νέα μαργαριτάρια που «τουίταρε» χθες από το Παρίσι ο ευρυμαθής Αλέξης, η άλλοτε ελπίδα της Ευρώπης, σχετικά με τον Α’ Π.Π. που στο καθαρό του μυαλό σε αυτόν πρωταγωνίστησαν ο … Χίτλερ και ο Μουσολίνι, αλλά δεν έχει κανένα νόημα.

Δεν έχει κανένα νόημα διότι πέραν ενός στενού κύκλου ομοϊδεατών φίλων μου, και «φρεντς» μου στο φέσιμπουκ, που όλοι είναι σχετικά φιλτραρισμένοι, ο έξω κόσμος, ο κανονικός, αυτός δηλαδή που κυκλοφορεί στους δρόμους, που εργάζεται, που ερωτεύεται, και κυρίως που ψηφίζει, δεν έχει ιδέα…

Ούτε για την ιστορική άγνοια του Αλέξη, ούτε για τις ασυνταξίες της (πολ ντάνσερ) υπουργού Μακεδονίας-Θράκης, ούτε για τα φληναφήματα της Αυλωνίτου, ούτε για την ανεπάρκεια της Δούρου, και ούτε για τους τσαμπουκάδες και το κακόγουστο μπλακ χιούμορ του Πολάκη.

Όλα αυτά είναι δευτερεύοντα και τριτεύοντα, και το μόνο που ενδιαφέρει τον κοΖμάκη είναι τα αναδρομικά, οι περικοπές των συντάξεων, το επίδομα θέρμανσης, και το αν θα τραβήξει φέτος ο Σπαλιάρας στους Νόμαντς, ή θα ξανακάνει το παλτό…

Κάποιοι, λίγο πιο υποψιασμένοι, και σαφώς πιο ρεαλιστές, αγωνιούν για το πότε θα προκηρυχθούν οι 35.000 νέες θέσεις εργασίας στο δημόσιο…

Από κει και πέρα γαία και πυρί μιχθήτω.

Ποιος Χίτλερ, ποιος Τραμπ, και ποιος … Πάντζας;

Μόνιμη επωδός, ακόμη και των πιο φανατικών άλλοτε αγαναΧτιστών ψηφοφόρων του Σύριζα, που δεν τρούπωσαν σε καμιά θέση μετακλητού, και σήμερα δηλώνουν απογοητευμένοι, είναι το «τελικά όλοι το ίδιο είναι».

Κι αν τους πεις για εναλλακτικές λύσεις, θα ακούσεις τα σχολιανά σου για τον … «Κούλη», που είναι … ακροδεξιός!!!!!

Ακόμη και οι «διαβασμένοι» (λέμε τώρα), που παρακολουθούν που και που την επικαιρότητα, συντάσσονται με το αφήγημα ότι «βγήκαμε από τα μνημόνια», πιστεύουν ότι ο αριστερός Αλέξης θα διώξει απ’ το δημόσιο το «παπαδαριό», και πως αν μη τι άλλο χώνει φυλακή τους κλέφτες και τους γδάρτες των ονείρων μας, κυρίως όλους εκείνους τους άλλοτε μεγαλόσχημους πασόκους που μας κατέστρεψαν… έτσι δεν λέει ο Κουρουπλής, ο Σπίρτζης, και άλλοι άφθαρτοι αριστεροί;

Όσο για το μακεδονικό, να ‘ταν κι άλλο. Ευκαιρία είναι, λένε, να τελειώνουμε με τα ανοιχτά εθνικά ζητήματα, που όλοι οι προηγούμενοι δεν τα έλυναν για να μας κρατάνε ομήρους τους…

Έτσι, όπως τα ακούτε… αυτά μου λένε διάφοροι συνάδελφοι και γείτονες, όταν πάω να πιάσω πολιτική κουβέντα.

Κι ας κάθομαι εγώ να σχολιάζω την αγραμματοσύνη του πρωθυπουργού μας, το σύνδρομο μεγαλείου του συγκαμένου, το απύθμενο θράσος του Τζανακόπουλου, το σαμποτάζ του Παρασκευόπουλου στον κορμό της κοινωνίας, τις αυθαιρεσίες του Ρουβίκωνα, ή γενικά όλη την καταστροφή που καθημερινά προκαλούν οι συριζανέλ στον τόπο.

Για τον πολύ κόσμο πέρα βρέχει, κι όποιος ασχολείται με τέτοιες λεπτομέρειες είναι γραφικός, ή ακόμη και κακόβουλος πράκτορας του «Κούλη» που λέγαμε. Ο λαός έχει άλλα προβλήματα…

Και τι έγινε δηλαδή που ο Αλέξης μπέρδεψε τον Χίτλερ με τον Κάιζερ; Ψιλά γράμματα για μια δυο γενιές που γαλουχήθηκαν με Ρούλα Κορομηλά, Πετράν, και … καταλήψεις.

Ποια ορθογραφία και αηδίες ρε φιλαράκι… τι μας λες τώρα; Τους είδαμε και τους σπουδαγμένους.

Και άλλα παρόμοια επιχειρήματα.

Όχι λοιπόν, δεν φταίνε οι συριζαίοι για το χάλι μας. Αυτό προϋπήρξε.

Απλά σήμερα ζούμε τα απόνερα της αποχαύνωσης των τελευταίων 20 και βάλε χρόνων συνειδητής αποβλάκωσης και τεχνητής επίπλαστης ευμάρειας.

Κάτι για το οποίο είμαστε υπεύθυνοι όλοι οι άνω των 40. Που βλέπαμε τα γελάδια να προχωρούν αμέριμνα, και δεν τα τσιγκλίζαμε…

Ότι σπείρεις θα θερίσεις. Απλά πράγματα.

Κι εμείς σπείραμε τον σπόρο της ήσσονος προσπάθειας, της ατιμωρησίας, της μη λογοδοσίας, του δημοκρατικού πενταριού, της αρπαχτής, και της γενικευμένης απειθαρχίας και ανομίας.

Συνεπώς, με βάση όλα αυτά, και λίγα μας κάνουν οι συριζανέλ.

Και πολύ μας πέφτει ο Αλέξης…

Που στο κάτω κάτω δεν είναι κάποιος εξωγήινος… το είδωλό μας στον καθρέφτη είναι. Η προσωποποίηση της χαμένης γενιάς.

Το απόλυτο τίποτα.

Ας τον λουστούμε λοιπόν αδιαμαρτύρητα… εμείς τον δημιουργήσαμε κι εμείς τον επιλέξαμε, έτσι δεν είναι;

Strange Attractor