Ακυβέρνητες Πολιτείες… και στην Ευρώπη!

Στη Γαλλία ο Πρόεδρος Μακρόν αύξησε το φόρο στο πετρέλαιο, πρώτον για να αντιμετωπίσει την… «κλιματική αλλαγή» και δεύτερον για να καλύψει ανοίγματα του προϋπολογισμού του. ​

Και λίγο αργότερα άρκεσαν δύο «κολασμένα» σαββατοκύριακα από τις κινητοποιήσεις των «κίτρινων γελέκων» σε όλη τη Γαλλία, για να κάνει πίσω… ​

·       Πρώτα πήρε πίσω το φόρο στο πετρέλαιο… ​Πάει η «κλιματική αλλαγή»… ​

·       Κι ύστερα έδωσε ένα εκατοστάρικο (100 ευρω) αύξηση στους Γάλλους. ​Πάει και ο προϋπολογισμός… ​ ​ ​

Τώρα αντιμετωπίζει την εξής κατάσταση:

1.       ​--Πρώτον, επιβράβευσε πλήρως την εξέγερση των «κίτρινων γελέκων». ​Που δεν ησύχασαν, αλλά ζητάνε πολύ περισσότερα! Και πώς να μη ζητάνε; ​Αφού όσο ζητάνε, τόσο ο Πρόεδρος κάνει πίσω. Και οι ίδιοι κερδίζουν… ​

2.      --Δεύτερον, ψάχνει να βρει από πού θα καλύψει τα αυξημένα «ανοίγματα». Γιατί τώρα του λείπουν τα 8,5 δισεκατομμύρια που θα του κοστίσουν οι παροχές που ανήγγειλε χθες, ενώ θα χάσει άλλα 2 δισεκατομμύρια περίπου από την αύξηση φορολογίας πετρελαίου που ματαίωσε την περασμένη εβδομάδα… ​ 

3.      --Τρίτον, έχασε όλο το διαπραγματευτικό του πλεονέκτημα απέναντι στη Γερμανία: Γιατί εμφανιζόταν ως ο Πρόεδρος που – υποτίθεται – θα συγκρατούσε τους «απείθαρχους» Γάλλους, θα τους έκανε πιο (δημοσιονομικά) «υπεύθυνους» - κι έτσι θα μπορούσαν να τον εμπιστευθούν οι Γερμανοί για κοινές μεταρρυθμίσεις μεγαλύτερης ενότητας μέσα στην Ένωση... ​

Τώρα αντί να «συγκρατήσει» τους απείθαρχους Γάλλους, οι Γάλλοι τον πήραν από κάτω και τον έκαναν να «δίνει» συνεχώς… ​

Επομένως, οι Γερμανοί δεν τον εμπιστεύονται, οι Γάλλοι δεν τον θέλουν - και το «μεταρρυθμιστικό σχέδιο» Μέρκελ-Μακρόν μπήκε βαθιά στην «κατάψυξη»… ​

Αφού η Μέρκελ παραιτήθηκε από αρχηγός και είναι μειωμένης ισχύος Καγκελάριος στη Γερμανία (μέχρι να φύγει), ενώ ο ίδιος ο Μακρόν είναι μειωμένης αποδοχής στη χώρα του, έτσι κι αλλιώς... ​

Το επόμενο Σαββατοκύριακο τα «κίτρινα γιλέκα» θα κατέβουν ξανά στους δρόμους με κύριο αίτημα «να παραιτηθεί ο Μακρόν» - τώρα πια και με «σύνθημα αιχμής» να αποσυρθεί η Γαλλία από το Σύμφωνα Μετανάστευσης του Μαρακές…

​Καλά ξεμπερδέματα… ​ ​

Στο μεταξύ, όπως μαθαίνουμε, η σύνθεση του κόσμου που κατεβαίνει στις κινητοποιήσεις των «κίτρινων γελέκων» στη Γαλλία είναι: 42% ψηφοφόροι της Μαρί Λεπέν, 20% ψηφοφόροι του Μελανσόν (άκρα Αριστερά), 16% του Φρανσουά Φιγιόν (Κεντροδεξιά), 9% του Μπενουά Αμόν (Κεντροαριστερά) και 5% ψηφοφόροι του ίδιου του Μακρόν. ​

Το πρώτο ερώτημα είναι πού θα πάνε όλοι αυτοί στις επικείμενες ευρωεκλογές; ​

Μάλλον η αντί-συστημική ψήφος θα βγει ιδιαίτερα ενισχυμένη. ​Αλλά οι ψηφοφόροι του ίδιου του Μακρόν - που φιλοδοξούσε να κατέβει και να κερδίσει με διαφορά την πρώτη θέση - μάλλον τον εγκαταλείπουν μαζικά. ​

--Και να σκεφτείτε ότι στις Προεδρικές εκλογές της Γαλλίας πέρσι, κατέστρεψαν τον Φιγιόν, ένα Κεντροδεξιό υποψήφιο που πήγαινε φαβορί να κερδίσει, ήταν ιδιαίτερα έμπειρος, αλλά δεν τον έλεγχε το «σύστημα» - για να αναδείξουν ένα νεαρό «φωστήρα», που αποδείχθηκε πολύ αλαζονικός και πολύ «λίγος». ​

--Να σκεφτείτε ακόμα ότι ο προ-προηγούμενος Πρόεδρος, ο Νικολά Σαρκοζύ, έβαλε για δεύτερη φορά υποψηφιότητα, αλλά έχασε… ​

--Ο προηγούμενος Πρόεδρος, ο Φρανσουά Ολάντ, έπαθε τέτοιο «στραπάτσο» κι είδε την δημοτικότητά του να καταρρέει τόσο, που δεν τόλμησε καν να βάλει υποψηφιότητα για δεύτερη προεκλογική θητεία (πράγμα που δεν είχε ξαναγίνει στο παρελθόν).

​--Και ο τωρινός Πρόεδρος, στον ενάμιση χρόνο της θητείας του, πολλοί αμφιβάλλουν αν θα μπορέσει να κλείσει διετία… ​

Κάτι δεν πάει καλά στη Γαλλία, έτσι; ​

·       Να σκεφτείτε ακόμα ότι έχουμε πια ουσιαστικά ακυβερνησία ​και στη Γερμανία (η Μέρκελ είναι Καγκελάριος χωρίς να ελέγχει το κόμμα της από το οποίο παραιτήθηκε και αντικαταστάθηκε - και χωρίς να ξέρει καν αν θα παραμείνει το κυβερνητικός εταίρος της που καταποντίζεται δημοσκοπικά), ​

·       στη Γαλλία έχουμε το Μακρόν να τον κυνηγάνε τα «κίτρινα γελέκα» στους δρόμους, ​

·       στην Ισπανία ο Σάντσεθ ηγείται κυβέρνησης «μειοψηφίας» και δυσκολεύεται να ψηφίσει προϋπολογισμό, ​στο Βέλγιο η κυβέρνηση βρίσκεται στον αέρα, ​

·       ενώ από την άλλη πλευρά της Μάγχης, στη Βρετανία που έφυγε από την Ευρώπη, δεν ξέρουμε τι θα απογίνει με την κυβέρνηση Μέϊ τις επόμενες μέρες, όπου έχει εκδηλωθεί ανοιχτή «ανταρσία» των βουλευτών της… ​

Αντίθετα, σε μια σειρά από ευρωπαϊκές χώρες που βρίσκονται σε ρήξη με τις Βρυξέλλες, κυρίως για το «μεταναστευτικό», έχουμε σταθερότατες κυβερνήσεις, όπως στην Ιταλία, στην Ουγγαρία, στην Πολωνία, στην Αυστρία, στην Τσεχία, στη Σλοβακία και στη Σλοβενία. ​

Κάτι δεν πάει καλά και στην Ευρώπη, έτσι; ​

Εντελώς «παρεμπιπτόντως» στις ΗΠΑ, στο μέσον της Προεδρικής θητείας του, ο Πρόεδρος Τράμπ, έχει αποδοχή από το 50% περίπου της Αμερικανικής κοινωνίας! Πράγμα ιδιαίτερα σπάνιο, να βρίσκεται τόσο ψηλά η δημοφιλία αμερικανού προέδρου δύο χρόνια μετά την εκλογή του… ​

Για παράδειγμα του Κλίντον και του Μπούς-υιού βρισκόταν πολύ χαμηλότερα στα πρώτα δύο χρόνια της Προεδρίας τους - και επανεξελέγησαν και οι δύο! ​

Θυμάστε τι μας έλεγαν εδώ, μέχρι πολύ πρόσφατα, διάφοροι «ορθοπολιτικοί» αναλυτές; ​

Ότι ο Τράμπ όπου να ’ναι… «πέφτει» και οι Μέρκελ-Μακρόν θα αλλάξουν την Ευρώπη και θα την επαναφέρουν στην «ηγεσία» του δυτικού κόσμου. ​

Κάτι δεν πάει καλά με τους «ορθοπολιτικούς αναλυτές», έτσι; ​

Το θέμα είναι ότι η Ευρώπη σήμερα είναι ουσιαστικά ακυβέρνητη!

​Οι «ορθοπολιτικοί» τα έκαναν μαντάρα, πυροδότησαν έξαρση των άκρων και τώρα εγκαταλείπουν… ​

Και απέναντί τους υπάρχουν μόνον «αγανακτισμένοι», που είτε έχουν δίκιο σε κάποια, είτε λένε παλαβά σε άλλα, αλλά όλο μαζί δεν αθροίζουν… ​

Πολύ ακριβά πληρώνουμε τελικά την «ορθοπολιτική» τύφλωση… ​

Κανένας φιλελεύθερος-συντηρητικός παιδιά, να σώσει το μαγαζί;

Θανάσης Κ. ​

 ​

ΥΓ. Τελικά τι γκαντεμιά κι αυτός ο Τσίπρας; ​Όποιοι τον στήριξαν, καταποντίστηκαν! ​

Όποιοι είπαν καλή κουβέντα γι’ αυτόν, είτε το μετάνιωσαν οι ίδιοι, ​είτε παραιτήθηκαν, είτε παραπαίουν. ​

Πήγε να πολεμήσει το «σύστημα», ​κι ύστερα πήγε να υπηρετήσει το «σύστημα» ​κι ύστερα, πάνω που έγινε το καλύτερο delivery boy του «συστήματος», ​το σύστημα… καταρρέει! ​ ​

Καντεμιά μεγάλη! Να κάνουν κάνα ευχέλαιο…