Η πρώτη μου συνάντησή με τον … Βάσια!

Θεσσαλονίκη, χειμώνας του 1975. 

Βασική πηγή ενημέρωσης το κατηφές  πρόγραμμα της ασπρόμαυρης και μοναδικής τότε κρατικής τηλεόρασης.

Μέσα σε ένα εξίσου θλιβερό ποδοσφαιρικό κλίμα, μια είδηση που ήρθε από το πουθενά κατάφερε να εκτοξεύσει την εφηβική μου φαντασία (ήμουν μόλις 14 χρόνων) στα ύψη.

Ερχόταν στον Ηρακλή, του οποίου ήμουν οπαδός, κάποιος ομογενής ποδοσφαιριστής από την ΕΣΣΔ ονόματι Χατζηπαναγής…

Όπως τη δεκαετία του `70...

Μέχρι πρότινος ζούσαμε στα απόνερα της ευρωπαϊκής οικονομικής κρίσης. Ακούγαμε, αλλά δεν βλέπαμε. Όσο περνάει όμως ο καιρός, τόσο πλησιάζουμε και εμείς στον βαθύ πυρήνα της.

Ήδη διαβάζω στον τύπο, πως είναι δεκάδες χιλιάδες οι πτωχεύσεις, και οι αιτήσεις για πτώχευση. Όσον αφορά δε στις αυτοκτονίες, άστα να πάνε. Το ίδιο και οι δείκτες της ανεργίας. Το ίδιο και η μετανάστευση στην … Αυστραλία. Για όλα όμως αυτά, φροντίζει το φιλόστοργο Πασόκ, οπότε δεν ανησυχώ…