Πολακισμός: Το τελευταίο στάδιο του κουτσαβακισμού…

Παρακολουθώντας στενά εδώ και 4 χρόνια την κατάβαση της χώρας μας στην άβυσσο, δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ τι να σκέφτονται άραγε σήμερα όλοι εκείνοι που ψήφισαν την πρώτη φορά αριστερά, για το ηθικό της πλεονέκτημα.

Και όχι τόσο εκείνοι οι ιδεοληπτικοί μπουφόνοι του 3%, αλλά οι υπόλοιποι… οι «νοικοκυραίοι», που ψήφισαν Αλέξη για να μην πληρώνουν ΕΝΦΙΑ (και για να καταργηθούν τα διόδια).

Που ψήφισαν Μπαρουφάκη, για να σωθεί η οικονομία μας!

Τι να λένε και τι να σκέπτονται σήμερα παρακολουθώντας τις υπουργοποιήσεις γυρολόγων, που μέχρι προχθές έβριζαν τον Αλέξη, ή των ακροδεξιών παραληρηματικών πρώην πσαικαζμένων, που σήμερα ζουν κι αναπνέουν … κομμουνισμό; Π.χ. Κουίκ, Κουντουρά, κ.ά.

Τι λένε για τον Παρασκευόπουλο, και για τον νόμο του, που μας πήγε την εγκληματικότητα στα κόκκινα, και που μόνο γι’ αυτό ο Σύριζα θα πρέπει να επιστρέψει στο 3%, και πολύ λέω;

Τι λένε για  την άλλη, την Μαριλίζα, που ως το 2012 είχε διατελέσει όχι μόνο υπουργός, αλλά και γενική γραμματέας του Πασόκ, το οποίο σήμερα καταγγέλλει, και μας καλεί  να το αποκηρύξουμε αφού αποτελεί το  παλιό σαθρό πολιτικό σύστημα που μας κατέστρεψε… και από δίπλα να την σιγοντάρουν οι Κουρουπλής, Σπίρτζης, Ραγκούσης,  και άλλοι χρόνιοι πολέμιοι του Πασόκ;

Τι να λένε βλέποντας τους άλλοτε δυο κορυφαίους υπουργούς της περήφανης κυβέρνησης να ξεκατινιάζονται, και να ανταλλάσσουν μηνύματα, αποκαλώντας ο ένας τον άλλον αλήτη, προδότη, και άλλα παρόμοια κοσμητικά,  και να σέρνονται σε μηνύσεις και δικαστήρια;

Να ακούν τον Τράγκα να μιλάει για τον Αλέξη, το μέχρι πρότινος «γελαστό παιδί»,  με όρους «προδότης», «λαμόγιο», «απατεώνας», «χουντόφρων», «γερμανοντυμένος», κλπ κλπ;

Και τέλος, τι γνώμη έχουν άραγε για εκείνον τον λεβέντη από την Κρήτη, τον χαμένο κρίκο δηλαδή, που κάποτε περηφανεύονταν ότι κρατάει διπλά βιβλία, και που κάθε μέρα που περνάει ξεδιπλώνει όλο και περισσότερο τον ανεξέλεγκτο τραμπουκισμό του;

Φαντάζεστε να ολοκληρώνονταν το όραμα των συνιστωσών του Σύριζα, να γινόμαστε δηλαδή μια μονοκομματική σοβιετία, και τα σκυλιά δεμένα, και να μας κυβερνούσαν πούροι και άφθαρτοι αριστεροί, σαν τον Κρητικό που λέγαμε;

Τον φαντάζεστε (ή κάποιον όμοιό του) πρόεδρο λαοδικείου (ή ανταρτοδικείου) να δικάζει … νοικοκυραίους;

Εδώ είναι υπουργός σε (υποτίθεται) δημοκρατική χώρα, και απειλεί να θάψει δημοσιογράφους… φαντάζεστε να κυβερνούσε σε πολίτευμα της επιλογής του;

Όχι μόνο θα έστελνε κόσμο και κσμάκη στα ξερονήσια, αλλά πιθανόν να εκτελούσε και τους κεντρικούς τραπεζίτες, μαζί με τους δημοσιογράφους που θα τολμούσαν να του θέσουν κάποια ερώτηση… χωρίς δίκη.

Εκτός κι αν όταν επιτέλους επικρατούσε το ιδανικό (κατά Σύριζα) καθεστώς, ο Αλέξης θα έπαυε να τον έχει ανάγκη ως μπροστάρη τραμπούκο, η χρησιμότητά του ως ηλίθιου θα έπαυε δηλαδή να υπάρχει, και όπως ο Αδόλφος ξεφορτώθηκε με την πρώτη ευκαιρία τους δικούς του τραμπούκους (π.χ. Ερνστ Ρομ) τη νύχτα των μεγάλων μαχαιριών, έτσι κι ο αετός τσι Κρήτης θα έβρισκε το τέλος που του αξίζει.

Μένοντας στην ιστορική  μνήμη του έθνους ως δημιουργός και σύμβολο του «πολακισμού», του τελευταίου στάδιου δηλαδή του … «κουτσαβακισμού».

Κάτι είναι κι αυτό…

Strange Attractor