Λούγκρες…

Δεν μ’ αρέσουν οι χυδαίες λέξεις – όπως αυτή που διάλεξα για τίτλο…

Δεν είμαι «σεμνότυφος», αλλά η χυδαιότητα μ’ αηδιάζει. Και δεν μ’ αρέσει να ασχολούμαι με τις «ιδιαιτερότητες» των άλλων.

Αναφορές σε τέτοιες προσωπικές «ιδιαιτερότητες» - πραγματικές η εικαζόμενες - δεν έχουν θέσει στο δημόσιο λόγο. Τελεία και παύλα.-

Εκτιμούσα πάντα το μουσικό έργο του Σταμάτη Κραουνάκη. Με τον ίδιο δεν είχα ασχοληθεί ποτέ. Το ότι διάλεξε να παινέψει δημόσια τον ανεκδιήγητο Παύλο Πολάκη, αυτή τη μοναδική ενσάρκωση χυδαίου πρωτογονισμού και φασίζουσας ηλιθιότητας, ήταν μια «επιλογή» του με την οποία δεν θα καταδεχόμουν να ασχοληθώ ποτέ…

Τι να σχολιάσει κανείς; Και γιατί να ασχοληθεί;

Έτσι κι αλλιώς μόνος του ρεζιλεύτηκε – ο Κραουνάκης!

Σχόλια δεν χρειάζονται, το είδαν όλοι, το κατάλαβαν όλοι, το καταδίκασαν οι πάντες…

Αλλά ο τρόπος που το έκανε κάτι δείχνει – όχι για τον Κραουνάκη, πια, αλλά - για όλους τους άλλους: τους «κήνσορες» της «πολιτικής ορθότητας».

Αν τη λέξη «λούγκρες» τη χρησιμοποιούσε οποιοσδήποτε άλλος σε δημόσιο λόγο, θα έπεφταν να τον φάνε: ως «ομοφοβικό», «αντιδραστικό», «φασίστα», «υπάνθρωπο»…

Το είπε ο Κραουνάκης την ώρα που «κατακεραύνωνε» τους αντιπάλους του Πολάκη. Και δεν τρέχει τίποτε.

Τόσο ξεδιάντροποι, τόσο υποκριτές, τόσο γελοίοι…

·       -- Η «πολιτική ορθότητα» ποινικοποιεί το «φλέρτ», αλλά οι εδώ εκφραστές της βγάζουν λάδι τον… μουρντάρη πρέσβη της Βενεζουέλας ήνα, που «χουφτώνει» τα κορίτσια (τους)!

·       --Η «πολιτική ορθότητα» κυνηγάει (υποτίθεται) τους καπνιστές, αλλά οι εδώ «προοδευτικάριοι» νομιμοποιούν το εμπόριο της …κάνναβης!

·       --Δεν θέλουν να τους λέμε «προδότες» όταν αναγνωρίζουν εθνική ταυτότητα «μακεδόνων» στους Σκοπιανούς, αλλά οι ίδιοι επιμένουν να χαρακτηρίζουν «εθνικιστές» και «ακροδεξιούς» όσους διαφωνούν μαζί τους.

·       --Δεν θέλουν να τους αποκαλούμε «ακραίους», όταν χαϊδεύουν τους κουκουλοφόρους, τους καταδικασμένους δολοφόνους της 17Ν, το «Ρουβίκωνα» και το παρακράτος των κουκουλοφόρων στα Εξάρχεια.

Αλλά οι ίδιοι θεωρούν «ακροδεξιούς», όσους διαμαρτύρονται για όλα αυτά.

--Υπερασπίζονται τα… «ανθρώπινα δικαιώματα» κάθε πραγματικής ή απίθανης «μειονότητας», αλλά οι ίδιοι υπερασπίζονται με πάθος τον Μαδούρο – τον τύραννο που έχει αιματοκυλίσει τη χώρα του και το λαό του – στη Βενεζουέλα.

--Κόπτονται για τα «δικαιώματα» των «προσφύγων» που είναι στη συντριπτική πλειονότητά τους πλέον απλώς λαθρομετανάστες! Αλλά αδιαφορούν για τα ειδεχθή εγκλήματα που διαπράττονται καθημερινά πλέον στα κολαστήρια των hot spots που οι ίδιοι δημιούργησαν στα νησιά μας – και δεν τα ελέγχουν καν οι ελληνικές αρχές, τα ελέγχουν οι εγκάθετοι των διακινητών που τους έφεραν. Με το «αζημίωτο» μάλιστα.

-- Διαμαρτύρονται όταν αποδοκιμάζονται βουλευτές τους σε όλη την ελληνική περιφέρεια – κυρίως στη Βόρειο Ελλάδα και στην Κρήτη.

Αλλά δεν τους ενόχλησε καθόλου όταν οι παρακρατικοί του «Ρουβίκωνα» έσπαγαν τα δικαστήρια και τρομοκρατούσαν τους δικαστές για να αθωωθεί η περιβόητη «Ηριάννα Β.Λ.» - πράγμα το οποίο και πέτυχαν τελικά.

--Το όνομα της Ηριάννας Βασιλεάδου-Λυναρδάκη απαγορευόταν να αναφερθεί δημόσια ολόκληρο – κι ας είχε ήδη μια πρωτόδικη καταδίκη – για συμμετοχή σε τρομοκρατία.

Αλλά τα ονόματα των αντιπάλων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, τα λασπώνουν συνεχώς με κουκουλοφόρους ψευδομάρτυρες που μόνοι τους καταγγέλλουν τελικά, ότι τους πίεσαν να καταθέσουν.

--Κι αν κανείς τολμήσει να διαφωνήσει δημόσια με το νομοθέτημά τους για την «τεκνοθεσία» σε ζευγάρια ομοφυλοφίλων, τον καταδικάζουν αμέσως ως «υπάνθρωπο» και «ομοφοβικό».

Αλλά όταν βγαίνει ο Κραουνάκης και βρίζει… «λούγκρες» όσους αποδοκίμαζαν τον δικό τους – τον Πολάκη - δεν τρέχει και τίποτα! Το βρίσκουν και «χαριτωμένο»…

--Αποδοκιμάζουν τις εθνικές παρελάσεις!

Αλλά πανηγυρίζουν για τα gay parades. Προκαλώντας αναγούλα ακόμα και σε ομοφυλόφιλους που έχουν ήθος και αξιοπρέπεια.

--Τον Ιούνιο του 2017, ο ηθοποιός Χρήστος Σιμαρδάνης, έκανε την εξής δημόσια δήλωση:

«Την ημέρα του Gay Pride μου ζήτησαν από ραδιοφωνικό σταθμό να μιλήσω, αλλά τους είπα ότι δεν συμφωνώ. Δεν είμαι περήφανος που είμαι ομοφυλόφιλος. Κανείς δεν μπορεί να είναι περήφανος για το τι κάνει στο κρεβάτι του. Είναι σαν να λες «είμαι περήφανος που έχω αυτιά». Δεν μπορείς να είσαι περήφανος επειδή είσαι θηλαστικό ή επειδή έχεις δύο αυτιά. Περήφανος μπορείς να είσαι για χίλια δύο άλλα πράγματα. Θα μου άρεσε να νιώθω περήφανος για τον εαυτό μου για κάποια ανθρώπινα χαρακτηριστικά μου. Δεν νιώθω περήφανος που είμαι gay, ούτε εσύ πρέπει να νιώθεις περήφανος που είσαι straight. Να είσαι περήφανος επειδή είσαι τίμιος, καλός άνθρωπος, ή καλός πατέρας».

Ο Χρήστος Σιμαρδάνης δυστυχώς δεν βρίσκεται πια στη ζωή.

Αλλά με τη δήλωσή του εκείνη δίδαξε αξιοπρέπεια, όση ΔΕΝ έχουν δυστυχώς, οι χιλιάδες straight που σπεύδουν να «προσαρμοστούν» σε κάθε συρμό της εποχής, στηλιτεύοντας όσους διαφωνούν με την «πολιτική ορθότητα».

Και η υποκρισία τους δεν έχει τέλος!

Δηλώνουν Μαρξιστές, και οπαδοί του Κάστρο και του Τσε Γκουεβάρα.

Ξεχνάνε βέβαια, ότι στις μαρξιστικές κοινωνίες του υπαρκτού σοσιαλισμού, οι ομοφυλόφιλοι βρίσκονταν σε διωγμό – ή πάντως στο περιθώριο.

Ο ίδιος ο Τσέ μάλιστα, στην Κούβα, τους μάζευε σε στρατόπεδα κι έψαχνε να βρει τρόπο να τους «θεραπεύσει» - με το στανιό!

Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν τους ενδιαφέρουν καθόλου!

Απλώς πιθηκίζουν «πολιτική ορθότητα» μπας και κοροϊδέψουν κάποιους αφελείς, μπας και αποκτήσουν κάποια «προοδευτικά εύσημα», τώρα που ξεπούλησαν τα «ιερά και τα όσια» - και της Αριστεράς και της Δεξιάς.

Τέτοια λαθρέμποροι ιδεών είναι…

Τέτοια η «ηθική» τους…

Τέτοια και η «αισθητική» τους…

«Λούγκρες»! (με το συμπάθιο)

Θανάσης Κ.

ΥΓ.1 Όχι, δεν υπονοώ τίποτε για τον… «σεξουαλικό» τους προσανατολισμό, ο οποίος μου είναι και παγερά αδιάφορος.

Απλώς χρησιμοποιώ τον όρο με όλο το απαξιωτικό του φορτίο.

Να μάθουν κάποτε πως όταν φτύνουν τον κόσμο συνεχώς, κάποιος μπορεί να βρεθεί, να τους φτύσει κι αυτούς κατάμουτρα.

Από λόγια δεν παίρνουν. Από κριτική δεν καταλαβαίνουν. Το φτύσιμο ίσως το καταλάβουν. Και πάντως τους αξίζει.

Λούγκρες!

ΥΓ.2 Ο τρόπος που συμπεριφέρονται δείχνει πως το έχουν χάσει τελείως! Κάθε μέρα χάνουν έδαφος, χάνουν κόσμο, προκαλούν οργή και απελπισία. Το αντί-ΣΥΡΙΖΑ «μέτωπο» του ελληνικού λαού είναι πια πάνω από 70%! Και το υπόλοιπο 30% δεν το συγκινούν. Ούτε το «συσπειρώνουν». Σε μεγάλο μέρος του, προκαλούν αηδία…

Κάτι οι αποκαλύψεις Καμένου σε βάρος τους, κάτι τα καμώματα Πολάκη, κάτι οι δηλώσεις Κραουνάκη, οι εχθροί τους πολλαπλασιάζονται πια και στους ελάχιστους «φίλους που τους απέμειναν, απλώς προκαλούν αναγούλα.

Τελικά το «λούγκρες» ίσως να είναι και το λιγότερο…