Καίρια ερωτήματα σε σχέση με τη νέα αεροπορική τραγωδία…

Είπα να ασχοληθώ σήμερα με τις πομπώδεις εξαγγελίες του Αλέξη (του κουρασμένου), ο οποίος επαναφέρει τον ΦΠΑ στο ποσοστό που τον παρέλαβε από τον Σαμαρά αλλά ο ίδιος τον πήγε στα ύψη, και ο οποίος Αλέξης δεν κατάργησε ακόμη τον ΕΝΦΙΑ, όπως διατυμπάνιζε πριν γίνει κοτεράτος, αλλά λέω «δεν βαριέσαι»; Ποιος ασχολείται;  αφού έτσι κι αλλιώς τα αναρίθμητα γίδια ήδη πανηγυρίζουν για τις παροχές και την 13^η σύνταξη… ποια; 

Θα ασχοληθώ όμως με την νέα αεροπορική τραγωδία, αυτή τη φορά στη Μόσχα.

Η οποία τραγωδία είναι όντως περίεργη, και έρχεται να επιβεβαιώσει τις πάγιες παιδιόθεν απόψεις μου για τον ερασιτεχνισμό του περίφημου ξανθού γένους, σε όλα τα επίπεδα, και ανεξαρτήτως πολιτεύματος.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο…

Μιλάμε λοιπόν για ένα ρωσικό αεροσκάφος τύπου Sukhoi SSJ100, γνωστό και ως Superjet, το οποίο ξεκίνησε τις πτήσεις το 2011 ως αντικαταστάτης των ξεπερασμένων τότε «σοβιετικών» αεροπλάνων.

Από τότε όμως άρχισαν και τα προβλήματα… ειδικά με το σύστημα των οριζόντιων σταθεροποιητών του.

Μάλιστα, το 2017 η ρωσική Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας διέταξε τον ενδελεχή επανέλεγχο όλων των αεροσκαφών SSJ100, λόγω ακριβώς αυτών των προβλημάτων, ενώ η μεξικανική εταιρία Interjet καθήλωσε τα Superjets της από το 2016, δηλώνοντας ότι σταδιακά θα τα αποσύρει οριστικά.

Χαρακτηριστικά, η Aeroflot από το 2018 χαρακτηρίζει το επίπεδο ασφάλειας του συγκεκριμένου τύπου ως «μέτριο» ενώ αντίστοιχα των Airbus και Boeing που διαθέτει, ως «υψηλό».

Όσον αφορά στο δυστύχημα, υπάρχουν πολλά περίεργα, με διάφορους ειδικούς να μιλάνε για ανθρώπινο λάθος από πλευράς των χειριστών.

Για παράδειγμα, αποφάσισαν να απογειωθούν κατευθυνόμενοι μέσα σε καταιγίδα, κάτι που αυξάνει το ρίσκο ατυχήματος.

Στη συνέχεια έσπευσαν να προσγειωθούν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, αν και θα έπρεπε βάσει διαδικασιών  ή να απορρίψουν τα καύσιμα με τα οποία ήταν γεμάτες οι δεξαμενές του αεροπλάνου, ή να κάνουν κύκλους μέχρι να κάψουν μεγάλο μέρος αυτών, διότι η προσγείωση, και μάλιστα η αναγκαστική, με πλήρεις δεξαμενές ενέχει τον κίνδυνο πυρκαγιάς, κάτι που έγινε.

Όσον αφορά στο ότι δεν απέρριψαν τα καύσιμα διότι κάτι τέτοιο, είπαν, θα ήταν επικίνδυνο για τη Μόσχα, απ’ ότι γνωρίζω αφ’ ενός  μεν υπάρχουν συγκεκριμένες διαδρομές και σημεία (σε κάθε περιοχή αεροδρομίου) για κάτι τέτοιο, αφ’ ετέρου δε τα καύσιμα εξαερώνονται μέχρι να φτάσουν στο έδαφος, άρα δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος.

Στη συνέχεια προσγειώθηκαν με ιδιαίτερα υψηλή ταχύτητα, κάτι που έκανε το αεροσκάφος να αναπηδήσει στον διάδρομο, και να χτυπήσει η άτρακτος στο τσιμέντο με αποτέλεσμα να πεταχτούν κομμάτια της στους κινητήρες, και στα φτερά (δεξαμενές καυσίμων) και να προκαλέσουν φωτιά, η οποία και κόστισε τη ζωή σε 41 άτομα.

Για τις αρχές του αεροδρομίου τι να πει κανείς;

Έρχεται να προσγειωθεί φλεγόμενο αεροσκάφος, και η πυροσβεστική υπηρεσία έκανε 5 και βάλε λεπτά να φτάσει, όταν δηλαδή το μισό ήταν ήδη αποκαΐδι.

Σε τέτοιες περιπτώσεις είθισται να στρώνεται (πριν την προσγείωση) ο διάδρομος με ειδικό αφρό, ή αν δεν υπάρχει αφρός τα πυροσβεστικά οχήματα να  ακολουθούν το αεροπλάνο από δίπλα, και έτοιμα να επέμβουν μόλις αυτό ακινητοποιηθεί.

Τίποτα από τα παραπάνω δεν έγινε.

Και το κερασάκι στη τούρτα; Δεν είναι μόνο οι Έλληνες απείθαρχοι και στον κόσμο τους. Προφανώς οι Ρώσοι είναι χειρότεροι, κι αυτό διότι σύμφωνα με τι μαρτυρίες των αεροσυνοδών αλλά και κάποιων επιβατών που επέζησαν, χρειάστηκε να αρπάξουν κάποιους από τον γιακά για να τους σπρώξουν προς τις εξόδους κινδύνου και τις τσουλήθρες, διότι ήταν απασχολημένοι με το να πάρουν τις χειραποσκευές τους από τα ντουλάπια πάνω από τα καθίσματα!!!!!

Καταλαβαίνετε πόσοι (μακαρίτες πλέον) επιβάτες μπλοκαρίστηκαν στους στενούς διαδρόμους του αεροσκάφους, την ώρα που το μισό καίγονταν, τα τζάμια έλιωναν,  και οι μαύροι καπνοί είχαν απλωθεί παντού,  επειδή κάποιοι ήθελαν να πάρουν μαζί τους τα σακίδιά τους!!!!

Μάλιστα όπως αναφέρει μια αεροσυνοδός ονόματι  Ε. Kasatkina, κάποιοι επιβάτες έλυσαν τις ζώνες τους και έτρεχαν αλλόφρονες προς τις εξόδους ενώ το αεροσκάφος ήταν ακόμη στον αέρα, ενώ κάποιοι άλλοι, μετά την προσγείωση, αντί να σπεύσουν προς τις τσουλήθρες όπως τους ζητούσε το πλήρωμα, εκείνοι έπαιρναν τηλέφωνο σε συγγενείς και φίλους τους!!!!!

«Τους τραβούσα από τους γιακάδες, τους έσπρωχνα για να εκκενώσουν το αεροπλάνο, κι εκείνοι ασχολούνταν με τα κινητά και τις βαλίτσες τους», λέει.

Εν κατακλείδι, για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι όση τεχνολογία κι αν υπάρχει, όσο υψηλά (ή μη) είναι τα επίπεδα οργάνωσης και ασφάλειας μιας εταιρίας ή ενός αεροδρομίου, στο τέλος όλα επαφίενται στον ανθρώπινο παράγοντα, και στον ηρωισμό, τον επαγγελματισμό, ή τις ελλείψεις και τις ανεπάρκειες κάποιων.

Strange Attractor

ΥΓ- Υπάρχουν αναφορές σε ξένα σάιτς (με βίντεο),  ότι την ώρα που το φλεγόμενο αεροσκάφος «ακουμπούσε» στον διάδρομο προσγείωσης, κάποιοι, μάλλον ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας του αεροδρομίου, χαχάνιζαν και γελούσαν, με τη ρωσική ΥΠΑ να μιλάει για «αναρμόδιους» μη εργαζόμενους, ενώ παράλληλα διατάζει έρευνα για το απαράδεκτο αυτό γεγονός.