Πως θα προλάβουμε τον εφιάλτη… ψηφίζοντας Αλέξη!

Σήμερα το πρωί ξύπνησα μούσκεμα στον ιδρώτα.

Και όχι μόνο κάθιδρος, αλλά  και ανήσυχος.

Όλο το βράδυ υπέφερα.

Μια από αέρια, και μια από ένα όνειρο, ή μάλλον εφιάλτη, που είδα.

Τι είδα ο καψερός;

Έγιναν, λέει, οι εκλογές, και βγήκε πρώτη η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου, που άρχισε να κυβερνά με δεκανίκι το κόμμα του… Λαφαζάνη!

Και μετά από τους πρώτους ενθουσιασμούς, με κάτι σιτεμένες γεροντοκόρες πρώην Δαπίτισες, και κάτι λιμοκοντόρους παλιούς Ονεδίτες να χορεύουν σέικ στο Σύνταγμα, μετά από κοινές εμφανίσεις και αγκαλιές του Κυριάκου με τον Λαφαζάνη, άρχισαν τα πραγματικά όργανα.

Άρχισε δηλαδή η πολιτική μας δουλεία, και η οικονομική μας δολοφονία.

Άρχισε η κατρακύλα…

Πρώτη δουλειά του «Κούλη» ήταν να ανοίξει τα χοτ σποτ ανά την επικράτεια και να αμολήσει χύμα στο κύμα δεκάδες χιλιάδες δυστυχισμένους «παράτυπους μετανάστες», που υπέφεραν στα κολαστήρια αυτά με τις σκληρές πολιτικές του Σύριζα. Για να φανταστείτε, με εντολή Αλέξη σβήνανε τα αιρκοντίσια τα μεσημέρια στην Αμυγδαλέζα! Οι ανάλγητοι σκοπιανοτσολιάδες!

Στη συνέχεια πέρασε κρυφά και αιφνιδιαστικά ένα νόμο δια του οποίου άνοιξαν οι φυλακές κι άρχισαν να βγαίνουν έξω οι διάφοροι βαρυποινίτες.

Δεύτερη δουλειά του ήταν να αρχίσει να προκαλεί τους «κακοί κσαίνοι τοκογλύφοι» (έτσι τους έλεγε ο Γιακουμάτος), απειλώντας τους με έξοδό μας από το ευρώ αν δεν αρχίσουν να μας παρακαλάνε για να μας δανείσουν άτοκα.

Κάτι τους έλεγε και για νταούλια και ζουρνάδες, αλλά δεν πολυκατάλαβα αφού τα «εγγλέζικά» του ήταν για τον μπούτζον.

Μάλιστα, έβαλε τον υπουργό Άμυνας, να απειλήσει τους εταίρους ότι αν δεν μας δανείσουν πάραυτα, θα ανοίξει τα σύνορα και θα γεμίσει την Ευρώπη με Πακιστανούς και Αλγερινούς πρόσφυγες πολέμου!

Θα διεκδικήσει επίσης, έλεγε, τις πολεμικές αποζημιώσεις από τους Γερμανούς για τον Α’ και Β’ Π.Π.

Ή θα μας σβήσετε το επαχθές χρέος ή θα σας πάμε καροτσάκι… θα φύγουμε κι από το ευρώ κι από την Ευρώπη!

Στη συνέχεια τα έβαλε με την αστυνομία, διαλύοντας την ομάδα ΔΕΛΤΑ και αποδυναμώνοντας την ΔΙΑΣ.

Τα ΜΑΤ δεν τα πείραξε βέβαια, μιας και τα χρησιμοποίησε για να περικυκλώσουν και να φρουρούν τόσο το Μαξίμου, όσο και τα κατά τόπους γραφεία της Νέας Δημοκρατίας.

Ο κυβερνητικός του ζήλος συνεχίστηκε με αύξηση του ΕΝΦΙΑ, πετσόκομμα των συντάξεων, νέα χαράτσια αλληλεγγύης κλπ, περισσότερα διόδια, και τέλος, επειδή κάποιοι αμετανόητοι άρχισαν πάλι να αποσύρουν τις καταθέσεις τους από τις τράπεζες, όπως π.χ. η μαμά μιας υφυπουργίνας Οικονομικών,  συζητήθηκε το ενδεχόμενο να γίνει ντου στις θυρίδες και στα στρώματα των πολιτών, πάντα μέσα σε κοινοβουλευτικά πλαίσια, και επέβαλλε αυστηρά κάπιταλ κοντρόλς, αναγκάζοντας τον κοΖμάκη να στήνεται αυγουστιάτικα στις ουρές των ΑΤΜ για να πάρει 50-60 ευρώ τη φορά.

Οι μόνοι που δεν στήθηκαν στις ουρές ήταν οι βουλευτές, αφού γι’ αυτούς φρόντισε να υπάρχουν ειδικά ΑΤΜ σε κλιματιζόμενο χώρο μέσα στη βουλή.

Επίσης δεν στήθηκε ποτέ σε ουρά ο μπον βιβέρ υπουργός Οικονομικών, ο οποίος δήλωσε σε ξένο κανάλι ότι κάτι τέτοιο θα ήταν υποτιμητικό.

Μάλιστα φωτογραφήθηκε με την μπίμπο σύζυγό του να τρώνε ψαρούκλες και να πίνουν μποζολέ στο μπαλκόνι του ρετιρέ του, απέναντι από τον Παρθενώνα… με φόντο τα γερόντια που ξεροστάλιαζαν στις ουρές που λέγαμε.

Και οι τακτικές αυτές απέδωσαν.

Οι εταίροι τα έκαναν επάνω τους, και αμέσως μας πρόσφεραν ένα νέο πιο κοστολογημένο μνημόνιο, και μάλιστα με διάρκεια ισχύος 99 χρόνια, οπότε και η χώρα μας ανακουφίστηκε (έτσι έλεγε ο Κιλτίδης).

Τέτοια αναλγησία από τους «άφθαρτους» νεοδημοκράτες. Είναι να μην ιδρώσω;

Για να μην πολυλογώ, το όνειρό μου κάλυψε ένα χρόνο περίπου διακυβέρνησης Κούλη, ο οποίος ανάμεσα σε πολλά άλλα, έλυσε το διαχρονικό ακανθώδες «σκοπιανό» ζήτημα δεχόμενος ότι ζητούσαν οι φίλοι γείτονες, πριν ξυπνήσω μούσκεμα στον ιδρώτα.

Τα είδα όλα. Είδα φούντωμα της ανεργίας, κατακόρυφη αύξηση της εγκληματικότητας, αυτοκτονίες, πείνα, και κλάμα βουβό.

Με τον Κούλη να βολτάρει με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος (μέχρι και στην Eurodisney πήγε με αυτό) και με κότερα φίλων, καπνίζοντας πούρα και καταγγέλλοντας την διαπλοκή, με προφορά… Κωνσταντίνου Καραμανλή (του κανονικού).

Δεν πρόλαβα να δω άλλα… το όνειρο σταμάτησε ξαφνικά την ώρα που άρχισα να διακρίνω πτώματα να πλέουν στη θάλασσα μέσα σε καπνούς και με φόντο φωτιές στα γύρω βουνά…

Εκεί ξύπνησα… και μέχρι να καταλάβω ότι όλα ήταν απλά ένα κακό όνειρο, είδα κι έπαθα.

Ευτυχώς, άνοιξα τη τηλεόραση και είδα τον Αλέξη, το δικό μας παιδί, τον γελαστό αγωνιστή, ακόμη στο πηδάλιο της χώρας, να φιλοξενεί τον Σρόιτερ στο Μαξίμου,  και άρα όλα καλά…

Υπάρχει ακόμη ελπίδα, σκέφτηκα.

Αρκεί ο λαός να μη μασήσει από τις χάντρες και τα μπιχλιμπίδια του Κούλη, και να ψηφίσει σωστά… για το μέλλον τόσο το δικό του όσο και εκείνο των παιδιών του.

Να ψηφίσει δηλαδή με επίκεντρο τον άνθρωπο.

Να ψηφίσει Σύριζα… για την προκοπή του τόπου!

Αλλιώς χαθήκαμε… ο Κούλης θα τα διαλύσει όλα… όπως ακριβώς είδα στο όνειρό μου.

Strange Attractor