Ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, ο άλλοτε πρόεδρος της
ΔΗΜΑΡ, αποτυχών υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ και πάντα θεσιθήρας της πολιτικής, είναι
πλέον μετακλητός υπάλληλος στο γραφείο του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή – και μπράβο του.
Αυτό όμως δίνει την αφορμή σε πολλούς να κοροϊδεύουν τον Θανάση, όταν μάλιστα ο
ίδιος κατηγορεί τη σημερινή κυβέρνηση ότι χρησιμοποιεί μετακλητούς.
Οσοι τον επικρίνουν βλέπουν τον συμβιβασμό του
ταπεινωτικό για έναν κοτζάμ πρώην πρόεδρο, πρώην βουλευτή Επικρατείας, πρώην
υπουργό!
Πώς καταδέχεται να βολεύεται τώρα σε μια θεσούλα
μετακλητού στη Βουλή, έστω και αν φέρει τον βαρύγδουπο τίτλο του γενικού
διευθυντή της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ;
Ο πρόεδρος Βασίλης Λεβέντης, λ.χ., του οποίου το
ηγετικό κύρος δεν αμφισβητήθηκε ούτε την εποχή που ήταν εκείνος και η κάμερα
μόνοι τους, θα δεχόταν ποτέ κάτι τέτοιο;
Δεν έχουν δίκιο όμως. Είναι ίσως εκπεσμός και ταπείνωση, εφόσον το κρίνεις απέξω· με τη λογική, όμως, που διέπει τον Θεοχαρόπουλο και το είδος του, πρόκειται για βήμα προόδου.
Κατ’ αρχάς, το σπουδαιότερο είναι ότι
εξακολουθεί να ζει από το Δημόσιο: διατηρεί, δηλαδή, την αγνότητά του ως
αριστερός, αφού δεν μιαίνεται από την επαφή με τον πραγματικό, τον εκτός
πολιτικής, κόσμο της εργασίας.
Ισως σε ορισμένους να μην είναι κατανοητό αυτό, η άγνοια όμως της πραγματικότητας ως προς τον κόσμο της ελεύθερης οικονομίας και της εργασίας είναι προϋπόθεση ώστε ο αριστερός να διατηρήσει την πίστη στις ιδέες του. Ειδάλλως, αυτή η πίστη θα κλονιστεί, θα φθαρεί και, σιγά σιγά, θα εκλείψει, ιδίως αν ο αριστερός συμβαίνει να είναι έξυπνος και ικανός. Και ο Θανάσης μας είναι όχι απλώς ικανός, είναι ταλέντο!
Χθες, λ.χ., έπληξε καιρίως την κυβέρνηση με το εξής βλήμα: «Πρόκειται», είπε αναφερόμενος στις αποκαλύψεις για τους μετακλητούς της προηγούμενης κυβέρνησης, «για άλλο ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα της κυβέρνησης σε συνεργασία με την αντιπολίτευση που αντιπολιτεύεται την αντιπολίτευση, κάτι που είναι ακατανόητο στον ελληνικό λαό».
Ισως σε ορισμένους να μην είναι κατανοητό αυτό, η άγνοια όμως της πραγματικότητας ως προς τον κόσμο της ελεύθερης οικονομίας και της εργασίας είναι προϋπόθεση ώστε ο αριστερός να διατηρήσει την πίστη στις ιδέες του. Ειδάλλως, αυτή η πίστη θα κλονιστεί, θα φθαρεί και, σιγά σιγά, θα εκλείψει, ιδίως αν ο αριστερός συμβαίνει να είναι έξυπνος και ικανός. Και ο Θανάσης μας είναι όχι απλώς ικανός, είναι ταλέντο!
Χθες, λ.χ., έπληξε καιρίως την κυβέρνηση με το εξής βλήμα: «Πρόκειται», είπε αναφερόμενος στις αποκαλύψεις για τους μετακλητούς της προηγούμενης κυβέρνησης, «για άλλο ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα της κυβέρνησης σε συνεργασία με την αντιπολίτευση που αντιπολιτεύεται την αντιπολίτευση, κάτι που είναι ακατανόητο στον ελληνικό λαό».
Ενας πολιτικός, που βγάζει αυτό από το στόμα
του, απλώς δεν μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε τυχαίος – σωστά;
Επειτα, η θέση συνιστά προαγωγή στη διοικητική κλίμακα, αφού ως πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ «διηύθυνε» πόσους; Δέκα, άντε το πολύ δώδεκα, νοματαίους; Ενώ η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ έχει 86 βουλευτές.
Επειτα, η θέση συνιστά προαγωγή στη διοικητική κλίμακα, αφού ως πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ «διηύθυνε» πόσους; Δέκα, άντε το πολύ δώδεκα, νοματαίους; Ενώ η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ έχει 86 βουλευτές.
Κάποιοι από αυτούς, στην αρχή τουλάχιστον, δεν
θα βρεθούν να τον πάρουν στα σοβαρά, για λίγο έστω;
Του εύχομαι, ειλικρινά, γκουντ σαξές!
Στέφανος Κασιμάτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου