Τι μάθαμε από τη τραγωδία των Τεμπών;

Γράφω τις απόψεις μου και τα κατά καιρούς παραληρήματά μου εδώ και 15 χρόνια (στον ΟΡΘΟΓΡΑΦΟ από το 2012).

Ποτέ όμως δεν ήμουν τόσο στενοχωρημένος με ένα «έγκλημα», όσο σήμερα με αυτά τα τραγικά και απαράδεκτα που έγιναν στα Τέμπη. Μόνο πέρυσι, τότε που κάποιοι υπάνθρωποι έσφαξαν τον νεαρό Άλκη με δρεπάνια, κάτω από το σπίτι του, μόνο τότε είχα χάσει τον ύπνο μου όπως τώρα.

Και δυστυχώς χρειάστηκε να χαθούν δεκάδες ζωές αθώων νέων για να ξυπνήσουν οι δημοσιογράφοι και οι τηλεαστέρες, και να μάθει επιτέλους η κοινή γνώμη τη σαπίλα πίσω από την ωραιοποιημένη βιτρίνα, τουλάχιστον στα τρένα (υπάρχει και αλλού σαπίλα, αλλά δεν είναι του παρόντος) και γενικά στο υπουργείο Μεταφορών...

Μάθαμε επιτέλους πως ο ΟΣΕ αφέθηκε επί δεκαετίες στη τύχη του, χωρίς καμιά ανάπτυξη, μόνο και μόνο για να μην καταστεί ανταγωνιστικός στις εθνικές (ιδιωτικές) οδούς με τα διόδιά τους, και στον νέο εθνικό (ιδιωτικό) αερομεταφορέα.

Μάθαμε για το πώς η ΤΡΕΝΟΣΕ πουλήθηκε με μόλις 45 εκατομμύρια στους Ιταλούς, στους οποίους χαρίσαμε και τα χρέη της (700 εκατομμύρια), και επιπλέον την επιδοτούμε με 50 εκατομμύρια κάθε χρόνο.

Μάθαμε και το άλλο το κουφό. Ότι δηλαδή η σιδηροδρομική γραμμή Αθήνα-Θεσσαλονίκη, με το intercity, επιδοτείται από το κράτος ως «άγονη» γραμμή, ενώ τα εισιτήρια φυσικά τα καρπούται η εταιρία!

Ιδιωτικοποίηση αλά γκρέκα δηλαδή, που λέει κι ο φίλος μου ο Νάσος.

Μάθαμε, και τι δεν μάθαμε. Ότι τα βαγόνια που χρησιμοποιούνται είναι πανάρχαια και τέθηκαν σε αχρηστία από άλλες σοβαρές χώρες, αλλά τα αγοράσαμε (μίζες βλέπετε) εμείς.

Μάθαμε πως επί χρόνια ολόκληρα οι συμπαθείς Ρομά ρήμαζαν τις γραμμές και τον εξοπλισμό του ΟΣΕ, με καθημερινές κλοπές, αλλά ουδενός αρμοδίου το αυτί δεν ίδρωνε διότι αυτό σημαίνει νέες έκτακτες προμήθειες υλικού (και άρα μίζες) και άρα όλα καλά…

Μάθαμε πως η περίφημη τηλεδιοίκηση, την οποία μάλιστα θα εγκαινίαζε την μέρα της τραγωδίας ο Κυριάκος, ήταν μόνο λόγια και αέρας, όπως π.χ. οι μακέτες του μετρό Θεσσαλονίκης (το οποίο παρεμπιπτόντως λειτουργεί κανονικά, σύμφωνα με τον κ. Μηταράκη!)

Μάθαμε ότι οι σταθμάρχες είναι του δημοτικού, κάποιοι μάλιστα «γιδοβοσκοί», και ότι την κοπανάνε από τη βάρδια τους, ενώ συνεννοούνται με μπακαλοτέφτερα!

Μάθαμε ότι ένας υπουργός (Καραμανλής ο μικρός) μπορεί να λέει εν ψυχρώ ψέματα από του βήματος της βουλής, π.χ. για την ασφάλεια των τρένων, και πως αυτό δικαιολογείται, αν πιστέψουμε τον υπ. Υπανάπτυξης, διότι αλλιώς «κανείς μας δεν θα ανέβαινε σε τρένο»!!!!!

Και όταν παραιτείται, αφήνοντας πίσω του τάφους και συντρίμμια, τότε ξεχνάμε την ανεπάρκειά του, και την επικίνδυνη πολιτική συμπεριφορά του, αλλά τον επαινούμε για το ηθικό του ανάστημα… ταρατατζούμ!

Μάθαμε ότι υπάρχει και «ανεξάρτητη» Αρχή για τους σιδηροδρόμους, υπεύθυνη δήθεν και για την ασφάλειά τους, η οποία όμως υπολειτουργεί υποστελεχωμένη, και παρενέβη στη τραγωδία μόνο μετά από 3-4 μέρες στέλνοντας «κλιμάκιο» να ελέγξει το «βαρδιολόγιο» στο σταθμαρχείο της Λάρισας!!!! Μιλάμε για τσάκαλους… για Κλουζό, όχι αστεία.

Το έχω ξαναγράψει. Αυτή η μόδα με τις δήθεν ανεξάρτητες αρχές με τις διορισμένες από τα υπουργεία διοικήσεις και τους φυτευτούς υπαλλήλους, δεν θα μας βγει σε καλό. Τέλος πάντων…

Τι άλλο μάθαμε;

Μάθαμε πως ο υπουργός Μεταφορών, οι υφυπουργοί του, και ο ΟΣΕ, και οι δημοσιογράφοι, και τα κανάλια, και τα σάιτς ήταν από καιρό προειδοποιημένοι από τους κατασυκοφαντημένους συνδικαλιστές για τα ζητήματα ασφάλειας στα τρένα, αλλά ουδείς ενδιαφέρθηκε.

Ευτυχώς που τα γραπτά (και τα εξώδικα) μένουν, και οι ως άνω κήνσορες της αλήθειας (χα χα χα) που αμέσως επιτέθηκαν σαν καρτάλια στους συνδικαλιστές για την «αδράνειά» τους αναγκάστηκαν σε αναδίπλωση, ψελλίζοντας διάφορες δικαιολογίες, και πέφτοντας ομαδικά από τα σύννεφα για μια ακόμη φορά.

Μάθαμε επίσης πως η αδέκαστη Δικαιοσύνη έκρινε παράνομες και καταχρηστικές τις εξαγγελθείσες κατά καιρούς απεργίες των σιδηροδρομικών, με μοναδικό αίτημα παρακαλώ όχι αυξήσεις, αλλά τα θέματα ασφάλειας στα τρένα!!!!

Έτσι, με αυτά και με αυτά, μάθαμε και τον πραγματικό ρόλο των πολιτικών (υπουργών, υφυπουργών, γεν γραμματέων, κλπ) στο κρίσιμο πλην δευτερεύον σε δημοσιότητα αυτό υπουργείο, την αδιαφορία των τηλεαστέρων, που αν δεν δουν αίμα και σπέρμα δεν ασχολούνται (είχαν λάβει δεκάδες δελτία τύπου από τους συνδικαλιστές, αλλά τίποτα), και των δήθεν ανεξάρτητων αρχών που λέγαμε.

Κάτι είναι και αυτό. Μόνο που χρειάστηκαν νεκροί για να τα μάθουμε…

Κρίμα και πάλι κρίμα. 

Strange Attractor 

ΥΓ- Τι άλλο μάθαμε;  Αν κρίνω από τα δελτία τύπου των εργαζομένων της ΥΠΑ, και τα διάφορα (εκ των υστέρων) ρεπορτάζ για σοβαρές ελλείψεις και τεράστια κενά ασφάλειας στα 40 και βάλε αεροδρόμια της χώρας, τα οποία ο παραιτηθείς γόνος άφησε από το 2020 χωρίς κρατικούς ελέγχους και εποπτεία (μοναδικό παγκόσμιο φαινόμενο) τότε ζήτω που καήκαμε αν τυχόν συμβεί μια παρόμοια τραγωδία στον αέρα, ή σε καμιά πίστα αεροπλάνων.