ΕΕ και παγκοσμιοποίηση.

Η νορβηγική επιτροπή των Νόμπελ, απένειμε πριν από μερικές ημέρες το φετινό βραβείο Νόμπελ ειρήνης στην ΕΕ.

Πολλοί είναι αυτοί που απόρησαν με την επιλογή, αφού η ΕΕ κάθε άλλο παρά ειρηνική είναι, με το ευρώ να καταρρέει, με την ανεργία να θεριεύει, και με τις συνεχείς διαδηλώσεις στις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης να αποτελούν καθημερινό φαινόμενο εδώ και δυο χρόνια.

Για κάποιους, δεν αποκλείεται ακόμη και η οσονούπω διάλυση του ευρωπαϊκού πειράματος.

 

Έτσι, όπως φαίνεται,  η νορβηγική επιτροπή πήρε μια συνειδητή απόφαση τόνωσης της εικόνας της ΕΕ.

Όπως είπε ο πρόεδρός της επιτροπής Thorbjen Jagland, «πρόκειται για ένα μήνυμα ότι θα κάνουμε τα πάντα, και θα προχωρήσουμε μπροστά… να θυμίσουμε στους Ευρωπαίους τι πετύχαμε, και να μη  αφήσουμε το όραμα να αποσυντεθεί, κάνοντας τη χάρη στον εξτρεμισμό και στον εθνικισμό, που όλοι γνωρίζουμε πια που οδηγούν».

Παρά τη μεγάλη κάλυψη της απονομής από τα ΜΜΕ, αυτό που δεν αναφέρθηκε είναι ότι ο Jagland, εκτός από πρόεδρος της επιτροπής βραβείων, είναι και γενικός  γραμματέας του Συμβουλίου της Ευρώπης, που λειτουργεί ως το βασικό εργαλείο για την περαιτέρω ενοποίηση της ΕΕ, από το 1950.

Επίσης, δεν αναφέρθηκαν καν οι κατηγορίες, ότι ο Jagland, που ήταν κάποτε πρωθυπουργός της Νορβηγίας, υπήρξε πράκτορας και πληροφοριοδότης της KGB, με την κωδική ονομασία Jurij, στην δεκαετία του 1970.

Νεαρός, ήταν μέλος της Εργατικής Νεολαίας, μιας κομμουνιστικής οργάνωσης της Νορβηγίας. Στη συνέχεια ανελίχθηκε σε πρόεδρο της από το 1977 ως το 1981.

Εν τω μεταξύ, και ο σημερινός πρωθυπουργός της χώρας, ο Jens Stoltenberg, διετέλεσε πρόεδρος της ίδιας κομμουνιστικής νεολαίας, και επίσης κατηγορείται ως πρώην πληροφοριοδότης της KGB, με τον κωδικό Steklov!

Ο Jagland είναι και αρχηγός του Εργατικού Κόμματος της Νορβηγίας, που αποτελεί επίσημο μέλος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, η οποία έχει δημόσια ανακοινώσει πως προωθεί την κατάργηση των εθνικών κυριαρχιών, και τη δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.

Ο πρόεδρος της Κομισιόν José Manuel Barroso, δήλωσε ιδιαίτερα ικανοποιημένος με την βράβευση της ΕΕ, επισημαίνοντας πως σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς, η ΕΕ παραμένει φάρος έμπνευσης για ολόκληρο τον κόσμο.

Ένα μήνα πριν, στην επίσημη ετήσια ομιλία του, είχε μιλήσει για την ανάγκη ομοσπονδοποίησης της Ευρώπης, κάτι που αποτελεί τον διακαή πόθο πολλών υποστηριχτών της ΕΕ, και που μόνο τώρα τελευταία ανακοινώνεται και δημόσια.

Η παγκοσμιοποίηση απαιτεί περισσότερη Ευρώπη. Περισσότερη ένωση, και περισσότερη ολοκλήρωση.

Και αυτά απαιτούν περισσότερη δημοκρατία, ή μάλλον ευρωπαϊκή δημοκρατία.

Όπου ευρωπαϊκή δημοκρατία σημαίνει πως αν τυχόν κάποια χώρα μέλος καταψηφίσει τις αυξημένες αρμοδιότητες και εξουσίες των γραφειοκρατών των Βρυξελλών, τότε θα αντιμετωπίζει το ίδιο δημοψήφισμα ξανά και ξανά, μέχρι να ψηφίσει σωστά.

Όπως είπε ο Barroso, η Ευρώπη πρέπει να εξελιχτεί. Χρειαζόμαστε, λέει, μια ομοσπονδία κρατών, με μια ενιαία εξωτερική και αμυντική πολιτική.

Διευκρινίζει δε ότι δεν μιλάει για ένα υπέρ κράτος, αλλά για μια δημοκρατική ομοσπονδία που θα μοιράζεται την κυριαρχία.

Ο Βρετανός ευρωβουλευτής Nigel Farrage, αντιδρά σε όλα αυτά, κατηγορώντας τον Barroso, και τις Βρυξέλλες ότι θέλουν να επιβάλλουν την σοβιετοποίηση της Ευρώπης, θυμίζοντας πως και ο Barroso ήταν παλιά κομμουνιστής.

Πράγματι, ο Barroso, που ήταν κάποτε πρωθυπουργός της Πορτογαλίας, υπήρξε μέλος του πορτογαλικού «εργατικού κομμουνιστικού κόμματος», ενός βίαιου επαναστατικού σχήματος, που ακολουθούσε τις διδαχές του Μάο.

Η δράση του Barroso, από τότε που «ανένηψε», αποδεικνύει ότι μάλλον δεν παράτησε τον παλιό ριζοσπαστισμό του.

S.A.

The New American