Προσοχή: Ακολουθεί πολιτική δυσφήμηση
Δεν
πάει άλλο.
Αυτή η κατάσταση δεν αντέχεται.
Αυτή η μαϊμού δημοκρατία.
Αυτό το στρατιωτικό καθεστώς, και η ξένη κατοχή
συγχρόνως.
Ποιος είναι αυτός ο Σαμαράς, και τι θέλει από εμάς;
Που μας κατσικώθηκε στο κεφάλι, μαζί με τους δυο άλλους
εγκάθετους της «τριαρχίας», και μας κυβερνάει με την ισχύ που του δίνουν οι
ξιφολόγχες;
Με διάφορα «Αποφασίζομεν και Διατάζομεν»;
Χωρίς να δίνει λόγο στον λαό;
Σαν άλλος μαύρος καβαλάρης;
Που θέλει και να μας ντύσει στο χακί;
Και δεν είμαι ο μόνος που το λέει.
Δεν είμαι ο μόνος που δεν αντέχει άλλο αυτή τη
φαιοπράσινη συννεφιά.
Τα ίδια λένε και οι εναπομείναντες ανεξάρτητοι
δημοσιογράφοι, στυλ Τράγκα, μέσα από τα μετερίζια τους, όπως τα λένε και οι εναπομείναντες
δημοκράτες πολιτικοί, όπως ο κυνηγημένος από το δόλιο σύστημα Καμένος.
Τα λένε και οι συνδικαλιστές, όπως ο βετεράνος αγωνιστής Σταματόπουλος του Πασόκ, που τώρα
είναι ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Για να μη μιλήσω για την κόκκινη Αλέκα, και τον σέξι
Αλέξη (αυτόν με την διεθνή ακτινοβολία).
Είμαστε
πολλοί, και βροντοφωνάζουμε: «Ε λοιπόν, δεν θέλουμε λοχίες»!
Το μόνο που θέλουμε είναι πλέρια δημοκρατία.
Δεν θέλουμε καταστολή, αλλά λευτεριά!
Δεν θέλουμε φερέφωνα, και εντολοδόχους ποταπών
συμφερόντων.
Δεν γίνεται να έχουμε διώξει Γερμανούς, χουντικούς, και
Άκηδες, και να μας κυβερνάνε μεταμφιεσμένοι στρατοκράτες, με όπλο τους τα ΜΑΤ.
Και μπορεί ο πολύς κόσμος να παραμένει παθητικά
αδιάφορος, όπως επί επταετίας, και μπορεί οι φοιτητές να ασχολούνται με τα ipods και τα youtube αντί να
βγαίνουν στους δρόμους, αλλά ευτυχώς το πνεύμα της γνήσιας αντίστασης συνεχίζει
να υπάρχει.
Μέσα στον καθένα μας.
Έστω σαν σπίθα.
Μια σπίθα που σύντομα θα αγριέψει, και θα τυλίξει τα
πάντα σαν πυρκαγιά.
Σαν το καθαρτήριο πυρ.
Προς το παρόν, οι άνεμοι της δημοκρατίας συνεχίζουν να
πνέουν ελεύθεροι μέσα στις βίλες και στα στέκια των νέων, στα αμαξοστάσια, στα ανεξάρτητα σάιτς, στις
φοιτητικές εστίες, και στα αδούλωτα
τηλεοπτικά στούντιο.
Παρόλη την φίμωση του καθεστώτος, που μας διοικεί με τον
βούρδουλα.
Η εμπροσθοφυλακή είναι στις επάλξεις.
Μέσα στα αμαξοστάσια του τρένου της μεγάλης φυγής.
Της φυγής από την δυστυχία…
Και οι συρμοί της δημοκρατίας είναι έτοιμοι για την
μεγάλη διαδρομή…
Διότι μπορεί η Ελλάδα να ψυχορραγεί, αλλά όσο θα υπάρχουν
Έλληνες με κεφαλαίο το Ε, όπως ο
Σταματόπουλος, ο Στρατούλης, ο Πάντζας, η Ζωζώ, ο Διαμαντόπουλος, κ.ά. υπάρχει
ελπίδα.
Το νέο πολυτεχνείο είναι εδώ!
Και σήμερα ονομάζεται αμαξοστάσιο….
Όπως είναι εδώ και το νέο αντάρτικο.
Όχι στα βουνά, αλλά στα malls. Εκεί που
ζει το κατοχικό θηρίο…
Κι όλοι αυτοί οι ήρωες, οι συνδικαλιστές, οι εργάτες, οι
νεολαίοι, που οι αργυρώνητοι λακέδες και λοιποί σαμαροφύλακες λοιδορούν
καθημερινά, αγωνίζονται νυχθημερόν για να φύγει επιτέλους η μαύρη χούντα που
μας κυβερνά.
Για να επιστρέψει ο ήλιος πάνω από την Ελλάδα (γιατί
δηλαδή, οι Βορειοκορεάτες είναι πιο μάγκες);
Για να μπορούμε να βγαίνουμε στον δρόμο, να διαδηλώνουμε,
να τραγουδάμε, να γιορτάζουμε, και να λέμε ότι θέλουμε, χωρίς τον μπαμπούλα
του χωροφύλακα (όπως παλιά στην δημοκρατική Ρωσία).
Για να μπορούμε να γράφουμε αυτά που πιστεύουμε, ελεύθερα
και χωρίς λογοκρισία.
Για να έρθει ξανά το χαμόγελο στα χείλη μας.
Για να ξαναπάρουν μπροστά οι τσιμινιέρες.
Και αδέλφια, να ξέρετε: Για να γυρίσει ο ήλιος δεν θέλει
δουλειά πολύ.
Είναι εύκολο.
Αρκεί να το επιθυμήσουμε όλοι μαζί… και θα γίνει.
Όλοι μαζί να κάνουμε ένα γερό φου…. Αυτό αρκεί!
Για να δούμε τον Αλέξη πρωθυπουργό.
Την Δούρου και τον Κουράκη υπουργούς.
Τον Μουζάκη, τον Μπαρουφάκη, και τον Λιακόπουλο εθνικούς
παράγοντες, με λόγο και με αρμοδιότητες.
Το ΠΑΜΕ, τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΔΗΚΚΙ, να συμμετέχουν στην
χάραξη μιας περήφανης εθνικής πολιτικής.
Να δούμε την αστυνομία επιτέλους αφοπλισμένη, και τον
στρατό μας εθελοντικό.
Να ξεφορτωθούμε το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, ακόμη και τον ΟΗΕ.
Να δούμε ομάδες αυτοοργάνωσης στις γειτονιές, και να
υλοποιηθεί επιτέλους το πανάρχαιο όραμα της άμεσης δημοκρατίας (όπως έκανε η
φίλη και αδελφή Γιουγκοσλαβία του Τίτο).
Να αγκαλιαστούμε σφιχτά
με τα κυνηγημένα αδέλφια μας, τους κατατρεγμένους αυτούς ταλαίπωρους φιλέλληνες, που η χούντα
του Σαμαρά και του Δένδια αποκαλούν υποτιμητικά λαθρομετανάστες.
Να αγκαλιάσουμε και όλους τους ρημαγμένους από το
μνημόνιο άνεργους συμπατριώτες μας του ιδιωτικού τομέα, και να τους δούμε κι
αυτούς δημόσιους υπαλλήλους, με αξιοπρέπεια και ταπεινοφροσύνη, να εξυπηρετούν με
προθυμία τον λαό, όπως υποσχέθηκε ο μεταρρυθμιστής Λαφαζάνης.
Όπως δηλαδή αρμόζει σε ένα σύγχρονο κράτος, που σέβεται
τον εαυτό του, αλλά που πάνω απ όλα σέβεται τους πολίτες του.
Για να διώξουμε (δημοκρατικά) την τρόικα, το ΔΝΤ, και κάθε άλλον ξένο
μπάστακα που κάποιοι δοσίλογοι μας επέβαλαν.
Να επιστρέψουμε περήφανοι στο εθνικό νόμισμα, την δραχμή,
την μνα, το τσίπρι, ή όπως αλλιώς θα το πούμε, έτσι ώστε μόνοι μας να
ρυθμίζουμε επιτέλους την νομισματική μας πολιτική, και να τονώσουμε τις
εξαγωγές μας, με μοναδικό γνώμονα το εθνικό συμφέρον, και όχι τις οδηγίες
ξενόφερτων κέντρων, και αλλότριων χαλκείων του τρόμου και της συμφοράς.
Για να καταργήσουμε (μονομερώς) τα δημόσια και ιδιωτικά χρέη.
Για να εξαλείψουμε τους φόρους, και τα χαράτσια, και όλα
αυτά που μας κρατάνε καθηλωμένους και έρμαια των ξένων και ντόπιων τραπεζιτών.
Και να θυμάστε σύντροφοι, άσχετα με το τι λένε τα
παπαγαλάκια: ο κρατισμός και το ισχυρό δημόσιο δεν θέλουν φόρους. Αυτά είναι
προπαγάνδα των δεξιών. Αγάπη θέλουν, και λαϊκή βούληση. Τίποτα άλλο.
Για να ξαναγίνουμε αφεντικά στον τόπο μας.
Για να ξαναγυρίσουμε στην απασχόληση, με ένα δημόσιο
κυρίαρχο, που θα ελέγχει την οικονομία, αντί να είμαστε άβουλες μαριονέτες του κάθε ιδιώτη απατεώνα και τοκογλύφου, όπως
θέλουν να μας επιβάλλουν κάποιοι μίσθαρνοι σαμαρόπληκτοι.
Αντί η χώρα μας να άγεται και να φέρεται από τις ξένες
αγορές.
Για να φτιάξουμε συνεταιρισμούς, συνδικάτα, και δημόσιες
κρατικές επιχειρήσεις λαϊκής συμμετοχής, που μέσα από δημοκρατικές πάντα
διαδικασίες θα διαχειρίζονται τον κόπο και τον ιδρώτα του λαού, χωρίς
μεσάζοντες και χωρίς ιδιώτες που να μας πίνουν το αίμα με μπουριά.
Για να μπορούν επιτέλους τα παιδιά μας να μορφώνονται
δωρεάν, και να απολαμβάνουν όλα τα αγαθά μιας σύγχρονης ελεύθερης και
δημοκρατικής παιδείας, χωρίς τον φόβο του φασίστα δάσκαλου με την βέργα στο
χέρι, που σήμερα (με εντολές άνωθεν) στάζει εθνικιστικά φαρμάκια στις ψυχές των
μικρών μας αγγέλων, μιλώντας για τους κατσαπλιάδες του `21, και μπολιάζοντας με
αναχρονιστικές εθνικιστικές κορώνες τα άγουρα και αθώα μυαλουδάκια τους.
Για να απολαμβάνουμε επιτέλους δωρεάν και δημόσια υγεία,
τόσο εμείς όσο και οι φίλοι μας από το Μάγκρεμπ, και την υποσαχάρια Αφρική.
Όλα αυτά δεν είναι απλά φρούδες ελπίδες…
Δεν είναι ένα ακόμη ανεκπλήρωτο όνειρο…
Είναι εφικτά.
Διότι η μάχη είναι σε εξέλιξη.
Η ζωή είναι δικαίωμα.
Και μόνο με σκληρή αντίσταση απέναντι στους μνημονιακούς
χουντόφρονες θα μπορέσουμε να αναπνεύσουμε ξανά ελεύθερα κάτω από τις τσιμινιέρες.
Για αυτό αδέλφια, γρηγορείτε.
Ο καιρός γαρ εγγύς.
Στοιχηθείτε πίσω από τους αγνούς αγωνιστές του μετρό
σήμερα, του ΟΠΑΠ αύριο, και της αιώνιας ελευθερίας μεθαύριο….
Ο συρμός της δημοκρατίας ξεκίνησε, και πρέπει να
επιβιβαστούμε.
Πιείτε λοιπόν κι εσείς από το αθάνατο κρασί της
ελευθερίας.
Σηκώστε τον ήλιο ψηλά.
Διώξτε το προδοτικό λεφούσι που μας κυβερνά….
----------------------------------------------
-Μπούλη, ξύπνα… ετοίμασα το φραπεδάκι σου… άντε πήγε
κιόλας 10.00, και έχεις να βγάλεις και τα σκουπίδια που τα ξέχασες εψές…
-Ναι μαμά…. έρχομαι. Κάνε μου όμως και μια κρεμούλα….,
και ένα τσαγάκι λεβάντα… είχα εφιάλτες το βράδυ…. με πείραξαν τα ξύδια...και μου τελείωσε και η Βαλεριάνα…
Strange
Attractor
ugly loser http://taxalia.blogspot.com/2013/01/blog-post_1863.html
ΑπάντησηΔιαγραφή