Απ’ την ελιά του Πλάτωνα, ως το μετρό.

Μα τώρα είναι εποχές αυτές για να ασχολούμαστε με την ελιά του Πλάτωνα;

Σιγά να μην είχε φτιάξει και ελαιοτριβείο στην περιοχή!

Άσε βρε αδερφέ, υπάρχουν τόσα σημαντικότερα ζητήματα να μας απασχολούν στην καθημερινότητα μας! 

 

Αρκετά πια και μ’ αυτούς τους φιλοσόφους!

Όλο λόγια, ιδέες και θεωρίες, εκ του ασφαλούς, είναι!

Στα πρακτικά θέματα σε θέλω που μιλάει η εμπειρία της ζωής!

Να θες να καπνίσεις, όπου κι όταν σου κάνει κέφι, και να έρχεται η εξουσία να περιορίζει τις ελευθερίες σου!

Να πετάς ένα σκουπιδάκι στο δρόμο και να σε λένε απολίτιστο, λες και το κράτος μια ζωή σε σέβεται περισσότερο!

Να περνάς γκαζωμένος το κόκκινο φανάρι και να σου δίνουν κλήση. Αφού δεν υπήρχε κανένας στη διασταύρωση, να επιβραδύνω άδικα το εργαλείο;

Να παίρνεις φακελάκι για να κάνεις τη δουλειά σου και να σε λένε ανήθικο. Αφού δεν με πληρώνουν όσα αξίζω, θα τους τιμωρήσω!

Να υπερασπίζεσαι τα ιδιαίτερα εργασιακά προνόμια σου και να σε θεωρούν παρωχημένη συντεχνία που ταλαιπωρεί την κοινωνία με τις κινητοποιήσεις. Ας κάνουν τα ίδια και οι υπόλοιποι, που εγώ θα σώσω τη χώρα!

Να απαιτείς να γκρεμιστεί το μπ......., η Βουλή και να σου λένε ότι θες να καταλυθεί η δημοκρατία. Αφού κύριε δεν με έκανες εμένα πρωθυπουργό για κανένα μήνα να φτιάξω τα στραβά και τ’ ανάποδα, ας διαλυθεί το σύμπαν. Άλλωστε η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει!

Σε μια κοινωνία που αυτά τα επιχειρήματα βρίσκουν κοινό σε πλατιά στρώματα, που η ευθύνη πρωτίστως επιμερίζεται παρά αναλαμβάνεται, που η δικαιολογία προηγείται της άποψης και η έπαρση της αυτογνωσίας και της συνείδησης, συμβάντα σαν αυτό με την ελιά του Πλάτωνα, απλά επιβεβαιώνουν τη ροή των γεγονότων κι αναδεικνύουν με συμβολικό τρόπο μέρος των παθογενειών που συνεχίζουν να μας κρατούν δέσμιους του παρελθόντος.

Την επόμενη φορά λοιπόν που με ευκολία θα αναμασήσουμε κάποιο από τα παραπάνω σκεπτικά ή θα βιαστούμε να κριτικάρουμε την έλλειψη παιδείας και κοινωνικού πολιτισμού των γύρω μας, ας κρατήσουμε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των αιώνιων διδαγμάτων των φιλοσοφικών μας καταβολών κι ας ανοίξουμε, έστω κι από περιέργεια, ένα από τα συγγράμματα του Πλάτωνα, όχι προς αναζήτηση τσιτάτων για αναπαραγωγή προς πρόσκαιρο εντυπωσιασμό αλλά για ενίσχυση της συνειδησιακής μας ασπίδας.

Κων/νος Μανίκας

Μαχητικοί Πολίτες