Τόσο καιρό φωνάζουμε ότι δεν υπάρχει καλή και κακή βία.
Ότι η βία είναι αποτρόπαια και καταδικαστέα από όπου κι αν προέρχεται.
Έχουμε δει στην Ελλάδα να γίνονται διαδηλώσεις για την
επανάσταση στην Νικαράγουα, όχι όμως για τις τυφλές βόμβες στο Mall ή για τις
σφαίρες στο γραφείο του Σαμαρά. Ούτε και οι διαδηλώσεις που έγιναν για τις
δολοφονίες των μεταναστών πήραν μαζικό χαρακτήρα.
Πόσο πολύ θα πρέπει να μας έχουν ψεκάσει για να έχουμε
γίνει τόσο απάνθρωποι;
Να μην βγάλουμε τον εαυτό μας έξω από αυτό το κάδρο.
Καλή είναι η κριτική, αλλά αναγκαία πολλές φορές και η
αυτοκριτική. Θα θυμάστε πριν από λίγο καιρό ότι η παγκόσμια κοινότητα
συγκλονίστηκε από την δολοφονία των παιδιών στο Κονέκτικατ. Και δικαίως!
Την ίδια ώρα που τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης αφιέρωναν
ατελείωτο χρόνο στα δάκρυα του προέδρου Ομπάμα, μία άλλη τραγωδία λάμβανε χώρα
ανοικτά της Λέσβου.
Είκοσι λαθρομετανάστες πνίγηκαν στην προσπάθειά τους να βρουν μία καλύτερη ζωή στην πλούσια και γεμάτη ευαισθησίες για την ανθρώπινη ζωή Δύση.
Είκοσι λαθρομετανάστες πνίγηκαν στην προσπάθειά τους να βρουν μία καλύτερη ζωή στην πλούσια και γεμάτη ευαισθησίες για την ανθρώπινη ζωή Δύση.
Τα δελτία ειδήσεων όμως δεν έδειξαν την ίδια ευαισθησία.
Δεν αφιέρωσαν τον ίδιο χρόνο.
Πολλές φορές δεν πρόλαβαν καν να αναφέρουν το γεγονός.
Τα παιδιά που βρήκαν τον θάνατο ανοικτά της Λέσβου ήταν
παιδιά ενός κατώτερου Θεού.
Λυπούμαστε ειλικρινά. Όχι μόνο για να τον θάνατο αυτών
των ανθρώπων, αλλά για το γεγονός ότι δεν βρήκαμε να πούμε δύο κουβέντες.
Κατά τον ίδιο τρόπο περνάνε εδώ και καιρό απαρατήρητα απίστευτα γεγονότα ωμής βίας σε βάρος αλλοδαπών.
Κατά τον ίδιο τρόπο περνάνε εδώ και καιρό απαρατήρητα απίστευτα γεγονότα ωμής βίας σε βάρος αλλοδαπών.
Έχουν μάλιστα σημειωθεί επεισόδια και σε βάρος τουριστών,
το χρώμα του δέρματος των οποίων δεν άρεσε στους υπερπατριώτες παλικαράδες.
Μέχρι που φτάσαμε και σε δολοφονίες. Άνθρωποι σκοτώνονται
στον δρόμο, γίνονται θύματα της ρατσιστικής βίας και η κοινωνία παρακολουθεί
αμέτοχη.
Και πάμε στη βόμβα στο Mall.
Και πάμε στη βόμβα στο Mall.
Το γεγονός ότι άρχισε ένας τσακωμός για το αν τη βόμβα
αυτή την έβαλαν ακροαριστεροί ή ακροδεξιοί είναι ένα ακόμη δείγμα ότι δεν πάμε
καλά.
Αν υπήρχε, δηλαδή, ένα θύμα, θα είχε λέτε σημασία για την
οικογένειά του αν η ιδεολογική ταυτότητα του βομβιστή θα ήταν δεξιά ή αριστερή;
Αστεία πράγματα.
Η συζήτηση αυτή θυμίζει άρθρα του ελληνικού τύπου που
χαρακτήριζαν αθώα θύματα τους περαστικούς που σκότωσαν οι βόμβες της 17
Νοέμβρη. Λες και οι υπόλοιποι δεν ήταν αθώοι…
Όλα αυτά δεν μας εκπλήσσουν.
Όλα αυτά δεν μας εκπλήσσουν.
Εδώ ο περήφανος ελληνικός λαός έχει στείλει στη Βουλή των
Ελλήνων για να τον εκπροσωπήσει ένα ναζιστικό κόμμα.
Κι υπάρχουν και κόμματα της αριστεράς που κηρύττουν την
ανυπακοή στον Νόμο, που υπόσχονται κρεμάλες για τους πολιτικούς τους
αντιπάλους, που στηρίζουν πράξεις βίας στο όνομα της… προόδου.
Τα πράγματα δεν εξελίσσονται καλά.
Τα πράγματα δεν εξελίσσονται καλά.
Υπάρχουν δυνάμεις που για τους δικούς τους λόγους
επιθυμούν να παραμείνει η Ελλάδα στην γκρίζα ζώνη.
Ίσως επειδή με αυτό τον τρόπο νομίζουν ότι θα είναι
χρήσιμοι ή θα έχουν ρόλο.
Η ουσία είναι ότι όσο απομακρύνεται η προοπτική εξόδου
της χώρας από την ΕΕ, τόσο ο εκνευρισμός καθορίζει τις κινήσεις αυτών των
δυνάμεων.
Πιστεύουμε ότι είναι καιρός να υπάρξει μία ειλικρινής και
σε βάθος συζήτηση μεταξύ των κομμάτων του αστικού χώρου και όσων ακόμη
επιθυμούν να μιλούν εξ ονόματος των νοικοκυραίων και να συζητήσουν σοβαρά το
θέμα της βίας.
Για να είμαστε πιο ακριβείς, δεν υπάρχει άλλος χρόνος.
Κι αυτή η συζήτηση δεν μπορεί να περιλαμβάνει απλά και
μόνο ευχολόγια. Χρειάζεται να πάνε σε μετωπική σύγκρουση με τα κακοποιά
στοιχεία.
Οι βόμβες και οι δολοφονίες απειλούν ανοικτά την αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας. Τις όποιες πιθανότητες έχουμε να παραμείνει η Ελλάδα εντός της ευρωπαϊκής οικογένειας.
Οι βόμβες και οι δολοφονίες απειλούν ανοικτά την αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας. Τις όποιες πιθανότητες έχουμε να παραμείνει η Ελλάδα εντός της ευρωπαϊκής οικογένειας.
Πιθανότητες που όσο περνάει ο καιρός αυξάνονται.
Μέχρι χτες τα σενάρια για ατύχημα ήθελαν τον ΣΥΡΙΖΑ να
έρχεται στην εξουσία και να στηρίζει μία πολιτική εξόδου της χώρας από το ευρώ.
Σήμερα ο κ. Τσίπρας έχει αλλάξει εντελώς την
ρητορική του.
Μιλάει δημόσια για τα συμφέροντα των νοικοκυραίων κι
έτσι το σενάριο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ παύει σταδιακά να τρομάζει.
Εντός και εκτός συνόρων.
Και την θέση του κακού σεναρίου παίρνει πλέον εκείνο του
μπαράζ των τρομοκρατικών επιθέσεων.
Μία πρωτοφανής επίδειξη βίας από ό,τι πιο ακραίο έχει να
επιδείξει η ελληνική πολιτική σκηνή.
Ποιος είπε ότι στερούμαστε ιδεών για να πετύχουμε την
εξόντωσή μας;
Θανάσης Μαυρίδης
Θανάσης Μαυρίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου