Μερικά πράγματα δεν πρέπει να τα ξεχνάμε.

Με αφορμή την σημερινή «αντιρατσιστική» συγκέντρωση της Αθήνας, θέλω να θυμίσω σε όσους συμπατριώτες μας γοητεύονται από την προοπτική της ελληνοτουρκικής φιλίας, και υποστηρίζουν με πάθος τα δικαιώματα των λαθραίων Ισλαμιστών μαχαιροβγαλτών, που πλημμύρισαν την χώρα,  το παρακάτω απόσπασμα από το βιβλίο «Πως Είδαν οι Ξένοι την Ελλάδα του 1821», του μέγιστου Κυριάκου Σιμόπουλου, που εκδόθηκε το 1987, απόσπασμα που αναφέρεται στα μεθεόρτια της καταστροφής της Χίου:

«…φριχτή ήταν η μοίρα των παιδιών. Μερικά κλείστηκαν στα χαρέμια. Άλλα κρατήθηκαν σε κακόφημους χώρους του Γαλατά, και άλλα κατέληξαν στους δημόσιους καφενέδες, στην διάθεση κάθε Οθωμανού.
Ένας φίλος του Walsh, που ταξίδεψε στη Σμύρνη από την Πόλη δια ξηράς, βρήκε ένα τέτοιο Ελληνόπουλο σε κάποιο χάνι.

Ο χανιτζής παραχωρούσε με αμοιβή το παιδί σε κάθε Μουσουλμάνο ταξιδιώτη…..

Τα περισσότερα παιδιά καταδικάζονταν σε ομαδικό εξισλαμισμό.

Τα οδηγούσαν πενήντα πενήντα στη περιτομή.

Κάθε μέρα, περνώντας από τους κάτω δρόμους του Πέραν, άκουγα κραυγές και οιμωγές από τα σπίτια όπου γίνονταν η καθιερωμένη χειρουργική επέμβαση….

Μέσα σε μια μέρα, γράφει ο Άγγλος κληρικός, έγιναν περισσότεροι προσηλυτισμοί από το Ευαγγέλιο στο Κοράνι, παρά από το Κοράνι στο Ευαγγέλιο σε έναν αιώνα»!

Strange Attractor