Βουλή και dress code…

Ο κ. Χρήστος Μαρκογιαννάκης - σε συνεννόηση με τον πρόεδρο της Βουλής, Ευ. Μεϊμαράκη - απευθυνόμενος στους γραμματείς των κοινοβουλευτικών ομάδων των κομμάτων της Βουλής, απηύθυνε αυστηρές συστάσεις περί του dress code των βουλευτών.

Ο ενδυματολογικός κώδικας των βουλευτών τέθηκε στη συνεδρίαση της Επιτροπής Δεοντολογίας, επειδή υπάρχουν κάποιοι στο Κοινοβούλιο οι οποίοι υποστηρίζουν ότι «κάποιοι βουλευτές έχουν ξεφύγει». Μάλιστα, ο κ. Μαρκογιαννάκης υποστήριξε ότι - μόλις πέντε χρόνια πριν - ο ενδυματολογικός κώδικας ήταν πολύ καλύτερος.

«Δεν μπορεί να μπαίνουν βουλευτές στην Ολομέλεια του Σώματος, με ξεχειλωμένα μπλουζάκια. Είναι θέμα σεβασμού προς το Κοινοβούλιο», όπως ο ίδιος ανέφερε.

Οι γραμματείς των Κοινοβουλευτικών Ομάδων ανασκουμπώθηκαν σε ό,τι φορούσαν και απάντησαν πως θα ασχοληθούν με το θέμα, μεταφέροντας τα όσα συζητήθηκαν προς τα μέλη των κοινοβουλευτικών τους ομάδων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το ίδιο θέμα συζητήθηκε και το προηγούμενο φθινόπωρο. Αλλά, μάλλον, «κάποιοι» συνέχισαν να ντύνονται κατά το δοκούν.

Είναι αλήθεια ότι η Βουλή φιλοξενεί διάφορες ενδυματολογικές τάσεις. Στενά, γκρίζα σακάκια σε ξεχειλωμένες κοιλιές, «αυστηρές» γραβάτες σε πιεσμένα κολάρα. Ταγέρ «σκωτσέζικα», μίνι φούστες, διχτυωτά καλσόν, «πλούσια» σουτιέν ¾ - τρουακάρ που λένε και στο χωριό μου. Παντελόνια με τσέπες που φιλοξενούν… κομπολόγια και εν γένει «χάντρες» - ως οι ίδιες οι τσέπες διατείνονται.
Κολάν σε γυμνασμένους μηρούς, καλσόν για να κρύβουν τη φλεβίτιδα, κορσέδες «στενάχωροι», κάλτσες αντρικές που έχουν διαβεί πολλά χιλιόμετρα κοινοβουλευτικού βίου.
Χρώματα σε υφάσματα σαν ουράνιο τόξο, μετά την μπόρα του μνημονίου.
Μονόχρωμα βουλευτικά πουκάμισα, σαν τις ζωές μας που κατάντησαν έτσι με τη φτώχια και την ανεργία.

Φυσικά, ανάμεσα στους 300 υπάρχουν και καλοντυμένες και καλοντυμένοι, με γούστο - και χωρίς να έχουν δώσει μια περιουσία για φόδρες και μανσέτες.

Η Βουλή είναι το λίκνο της Δημοκρατίας, (πρέπει να) είναι ιερός χώρος και το κλείνω κάπου εδώ με τα κλισέ, αν και πραγματικά τα πιστεύω.
Δεν νομίζω ότι πρέπει να υπάρχουν βουλευτές που να ντύνονται - με όποιο τρόπο - απαξιωτικά προς την ουσία των εδράνων.

Βέβαια, υπάρχει και ένα πολύ συγκεκριμένο ενδυματολογικό όριο: Εκείνο που δεν υποχρεώνει τους εθνοπατέρες να ντύνονται παράταιρα και άσχετα με τον χαρακτήρα και την πολιτική προσωπικότητά τους.

Να φοράνε, δηλαδή, τη «στολή» της Βουλής.

Για παράδειγμα, πώς μπορεί ο Ψαριανός να βάλει κοστούμι, αποτάσσοντας τα «μάχιμα» γιλέκα του;

Σε μια άλλη περίπτωση, δεν με απασχολεί το αν οι βουλευτές και οι βουλευτίνες (sic) θα φορούν κελεμπίες ή πανοπλίες. Άλλωστε, μέχρι τώρα, δεν με έχουν απογοητεύσει βουλευτές που ήταν casual ντυμένοι και καθόλου επιτηδευμένα, δηλαδή εκείνοι που ντύνονται βάσει των όσων αισθάνονται: Χωρίς πρέπει, χωρίς dress code.
Και μην ξεχνάμε ότι τα ράσα δεν κάνουν τον παπά. Ούτε την παπαδιά.

Συνεχίζω να θεωρώ ότι απαξίωση προς τη Βουλή γεννούν οι λάθος αποφάσεις, οι πεζοδρομιακές παρεμβάσεις, ο έκλυτος βίος των βουλευτών - και όχι το ντύσιμο. Άλλωστε, υπάρχουν τόσα άλλα προς ποινικοποίηση, όπως έχει δείξει και η πολύ πρόσφατη ιστορία: Πολλοί εκλεγμένοι κοστουμάτοι - που ήταν comme il faut, καθωσπρέπει ντυμένοι - δεν επέδειξαν τον αντίστοιχο σεβασμό στο χώρο, στον κοινοβουλευτικό θεσμό, στους ψηφοφόρους τους.

Κι αν πιστεύουν ότι όντως υπάρχει πρόβλημα με το ντύσιμο στη Βουλή, ας βάλουν κάποιον γνωστό σχεδιαστή μόδας να τους σουλουπώσει.
Αλλά ένας που μου έρχεται στο μυαλό, είναι ήδη στη φυλακή.
Όπως και αρκετοί που φορούσαν πανάκριβες, λουσάτες γραβάτες...

Σπύρος Σεραφείμ

Protagon