Το πολυσυλλεκτικό μαντρί…

Φαίνεται πως  ο Μαρκόπουλος κάνει άνοιγμα προς την Συγγρού για επιστροφή του στη Ν.Δ. μέσα από τη συνέντευξή του στη Real News.

Ο πρώην Υπουργός Τουρισμού και πρώην Ανέλληνας του Καμένου δεν ακολούθησε το Χρήστο Ζώη και τους άλλους τυχάρπαστους όταν αποχώρησαν από το κοπάδι των γλάρων και στήσανε το δικό τους ιδεολογικοπολιτικό τσαντήρι.

 

Έτσι, τώρα κάνει ένα μεγαλοπρεπές άνοιγμα για επιστροφή του στην Κεντροδεξιά παράταξη.

Μετανιωμένος; Ποιος ξέρει.

Εγείρονται όμως αρκετά ερωτήματα σε σχέση με το αν θα έπρεπε να τον δεχτεί πίσω στις αγκάλες της η ΝΔ.

Θέλουμε την επάνοδο των λαϊκιστών που οδήγησαν το πάλαι ποτέ σπίτι τους της Νέας Δημοκρατίας στο να χάσει την αυτοδυναμία στις εκλογές?

Με ότι αυτό σήμαινε στην προσπάθεια ανάκαμψης της χώρας, από τη συμμαχία με τον υπαίτιο της καταστροφής μας ΠΑΣΟΚ, μέχρι τους ρυθμούς χελώνας στις μεταρρυθμίσεις εξαιτίας των διαφόρων κεντροαριστερών αγκυλώσεων (μεταναστευτικό, απολύσεις Δ.Υ κ.α.).

Για να μην ξεχνάμε το ψιλορεζιλίκι με το θέμα των... κουρτινών στο υπουργείο του.

Δυστυχώς η Δημοκρατία απαιτεί έναν επώδυνο ρεαλισμό, όπως το ότι τους λαϊκιστές αυτούς τους ψηφίσανε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου.

Και δεν ξέρω αν η παρούσα τρικομματική κυβέρνηση μπορεί να σταθεί (ακόμα) ως επιχείρημα ότι η Ελληνική πολιτική σκηνή (των ψηφοφόρων συμπεριλαμβανομένων) έχει ωριμάσει αρκετά ώστε να περάσουμε σε μοτίβο κυβερνήσεων συνεργασίας.

Όσο η Δημοκρατία μας βασίζεται σε μονοκομματικές κυβερνήσεις, τόσο πιο πολυσυλλεκτικά (με την αρνητική επίδραση του φαινομένου) θα αναγκαστούν να είναι τα κόμματα εξουσίας.

Εάν μπορούσαμε να μετρήσουμε κάποιον αξιόπιστο πολιτικό εταίρο μέσα στο παρόν κοινοβούλιο ίσως και να υπερθεματίζαμε ενός καλύτερου face control.

Όμως από τα άκρα των Χρυσαυγιτών και του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι την κωμωδία των Ανελλήνων, δε διαφαίνεται πως υπάρχει μεγάλο περιθώριο για αναζήτηση, έστω και εύθραυστων, συμμαχιών.

Μπορεί το παραπαίον ΠΑΣΟΚ και η νεογέννητη ΔΗΜΑΡ να βρήκαν όφελος στη συμμετοχή τους σε αυτήν την κυβέρνηση, αλλά, κακά τα ψέματα, πολύ πιθανόν η επόμενη εκλογική αναμέτρηση να διψάει για επικράτηση του ενός.

Και πάλι δυστυχώς, στη μορφή της Δημοκρατίας που έχει επικρατήσει τα τελευταία 200 χρόνια στην υφήλιο, τελικά τον τελευταίο λόγο τον έχει το μέγεθος του μαντριού.

Εφ' όσον τα πρόβατα (ειδικά τα μαύρα) αναγνωρίζουν ποιος είναι ο βοσκός, και δεν χοροπηδάνε άσκοπα από δω κι από κει, προκαλώντας προβλήματα, τότε δεν αποκλείουμε την επανένταξη τους στο παχνί.

TopGunZ